Η συγκυβέρνηση σταματά να «σώζει» την χώρα…

“ Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ και τίποτε γιατί δεν μπορούσε να το κάνει και κυρίως δεν ήθελε να το κάνει. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε καιρό αργότερα και επίσημα όταν αποκαλύφθηκε ότι η χώρα κυβερνάται από e- mails της τρόικα. ”

Σωρεία «αντιστασιακών» δηλώσεων από κυβερνητικά στελέχη στην αρχή της εβδομάδας που ξεκίνησε με την συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2014 να ξεκινά σήμερα στη Βουλή. Όλα αυτά βέβαια έχουν ξανασυμβεί. Τίποτε δεν είναι πρωτόγνωρο για την ετοιμόρροπη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Ουσιαστικά αυτή η κυβέρνηση έπαψε να υπηρετεί την λαϊκή εντολή από την στιγμή που μετέβη για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός(!) της χώρας ο Αντώνης Σαμαράς στο Βερολίνο. Υπέβαλε τα διαπιστευτήρια με την αποτρόπαια φράση «Ουδείς αναμάρτητος» προς την Άνγκελα Μέρκελ, μπροστά σε εκατομμύρια μάτια σε ολόκληρο τον πλανήτη. Από εκείνη την στιγμή το «παιχνίδι» χάθηκε όχι μόνο για την θλιβερή κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά και για την χώρα, η οποία πέταξε κυριολεκτικά στα σκουπίδια την οποιαδήποτε δυνατότητα πολιτικής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και δανειστές της.

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου δεν διαπραγματεύτηκε ποτέ και τίποτε γιατί δεν μπορούσε να το κάνει και κυρίως δεν ήθελε να το κάνει. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώθηκε καιρό αργότερα και επίσημα όταν αποκαλύφθηκε ότι η χώρα κυβερνάται από e- mails της τρόικα. Η κυβερνητική απάντηση σε αυτή την αποκάλυψη ήταν απόλυτα κυνική είτε μέσω «διαρροών» είτε μέσω δηλώσεων του τύπου «Και τι να κάνουμε; Υπάρχει εναλλακτική;». Ασφαλώς και δεν υπήρξε ποτέ εναλλακτική για αυτή την κυβέρνηση. Για να υπάρχει πρέπει κάποιος να θέλει ή και να μπορεί να ανοίξει τα μάτια ή να βγάλει τις παρωπίδες.

Αυτό που συμβαίνει είναι ένας θλιβερός φαύλος κύκλος. Η κυβέρνηση φοβάται την τρόικα και την  Γερμανία, η οποία με την σειρά της τρέμει σαν τρομαγμένο ψάρι την οργισμένη αντίδραση των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν αρχίσει να χάνουν την υπομονή τους με την Ευρώπη της Μέρκελ, η οποία με την σειρά της για χάρη της Γερμανίας παίζει ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο νομισματικό παιχνίδι στο όνομα της «ευρωπαϊκής κρίσης χρέους». Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ έχουν τα δικά τους προβλήματα με τον Φεβρουάριο να πλησιάζει, όταν και θα συζητηθεί εκ νέου το ζήτημα της αύξησης του ορίου χρέους τους με τους Ρεπουμπλικανούς να θυμίζουν κάτι από Μέρκελ.

Το ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι σε μια τέτοια κρίσιμη συγκυρία, η ελληνική κυβέρνηση αντί να εκμεταλλευτεί τον μη σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού στη Γερμανία, αλλά και τις αναλύσεις διεθνών οργανισμών και του διεθνούς Τύπου, οι οποίοι με την σειρά τους λένε ότι το «πρόγραμμα δεν βγαίνει», δεν κάνει απολύτως τίποτε ή ακριβέστερα κάνει, αλλά το ένα «λάθος» μετά το άλλο. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έχει και ένα δίκιο με το μέρος της. Με ποιο στελεχιακό δυναμικό θα μπορούσε να προσφέρει κάτι θετικό στην χώρα; Μια ματιά μόνο στις δύο κοινοβουλευτικές ομάδες ΝΔ – ΠΑΣΟΚ είναι ικανή να καταδείξει ότι μόνο το περίεργο συναίσθημα του κλαυσίγελου μπορεί να δημιουργηθεί.

