Η υπόθεση της Ελλάδας από τη σκοπιά ενός Γερμανού πολίτη

«Το παγκόσμιο σύστημα, το οποίο συστήνει  την τοποθέτηση ενός Επιτρόπου για την Ελλάδα, το ίδιο αποσυντίθεται»

Υπάρχουν πολλά που γράφονται για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία και κάποια από αυτά είναι φιλικά και κάποια άλλα απόλυτα αρνητικά έως υβριστικά. Από εχθές, παρεμπιπτόντως, έχει αρχίσει η Γερμανία –μέσω Spiegel- ένα φραστικό πόλεμο και με την Ιταλία… Εντόπισα όμως σήμερα, σε μια απλή ιδιωτική ιστοσελίδα, το

κείμενο ενός Γερμανού, το οποίο φανερώνει, πως δεν είναι οι Γερμανοί (ο λαός) αυτοί που τα έχουν βάλει με του Έλληνες –και τώρα με τους Ιταλούς- αλλά ότι και αυτοί οι ίδιοι έχουν αρχίσει να βλέπουν τα μαύρα σύννεφα να τους πλησιάζουν. Ότι υπάρχουν ανάμεσα στον γερμανικό πληθυσμό και άνθρωποι, οι οποίοι δεν αναμασούν την τροφή που τους σερβίρουν τα Μέσα Μαζικής Αποχαύνωσης, αλλά που χρησιμοποιούν το μυαλό τους για να σκέπτονται.

Παρουσιάζω εδώ το κείμενο σε ελεύθερη μετάφραση:

*

Τα 130 νέα δισ. για την Ελλάδα δεν είναι αρκετά, πρέπει να γίνουν 145 δισεκατομμύρια, έτσι ακούστηκε τώρα. Αυτά τα 145 δισ. αν τα μοιράσουμε στα 10 εκατομμύρια Ελλήνων, πέφτουν στον καθένα € 14.500, ένα πολύ καλό ετήσιο καθαρό εισόδημα. Με όλα αυτά που ακούγονται για ελάφρυνση του χρέους, το ποσό αυτό διπλασιάζεται. Αλλά αυτό είναι μόνο η μία πλευρά. Η άλλη πλευρά είναι οι άνθρωποι στην Ελλάδα που δεν μπορούν να θερμάνουν τα σπίτια τους και δεν έχουν χρήματα ούτε για τρόφιμα.

Σκεφτείτε αυτούς που σήμερα δεν είναι ακόμα από την άλλη πλευρά… Aς υποθέσουμε ότι είστε μηχανοδηγός και εισπράττετε € 2.500 μικτά. Στη συνέχεια, έρχεται ένας εμφανίσιμος κύριος από το Σωματείο Εργαζομένων και σας λέει ότι στο εξής θα παίρνεται € 3.500. Μπορεί τότε εσείς να πείτε, «όχι ευχαριστώ»; Φυσικά όχι, θα χαιρόσασταν αντίθετα που η απόδοσή σας εκτιμήθηκε. Διαπιστώνεται με αυτή την κίνηση  ότι στη χώρα σας κάτι κινείται, επειδή η ΕΕ επιδοτεί πλουσιοπάροχα. Χτίζονται όμορφοι νέοι δρόμοι, γίνεται ανακαίνιση κτιρίων, η αισιοδοξία εξαπλώνεται. Γιατί να μη πάρετε άρα και εσείς το μερίδιό σας; Περισσότερες διακοπές, περισσότερη αποζημίωση για τις νυχτερινές βάρδιες, περισσότερο εισόδημα; Τι σας ενδιαφέρει εσάς το δημόσιο χρέος; Και τι σας ενδιαφέρει εσάς που για άλλους πολίτες η ανάκαμψη αυτή δεν έχει έρθει ακόμα; Η ζωή είναι ωραία!

Το αποτέλεσμα είναι μια χώρα, όπου ποτέ δεν φορολογούνται οι πλούσιοι, όπου υπάρχουν προνομιούχοι που είναι σίγουρα απρόθυμοι να εγκαταλείψουν τα πλεονεκτήματά τους, και πάρα πολλοί φτωχοί άνθρωποι που έχουν πάρει ελάχιστα από την όλη «ανάπτυξη»  και τώρα υποφέρουν κάτω από τις νέες μεταρρυθμίσεις. Τι πρέπει να κάνουμε τώρα; 

Η ΕΕ ζητά τώρα για τους Έλληνες να στείλουν έναν Επίτροπο δημοσιονομικών, που θα διαχειρίζεται τη χώρα ως αποικία της EUSSR με δικτατορικές εξουσίες. Γίνεται λόγος ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί για τουλάχιστον δέκα χρόνια, για να οδηγηθεί η χώρα έξω από αυτό το γκέτο χρέους.

Αυτό εξακολουθεί να είναι όμως ευσεβής πόθος, γιατί το παγκόσμιο σύστημα, το οποίο συστήνει  την τοποθέτηση ενός τέτοιου Επιτρόπου, το ίδιο αποσυντίθεται. Δεν είναι δυνατό να σώσει την Ελλάδα, επειδή οι υποτιθέμενοι σωτήρες έχουν εξουδετερωθεί. Η Γερμανία θα μπορούσε να το κάνει ίσως, αν θα περιλαμβανόταν μόνο το “επίδομα διατροφής” της Ελλάδας. Αλλά δυστυχώς – για την Ελλάδα – στον γερμανικό κορβανά βάζουν το χέρι τους και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ιρλανδία… Ποιος θα πληρώσει για όλους αυτούς; Και με τι; Η μερκελιακή [από το Μέρκελ] ανάπτυξη, την οποία προβάλει η σημερινή ομοσπονδιακή κυβέρνηση, έχει φορτώσει ήδη τη χώρα με εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ νέου δημόσιου χρέους. Για μια ακόμη φορά αυτό δεν είναι δυνατό, γιατί τότε η Μερκελογερμανία η ίδια θα είναι σε λίγο μια πτωχευμένη χώρα.

Η Ελλάδα έχει μόνο μια πιθανότητα: Χρειάζεται αίμα, ιδρώτας, δάκρυα – και πάνω απ ‘όλα η αλληλεγγύη. Ή θα συγκροτήσουν άμεσα μια λαϊκή κοινότητα αλληλεγγύης, ώστε να βοηθήσει ο ένας τον άλλον, ή οι Έλληνες θα καταποντιστούν. Οι πλούσιοι Έλληνες θα πρέπει να δώσουν την λείας τους και οι προνομιούχοι θα πρέπει να μάθουν να μοιράζονται, μόνο έτσι θα τα καταφέρουν τελικά. Όσοι δεν δεχτούν να συμμετάσχουν σε αυτό, δεν αξίζει να αποκαλούν τους εαυτούς τους Έλληνες. Και θα πρέπει να το δούμε αυτό και εμείς πολύ προσεκτικά, γιατί ό, τι συμβαίνει ήδη εκεί, θα λάβει χώρα σύντομα κι εδώ.

*

.Το αυθεντικό κείμενο εδώ: www.michaelwinkler.de

http://alkimosarchive.wordpress.com/2012/01/30/from-the-perspective-of-a-german-citizen/