«Πρωτοβουλία» για μια νικηφόρα πορεία

Των Πάνου Ρήγα και Κώστα Ζαχαριάδη*

Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα τον Ιούλιο του 2013 ήταν  ένα σημαντικό, θετικό, αποφασιστικό βήμα που έδωσε μαζί με άλλα στοιχεία της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας ώθηση στον κομματικό μας φορέα έξι μήνες μετά να καταγράφεται πρώτος στις δημοσκοπήσεις και να κερδίζει καθημερινά την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.  Η διαδρομή δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε δεδομένη, όπως εύκολη και δεδομένη δεν είναι η πορεία των πραγμάτων απ εδώ και πέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταβάλλοντας τεράστια προσπάθεια και έχοντας ένα εξαιρετικά δύσβατο τοπίο στο χώρο των ΜΜΕ, πολλές φορές ναρκοθετημένο, κατόρθωσε όχι μόνο να αντέξει στην συντριπτική πίεση που του ασκήθηκε από τον παλιό καταρρέοντα δικομματισμό και τους δορυφόρους του, αλλά να σταθεί όρθιος και σ ένα ιδιαιτέρως δύσβατο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίνεσθε.

Οι μεγάλες προκλήσεις βρίσκονται μπροστά μας, γι αυτό έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία πέρα από την κοινωνική συμμαχία που θα στηρίξει το εγχείρημα της επερχόμενης δημοκρατικής ανατροπής  και ο «κομματικός ιστός» να κάνει ένα μεγάλο άλμα προς τα εμπρός και να απαντήσει στις επερχόμενες προκλήσεις.

Από το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ προέκυψε μια ευρύτατη πολιτική και οργανωτική πλειοψηφία. Τα συνεδριακά κείμενα τα οποία υποστηρίχθηκαν είναι πλέον αποφάσεις όλου του κόμματος αποτελούν τη βάση για την περεταίρω εξειδίκευση του πολιτικού και προγραμματικού μας λόγου. Μισό χρόνο σχεδόν μετά το συνέδριο και ενώ έχουν μεσολαβήσει αρκετές συνεδριάσεις κεντρικής επιτροπής, με ευρείες και πάλι πλειοψηφικές αποφάσεις και εν όψει των επικείμενων εκλογικών αναμετρήσεων, η πλειοψηφία που προέκυψε από το συνέδριο οφείλει, να ανασυνθέσει τις δυνάμεις της έτσι ώστε να εγγυηθεί τη συνέχιση της ανοδικής και νικηφόρας πορείας του κόμματος.

 Οι τάσεις σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς οφείλουν να μην είναι και δεν είναι  μόνιμα σχήματα. Διαμορφώνονται πολιτικές πλατφόρμες στη βάση πολιτικών και ιδεολογικών θέσεων και συγκλίσεων. Οι τάσεις σε ένα σύγχρονο αριστερό κόμμα που καλείται να κυβερνήσει και δεν θέλει να είναι κόμμα αρχηγοκεντρικό όπως όλοι συμφωνούμε στο ΣΥΡΙΖΑ,  δεν μπορεί να είναι συσπειρώσεις κεκτημένης ταχύτητας από το παρελθόν, αλλά πρέπει να είναι προϊόντα σύνθεσης και αναγκαίας ενότητας για το μέλλον.

Ήδη καλούμαστε την αμέσως προσεχή περίοδο να προχωρήσουμε σε:

            •           Περεταίρω εμβάθυνση – εξειδίκευση του κυβερνητικού μας προγράμματος.

            •           Ουσιαστική ενοποίηση και μαζικοποίηση του κόμματος

            •           Περισσότερες εξωστρεφείς πρωτοβουλίες και επικοινωνίας με την κοινωνία.

Για να υπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά οι συλλογικοί μας στόχοι απαιτείται η ανάληψη πρωτοβουλιών για μια διπλή ενωτική ανασύνθεση.

•             Πρωτοβουλία για την ενωτική ανασύνθεση όλου του κόμματος, με στόχους την προώθηση των συλλογικών μας αποφάσεων, την ενίσχυση του διαλόγου και της αλληλεγγύης και την υπέρβαση στεγανών και διαιρέσεων που ανήκουν στο παρελθόν.

•             Πρωτοβουλία για την ενωτική ανασύνθεση στο επίπεδο της συνεδριακής πλειοψηφίας με στόχο την συνδιαμόρφωση, μέσα απο διαδικασίες ανοικτές σε όλα τα μέλη του κόμματος, ενός νέου και συνεκτικού πλειοψηφικού ρεύματος ιδεών και προτάσεων, που να υπερβαίνει παρωχημένες πλέον διαιρέσεις, στη βάση του προγράμματος και της ιδρυτικής διακήρυξης που υιοθετήθηκε στο πρόσφατο συνέδριο.

            Δεν επαρκεί πια ένας υπαρκτός συντονισμός, που στο παρελθόν λειτούργησε απολύτως θετικά, συσπειρώσεων και τάσεων του παρελθόντος που συμφωνούν με τις λογικές τους αποχρώσεις με την γενική κατεύθυνση του κόμματος. Οι σημερινές ανάγκες απαιτούν συλλειτουργεία και ενιαίο συντονισμό, αίτημα το οποίο συνεχώς κερδίζει έδαφος και στα οργανωμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που αντιλαμβάνονται είτε ως περιττή πολυτέλεια ή ως βυζαντινολογία την παρατεταμένη «ομαδολογία» στο εσωτερικό της πλειοψηφίας.

Η ανασύνθεση της πλειοψηφίας και η ενιαία πορεία όσων τη συναπαρτίζουν είναι μια διαδικασία που βρίσκεται εκ των πραγμάτων σε εξέλιξη. Η ταχύτητα ολοκλήρωσης, ο βαθμός συνοχής του νέου πλειοψηφικού ρεύματος ιδεών και η υπέρβαση των διαιρέσεων που απαντούσαν σε ερωτήματα άλλων δεκαετιών ή άλλων χιλιετιών είναι η αναγκαία συνθήκη για την εμβάθυνση της ενότητας όλου του κόμματος και της νικηφόρας πορείας του σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές μάχες που έχει να δώσει.

*Οι Πάνος Ρήγας και Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλη της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

http://ecoleft.gr