Όταν μελετάς τη σημασία των Αβορίγινων βλέπεις ότι απουσιάζει το γαλάζιο και επί της ουσίας δεν υπάρχει το στοιχείο του Ωκεανού. Κι όμως ξέραμε ότι εκεί που βρίσκεται η Όπερα του Σύδνεϋ ήταν μέρος συγκέντρωσης και ουσιατικά προσκυνήματος για τον λαό του κέντρου. Η διαφορά εξηγείται από το γεγονός ότι το μέρος συνδυαζόταν με το πόσιμο νερό του ποταμού κι όχι με την ύπαρξη του Ωκεανού. Με άλλα λόγια αυτός ο λαός δίνει περισσότερο σημασία στη γη και στον ήλιο. Πρόκειται για το bush. Η Αυστραλία είναι μια πολύ παλιά Ήπειρος γεωλογικά και αυτό φαίνεται και από το χαμηλό ύψος των βουνών. Έτσι οι διαφορετικές ομάδες Αβορίγινων αναπτύχθηκαν σε όλο το εμβαδόν της Αυστραλίας ακόμα και σε περιοχές που θα χαρακτηρίζαμε ως ερημικές. Διότι ήταν της γης και δεν προσπαθούσαν να την αλλάξουν, να την μετατρέψουν και να την εκφυλίσουν. Ήξεραν ότι δεν είναι ιδιοκτήτες κι ως περαστικοί δεν ήθελαν να τη χαλάσουν με τις παρεμβάσεις τους. Έτσι πάντα έδιναν σημασία στο παραμικρό δώρο της φύσης, διότι κατανοούσαν πόσο πολύτιμο είναι για το μέλλον. Βέβαια αυτή η νοοτροπία ενώ είναι δίκαια και ανθρώπινη, δεν έχει την ιδιότητα της ανθεκτικότητας, αφού δεν μπορεί να προστατευτεί από τις επιθέσεις της ιδιοκτησίας του χώρου. Έτσι ο λαός του κέντρου, οι Αβορίγινες ανήκουν στους λαούς του Χρόνου, αλλά πρέπει να προστατευτούν για να ζήσουν όντως ελεύθεροι. Γι’ αυτό το λόγο έχουν τόση σημασία τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών.