ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ.

ΤΟΥ ΜΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ.E-mail: panosmandalos@yahoo.gr.

Στις  μέρες μας πολλά ακούγονται και  πολλά γράφονται για τα ιστορικά γεγονότα που έγιναν και φυσικά αποτελούν  άλλες φορές πληγές και άλλες  φορές ένδοξες στιγμές της ιστορίας. Έτσι η άλωση από τους Τούρκους της Πόλης και η σφαγή των αμάχων που ήρθε σαν επιστέγαση της νίκης των Τούρκων καθώς και τα δουλοπάζαρα των γυναικόπαιδων και η συνήθης τακτική του βίαιου εξισλαμισμού των νηπίων και παιδιών που ήταν στις αρχές της Οθωμανικής αυτοκρατορίας αποτελεί μια μαύρη σελίδα της Ελληνικής ιστορίας, αλλά συγχρόνως ένδοξης σελίδας της Τουρκικής ιστορίας. Επίσης το ίδιο συμβαίνει με την καταστροφή της Σμύρνης και την σφαγή του Ελληνικού στοιχείου από τους Τούρκους το '22, όπου η εισβολή και η κατάκτηση της Σμύρνης ολοκληρώθηκε με το ολοκαύτωμα της πόλης και την σφαγή αμάχων γυναικόπαιδων.

Η ιστορία συνεχίζεται με την σφαγή των Ποντίων και των κατοίκων της Καππαδοκίας, που έτρεχαν να σωθούν για να φτάσουν στην Ελλάδα. Η Τουρκική θηριωδία συνεχίζεται με την σφαγή των Αρμενίων και φυσικά τις ένδοξες φανφάρες των Τούρκων ιστορικών. Για όλες τις άλλες Εθνότητες η ιστορία σε αυτές τις σελίδες είναι γραμμένη με μαύρα γράμματα, αν και κάθε φορά ο νικητής ορίζει την ιστορία. Η επέλαση και η κατάκτηση ενός λαού από έναν άλλο λαό, πολλές φορές ολοκληρώνεται με νεκρούς και φυσικά ακόμα περισσότερο με αμάχους νεκρούς που πέφτουν θύματα ανήμπορα να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, στην αριθμητική υπεροχή και φυσικά στον εξοπλισμό των στρατιωτών. Όμως η κατάληψη μιας πόλης και μια εκστρατεία δεν σχετίζεται πάντα με σφαγή. Πολλοί πόλεμοι έγιναν και πολλές ζωές χάθηκαν. Αλλά οι σφαγές των γυναικόπαιδων της Σμύρνης, του Πόντου, των Καππαδόκων έμειναν στην ιστορία, αν και μερικοί θέλησαν να τις αποκρύψουν. Τα θύματα όμως εκατομμύρια στοίχειωναν παντού με τις ψυχές τους και οι μάρτυρες δεν μπορούσαν να κρυφτούν ή να τους αποτελειώσουν όλους. Οι μεγάλες σφαγές της ανθρωπότητας, όχι λίγες και φυσικά πολλοί τις καταδεικνύουν. Η Γερμανική επέλαση του '41 συνοδεύτηκε από την κατάληψη της Ελλάδος από τα Γερμανικά στρατεύματα των Ναζί. Οι σφαγές ακολούθησαν μετά, όταν ολόκληρα χωριά ισοπεδώθηκαν και καταστράφηκαν σε αντίποινα, όταν οι ναζί κατακτητές, δεν υπολόγισαν γυναίκες και παιδιά που πολλές φορές έκαψαν ζωντανούς ή τους εκτέλεσαν. Αποτέλεσμα 700.000 νεκροί σε 4 χρόνια. Το ίδιο και η Βουλγαρική θηριωδία στην Βόρεια Ελλάδα. Φυσικά δεν μιλάμε για την γενοκτονία των Εβραίων, όπου εκεί κατά εκατομμύρια θανατώθηκαν στα κρεματόρια της ναζιστικής Γερμανίας.

