ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ (Μιλώντας σε Ρ/Σ/ με αφορμή της διαδηλώσεις στις Πόλεις της Μικράς Ασίας)

Πολλές φορές ειπώθηκε ότι ο μεγαλύτερος κριτής είναι η ιστορία. Η ιστορία πολλές φορές αποκαλύπτει, απογυμνώνει, καταδικάζει, γελοιοποιεί τις παλιές παρηκμασμένες δυνάμεις.

Αυτό συνέβη με τις επίσημες πρώην Κεμαλολάγνες και στην συνέχεια νέο -οθωμανολάγνες γραφειοκρατίες της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Τις δίδυμες αδελφές, ειδικά σε αυτά τα ζητήματα.

Αν επέστρεφε η παλιά καλή εποχή των Θεατρικών Πολιτικών Επιθεωρήσεων στην Αθήνα, η Κωμωδία θα ξανάβρισκε τον διασκεδαστικό και τον παιδευτικό της ρόλο.

Δυστυχώς στους ήρωες, τα θύματα της θα περιλάμβανε και την Κριτική λεγόμενη ή παρουσιαζόμενη ως τέτοια σφαίρα. Αυτούς που στο «Το Μικρά Ασία Ενώνει – Το Τουρκία Εκβαρβαρίζει» αποκαλώ Δραγουμάνους του Νέο – οθωμανισμού, του Νταβούτογλου. Φλύαρος, αδόμητος χωρίς επιστήμη, πανικόβλητος και φοβισμένος Δραγουμανισμός.

Η δική μου προσέγγιση αναλυτικά πολιτικά, ήταν διαφορετική. Από την δεκαετία του 80’ μίλησα για το Τουρκικό Πρόβλημα.Αισθάνθηκα ικανοποίηση όταν άκουσα να το επαναλαμβάνει ένας Κούρδος Βουλευτής στο Κοινοβούλιο της Άγκυρας ορισμένους μήνες πριν.

Είχαν δίκαιο οι δικοί μας από την Ιωνία έως την Αττική. Εν Αρχή ην ο Λόγος. Αποτρέπει τις γελοιοποιήσεις. Το ποιο σπουδαίο σε κάνει Φιλόμουσο.

Οι Δραγουμάνοι

Polis-agora.blogspot.com