Προστασία στη Χρυσή Αυγή

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέλη της Χρυσής Αυγής αποτελούν στόχο για τους συμπολίτες μας. Δεν είναι δα και λίγα τα αδικήματα για τα οποία κατά καιρούς κατηγορούνται. Ειδικά όμως μετά τον φόνο του Παύλου Φύσσα, η οργή ξεχειλίζει στην υποψία ότι το έγκλημα έχει σχεδιαστεί κεντρικά από την τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

Ένα κράτος δικαίου όμως έχει διαδικασίες για την αντιμετώπιση τέτοιων ειδεχθών εγκλημάτων που προβλέπονται από τον νόμο και τους θεσμούς. Οι τιμωρίες δεν είναι πράξεις εκδίκησης από έναν λαό που δρα εν θερμώ, αλλά από ένα σύστημα τάξης που δρα ψύχραιμα και εφαρμόζει με νηφαλιότητα την έννομη τάξη.

Σε αυτό το πλαίσιο δεν υπάρχει χώρος για αυτοδικία. Η αυτοδικία μπορεί να επιβάλλει ποινές ασύμμετρες σε αναλογία με τη συμμετοχή του καθένα, ακόμα και να καταδικάσει αθώα άτομα. Δεν είναι λοιπόν παράλογο ότι ακόμη και κατηγορούμενοι παιδεραστές ή φονιάδες προστατεύονται από την Αστυνομία η οποία διαφυλάττει το δικαίωμά τους σε μία σωστή δίκη. Βεβαίως, όπου πρέπει μετά, ο πέλεκυς της δικαιοσύνης πέφτει βαρύς.

Τι πράττει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης σε αυτή τη συγκυρία; Αποσύρει την αστυνομική προστασία από τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Με αυτή την κίνηση θέλει να συμβολίσει ότι το κράτος δικαίου δεν μπορεί να συσχετίζεται με τη Χρυσή Αυγή. Αντιθέτως όμως, σηματοδοτεί ότι το κράτος δικαίου δεν έχει το σθένος να περιμένει για την έκβαση της έρευνας των δικαστικών αρχών και την απόφαση για την αντιμετώπιση των μελών της Χρυσής Αυγής.

Παράλληλα, αφήνει μερικώς έκθετους τους βουλευτές της και τους δίνει το ηθικό δικαίωμα να δικαιολογούν την οπλοφορία και να ενισχύουν το αντισυστημικό προφίλ τους. Δεν είναι μία κίνηση που σβήνει φωτιές, αντιθέτως μάλλον ρίχνει λάδι στην πυρά.

Η πίεση του κόσμου μεγάλη και η αγανάκτηση ξεχειλίζει. Η Χρυσή Αυγή όμως δεν θα εξαφανιστεί εν μία νυκτί. Πρακτικά λοιπόν σε πρώτο επίπεδο πρέπει να διαφυλαχτεί η ειρήνη και η τάξη, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα προστατευτούν τα μέλη της Χρυσής Αυγής από την αυτοδικία των αγανακτισμένων πολιτών. Σε δεύτερο επίπεδο, πρέπει να κινηθούν οι Αρχές για να επιβάλλουν τη δικαιοσύνη. Οι θεσμοί, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, οφείλουν να προστατέψουν τις διαδικασίες και να δράσουν με τρόπο κατευναστικό μέχρι η δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της.

Το έχουμε ανάγκη για να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο μίσους στον οποίο έχουμε περιέλθει.

*Ο Αλέξης Αρβανίτης διδάσκει ψυχολογία στο Οικονομικό Κολέγιο Αθηνών.

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=27795