Ποιο παρακράτος; Κράτος!

 Του Θανάση Νικολαΐδη

Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ φοριέται όταν ο αντίπαλος είναι  ισχυρός. Έχει την  πρακτική της, δεν  έχει την ηθική  της και την  φοράνε οι δειλοί. Χωρίς  κουκούλα ο Γλέζος και ο Σάντας την  ώρα της ηρωικής  τους πράξης, με κουκούλα οι καταδότες των Γερμανών κι αν κάνουμε σάλτο χρονικό και ιστορικό, φτάνουμε στη βραδιά του Γρ. Λαμπράκη. Η σιγουριά του ακαταδίωκτου τροφοδοτούσε το θράσος των παρακρατικών με το ακάλυπτο πρόσωπο. Τους έφτανε η καλή «σχέση» με την Αστυνομία και τα μικρά ανταλλάγματα.

ΜΕ  τέτοια προϊστορία και  πείρα απ’ τη δράση  των κουκουλοφόρων  και το παρακράτος, όφειλε το Κράτος να’  ναι προσεκτικό. Οι φορείς του ευαίσθητοι σε ό,τι πλήγωσε μη μας ξανάρθει, για  όποιους πρόδωσαν φορώντας την κουκούλα. Φτάσαμε σε καιρούς  μοντέρνους, αλλά από παρακράτος και κουκούλα παραμένουμε παραδοσιακοί. Άλλαξε (η κουκούλα) ύφασμα και ποιότητα, φορέθηκε σε νεότερα (άδεια) κεφάλια, γεμάτα θράσος και…ασυλία. Είδε ακαταδίωκτο τον προηγούμενο «ήρωα» με τη μολότοφ ο επόμενος και τον ξεπέρασε. Ένωσαν τη φωνή τους, ανακάτεψαν τα στουπιά τους κι όλα έτοιμα.

ΚΑΙ ο σύγχρονος Γιοσμάς  της (αντικομουνιστικής) ηθικής διαπαιδαγώγησης; Δεν χρειάζεται-είναι  ξεπερασμένος (και  άχρηστος). Ένας «μυστικός» της ΕΛΑΣ σε ρόλο συντονιστή που κανένας δεν το(ν) ξέρει είναι αρκετός. Με το άλλοθι της διείσδυσης της Αστυνομίας στα άντρα κακοποιών, ναρκομανών και περιθωριακών. Δεν είναι πια στόχος ο κομουνιστής μη πλακώσουν μπολσεβίκοι. Δεν (προσ)κάλεσε ο Γερμανός διοικητής τον κουκουλοφόρο για να του(ς) υποδείξει πατριώτες. Όλα είναι στημένα με τα μέσα της σύγχρονης πρακτικής και τεχνολογίας και μόνο η πρακτική της κουκούλας και η προστυχιά του κουκουλοφόρου προχωρούν στο χρόνο.

ΟΤΑΝ  ήρθε το πλήρωμα του  χρόνου, η «17 Νοέμβρη» έγινε παρελθόν και οι…ήρωές της βρέθηκαν στη φυλακή. Ήξεραν τις γιάφκες και τα στέκια των «παλικαριών», τα παρακολουθούσαν νύχτα μέρα και, όταν έσκασε η βόμβα και το θέμα, τα μάντρωσαν και γλύτωσαν. Ποιοι; Ο λαός με τους άσχετους και…παρακατιανούς πολίτες; Όχι, βέβαια, Ησύχασαν και ηρέμησαν, κυρίως, οι πολιτικοί και η ζωή συνεχίζεται. Με τις συγκεντρώσεις στις…ορέξεις των γνωστών αγνώστων, τις πορείες στο έλεος των κουκουλοφόρων και την περιουσία ιδιωτών στόχο των ακαταδίωκτων εμπρηστών-πλιατσικολόγων.

ΧΩΡΙΣ να γραπώνουν, με μια δρασκελιά, ΕΝΑΝ τους για δείγμα, να του τραβούν «ον κάμερα» την κουκούλα και να μας ενημερώνουν καταλεπτώς για τα περεταίρω της δίωξής του. Με τον Υπουργό «γαντζωμένο» και τον κουκολοφόρο αθάνατο, στη χώρα των ηρωισμών και των αθλιοτήτων.