Η δήλωση του Ευρωπαίου αξιωματούχου, ο οποίος είχε δηλώσει πριν το πρόσφατο Eurogroup ότι «Πρώτα θα πάμε για σκι και μετά θα ασχοληθούμε με την Ελλάδα», όχι μόνο επιβεβαιώθηκε, αλλά σε οποιαδήποτε χώρα στον πλανήτη υπό «Κ.Σ.» που λένε και στην Χημεία, θα είχε προκληθεί άμεση και χωρίς πολλές συζητήσεις πτώση της κυβέρνησης. Δεν είναι όμως μόνο αυτή η γελοία δήλωση, αλλά και σωρεία δηλώσεων άλλων θεσμικών Ευρωπαίων αξιωματούχων, οι οποίοι καθημερινά «αδειάζουν» το κυβερνητικό «success story», αλλά από την άλλη μεριά θέλουν να κάνουν ήρεμες χριστουγεννιάτικες διακοπές. Με δύο λόγια, οι Ευρωπαίοι έχουν πλέον κατανοήσει ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έχει τελειώσει πολιτικά για αυτούς και για αυτό δεν ασχολούνται σοβαρά μαζί της, αλλά την παραπέμπουν επανειλημμένως στην τρόικα. Οι πολιτικές αποφάσεις αναβάλλονται επ’ αόριστον όχι απλά για τον Απρίλιο, αλλά για μετά τις ευρωεκλογές με ότι αυτό συνεπάγεται.

Συμπερασματικά, αυτή η εξέλιξη είναι και ο καθοριστικός παράγοντας, ο οποίος φαίνεται να ρυθμίζει τις πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες με την σειρά τους μοιάζουν πλέον αναπόφευκτες για την κυβέρνηση Σαμαρά. Με τις παρούσες συνθήκες και αν μέχρι τις ευρωεκλογές δεν συμβεί κάτι συνταρακτικό, η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα φτάσει στις κάλπες για τις ελληνικές περιφερειακές εκλογές, αλλά και στις ευρωπαϊκές χωρίς να έχει κάτι στα χέρια της, πέρα από ένα αμφισβητούμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Αυτό με την σειρά του σημαίνει την καθολική κατάρρευση και συντριβή του άσπονδου συνασπισμού ΝΔ- ΠΑΣΟΚ.

Ουσιαστικά, η κυβέρνηση το μόνο που μπορεί να «ρυθμίσει» είναι η διαχείριση της παταγώδους εκλογικής ήττας. Αυτό φαίνεται να έχει γίνει αντιληπτό και κατανοητό στο Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο διατηρεί μόνο το πλεονέκτημα του εκλογικού αιφνιδιασμού και τίποτε άλλο. Η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου χρησιμοποιεί το έσχατο επικοινωνιακό τέχνασμά της. Εμφανίζεται μέσω των συστημικών  ΜΜΕ να τα «σπάει» με την τρόικα, προκειμένου να προλειάνει το έδαφος για τις πολιτικές εξελίξεις. Επιτέλους, για τον ελληνικό λαό, η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου θα σταματήσει να «σώζει» την Ελλάδα. Ευτυχώς για την χώρα, αυτή θα είναι και ευχάριστη και συνάμα λυτρωτική εξέλιξη, καθώς υπάρχει πραγματική και αξιόπιστη πολιτική εναλλακτική λύση.

Πάντως, αν κάποιος ήθελε μέσα στη  μαυρίλα συγκυβέρνησης – τρόικα να κάνει χιούμορ θα έλεγε το εξής: Ο Αντώνης Σαμαράς, σύμφωνα και με τον Ιταλό πρωθυπουργό, Ενρίκο Λέτα, θα μπορούσε να βρει καταφύγιο σε μια ευρωπαϊκή θέση. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που θα μπορούσε να βρει καταφύγιο για να συνεχίσει την πολιτική του καριέρα; Για εκείνον, κανείς Ευρωπαίος αξιωματούχος δεν έχει πει εσχάτως μια καλή κουβέντα…

Κώστα Καπνίσης

http://periodista.gr/greece/item/7967.htm