Βέβαια  στην ανταλλαγή πληθυσμών, πολλοί Τούρκοι έφυγαν από την Ελλάδα και γύρισαν στην Τουρκία ή μάλλον υποχρεώθηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους και να πάνε στην Τουρκία όπου τις περισσότερες φορές εγκαταστάθηκαν στα σπίτια των διωγμένων Ελλήνων. Έτσι στην Σμύρνη συνάντησα καθηγήτρια πανεπιστημίου με καταγωγή από την Δράμα και καθηγητή πανεπιστημίου από την Κρήτη και την Πάργα. Αλλά κανείς από αυτούς δεν μίλησε ότι οι δικοί του σφαγιάστηκαν ή έτρεχαν έντρομοι να σωθούν στα πλοία ή να πέσουν στην Θάλασσα. Αντίθετα μιλούσαν με αγάπη για το μέρος που οι γονείς τους ή οι παππούδες τους άφησαν παίρνοντας, όμως όλα τα υπάρχοντα τους.

Άλλο λοιπόν σφαγή και άλλο πόλεμος. Η ιστορία καταγράφει και φυσικά όχι μόνο η Ελληνική αλλά και η Διεθνής, τις σφαγές και τις γενοκτονίες που πολλοί θέλουν να σκεπάσουν. Άλλοι πάλι που νομίζουν ότι είναι ιστορικοί, κάνουν λάθος που διαβάζουν την ιστορία στα ψηλά και φυσικά περνούν την ημιμάθεια τους και την ανικανότητα τους να ερμηνεύσουν αυτά που γίνανε, με όρους όπως ότι η καταστροφή της Σμύρνης ήταν συνωστισμός, ή η σφαγή 1,5 εκατομμυρίου Ποντίων ήταν θυσία στον Αλάχ για να τον ευχαριστήσουν, κλπ. Αυτοί οι κενοί άνθρωποι το μόνο που προσπαθούν είναι να εντυπωσιάσουν με τις απόψεις τους το δράμα των χαμένων ψυχών και την οδύνη των εκατομμυρίων ορφανών. Δεν αναλογίζονται ότι πραγματικά η ανθρώπινη νοημοσύνη έχει όρια. Είναι κακό στην υπόθεση να θέλεις να το παίξεις ιστορικός όταν πραγματικά δεν ξέρεις ή μάλλον δεν έχεις ιδέα από ιστορία. Φυσικά αυτά τα άτομα δεν υπάρχει περίπτωση να διδαχτούν από την ιστορία. Τι να διδαχτείς όταν βλέπεις 1,5 εκατομμύριο νεκρούς που φωνάζουν μόνο για ηθική δικαίωση και εσύ φτύνεις πάνω στα αίμα τους, λέγοντας ότι παρασύρθηκαν από την κοσμοσυρροή, λες και πήγαιναν σε συναυλία των πινκ φλόιντ. 

Πως να διδαχθείς από την ιστορία όταν διαβάζεις για τις ορδές του Κεμάλ που σφάγιασαν χιλιάδες αμάχους Ποντίους και λες ότι ήταν για να μην συνωστιστούν παραπάνω.

Πως μπορείς να λες ότι είσαι ιστορικός  όταν σε αυτήν την κτηνωδία και στον ποταμό αίματος που χύθηκε εσύ απλώς χλευάζεις και γελοιοποιείς ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό, ενώ τον ανθρώπινο πόνο τον μετασκευάζεις σε απλή συγκέντρωση για εξωσχολικές δραστηριότητες των σφαγμένων γυμνασιοπαίδων.

Πολλοί  δυστυχώς στην ανυπαρξία τους και στην πνευματική τους ανικανότητα προσπαθούν απλώς να προβληθούν. Προσπαθούν μόνο να εντυπωσιάσουν κάνοντας τον ανθρώπινο νου να σταματά. Προσπαθούν μέσα από την ανυπαρξία της ύπαρξης τους, να βρουν την συνταγή της προβολής, ακόμα και αν με τα λεγόμενα τους κάνουν τον κλόουν να μοιάζει με δραματοποιό.   Και όμως υπάρχουν και ζουν ανάμεσα μας. Και όμως μερικοί δίνουν και δημοσιότητα σε ανύπαρκτες υπάρξεις, σε ανύπαρκτους εγκεφάλους. Απλώς για να γεμίσουν τον άδειο χρόνο τους, με άδειο νου που δεν θέλει να σκέπτεται, δεν θέλει να προβληματίζεται, απλώς να μιλά με το παρασυμπαθητικό του εγκεφάλου του, χωρίς να ορίζει τα λεγόμενα με νόημα και σκέψη ....ευτυχώς που είμαι βιολόγος ...στην φύση ορισμένοι οργανισμοί έχουν περισσότερο μυαλό και διαίσθηση, από πολλούς άλλους οργανισμούς, που θέλουν να υπάγονται στα νοήμονα όντα.