Ομιλία του Δημάρχου Αλεξανδρούπολης στο 2ο Χρηματοοικονομικό Συνέδριο Θράκης

Κατά τη διάρκεια του 2ου Χρηματοοικονομικού Συνεδρίου Θράκης, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τις 26 έως 28 Μαΐου 2011 στην Αλεξανδρούπολη, ο Δήμαρχος, κ. Ευάγγελος Λαμπάκης, συμμετείχε ως ομιλητής στην ενότητα «Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια υπαρξιακή πρόκληση και καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να είναι και να λειτουργεί ως δημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου».

Ακολουθεί η ομιλία:
«Θα μπορούσε να πει κανείς ανιχνεύοντας το θέμα από την Δημοκρατία της Αρχαίας Ελλάδας ότι δεν χρειάζεται η Ελλάδα να αποδείξει ότι κατ’ αρχήν λειτουργεί ως Δημοκρατία.
Γιατί η ιστορική διαδρομή της όσο και αν τορπιλίστηκε και στα χειρότερα σημεία της έχει έστω ψήγματα και στοιχεία ένα βήμα πριν από την στάχτη του φοίνικα .

Και τούτο γιατί την έννοια της ταυτότητας του Έθνους (εθνική-συλλογική) την διανθίσαμε με πόλωση και διχασμό στην πολυκύμαντη και μακρόχρονη ιστορία μας.

Τα δίπολα

ΑΝΑΤΟΛΗ & ΔΥΣΗ

ΦΡΑΚΟ & ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΛΑ

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ & ΠΑΠΙΣΜΟΣ

ΑΝΤΙΔΥΤΙΣΜΟΣ & ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ

ΒΥΖΑΝΤΙΟ & ΦΡΑΓΚΟΙ
Αποτελούν ανιχνευτικά και αδιάσειστα ιστορικά διχαστικά στοιχεία που μας αναγκάζουν , όχι γιατί μας βολεύει να θυμίζουμε σε όλους τον χρυσό αιώνα του Περικλέους, αλλά γιατί αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα.
Έτσι ο Αριστοτέλης στο θέμα της Ελληνικής θεώρησης για το ζήτημα της ταυτότητας προσδιορίζει την πόλη ως αναγκαιότητα για το ευ ζην ,σε αντίθεση με την οικογένεια και την τοπική κοινότητα που είναι αναγκαίες για το ζην.
Η ταυτότητα ενέχει το στοιχείο του Εθνικού, Θρησκευτικού, κοινωνικού και γεωγραφικού αυτοπροσδιορισμού.
Η υπαρξιακή πρόκληση προκύπτει στην Ελλάδα ακριβώς για το λόγο ύπαρξης σημαντικού ταυτοτικού προβλήματος.
Το τελευταίο μας αναγκάζει να αποδεχθούμε την αναγκαιότητα την μέγιστη ανάγκη να συγκροτηθεί μια πρόταση ενότητας(εθνική-σύγχρονη-οικουμενική ανάγκη νέας νοηματοδότησης και αναστοχασμού).
Ν’ αποδεχθούμε μια προσεγμένη ιεράρχηση νέων προτεραιοτήτων με βάση υπαρκτές ανάγκες.

Γιατί στην σύγχρονη Ελλάδα η υιοθέτηση ιδεολογικών σχημάτων ή και ιδεολογημάτων στήθηκαν με λάθος διερμηνεία τους πάνω σε ψευδείς και εικονικές ανάγκες ενώ έπρεπε οι τελευταίες να είναι υπαρκτικές και πραγματικές.
Στην αναζήτηση της ταυτότητάς μας που θα μας οδηγήσει στην ένωση – συνοχή απαιτείται συνείδηση (συλλογική και ατομική, αφηγήσεις και προτάσεις δημιουργικές και ρεαλιστικές).

Ο Καστοριάδης στην «Ελληνική ιδιαιτερότητα» αναφέρει « Η συγκρότηση κάθε κοινωνίας είναι θέσπιση των κοινωνικών σημασιών της, είναι θέσπιση ενός μίγματος φανταστικών σημασιών , που ενσαρκώνονται σε δημιουργίες και θεσμούς».

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ –ΠΟΛΙΣ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ-ΙΣΟΤΗΤΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ-ΑΥΤΟΘΕΣΜΙΣΗ.

Η Ελλάδα πάσχει στην πολιτική διάσταση.

Η πολιτική της ηγεσία παντελώς χρεοκοπημένη από πλευράς αυτόνομης πηγής εξουσίας.

Είναι μια πολιτική ηγεσία που δεν εμπνέει τους πολίτες και αφήνει παγερά αδιάφορους τους νέους.

Η προαναφερόμενη συλλογική ταυτότητα
Τόσο έντονα υπαρκτή στην ιστορικότητά της έχασε τα χρώματά της και ίσως πολύ περισσότερα από τον ίδιο τον πυρήνα της.
Μέσα στην κοινωνική θέσπιση δεν κάνουμε πλέον εμείς οι Έλληνες θυσίες.
Αιτιολογική εξήγηση όσο και αν είναι λυπηρό αποτελεί για μένα το γεγονός ότι οι θυσίες γίνονται από του έχοντες συνείδηση εθνικής ύπαρξης και πατρίδας.
Ο επαναπροσδιορισμός έχει ανάγκη την ύπαρξη πολιτικής και πνευματικής ελίτ που και στην υπόθεση ύπαρξής της έχει εξοστρακισθεί τα τελευταία χρόνια μέσα από πρακτικές και αναζητήσεις που μας οδήγησαν που τελικά διαμόρφωσαν ένα θλιβερό σκηνικό.
Του πτωχευμένου πρώτιστα και βέβαια ηθικά και πολιτισμικά.
Υπάρχει λύση στον τόπο που μας αρέσει να θυμόμαστε ότι γέννησε την Δημοκρατία.
Και αυτός δεν είναι άλλος από το να διαμορφώσουμε ένα εθνικό στόχο.
Να κατακτήσουμε την εθνική μας και προσωπική μας αυτογνωσία.
Αυτά ως προς το πρώτο σκέλος του θέματός μας που αφορά την υπαρξιακή μας πρόκληση.
Ως προς το δεύτερο της δυνατότητας να λειτουργήσει η χώρα μας ως δημοκρατία Ευρωπαϊκού τύπου.

Στην Ελλάδα ηττήθηκαν ο διαφωτισμός, πριν καν ακόμη μετακομίσει σε αυτήν και μαζί του και οι μεταρρυθμιστικές ιδέες, το διακύβευμα της απελευθερωμένης κοινωνίας από το κράτος και αυτού την κομματοκρατία κυριάρχησαν στο πολιτικό σύστημα.
Στους πολίτες εδραιώθηκαν νεοθωμανικές και κολεκτιβιστικές αντιλήψεις.

Επιπρόσθετα συντρίφτηκε το μεταπολιτευτικό μοντέλο στο όνομα του οποίου προδόθηκε η αγνή πολιτική σκέψη και γενιές γεμάτες όνειρα θυσίασαν στο βωμό της αναζήτησης αγαθών που νέκρωσαν ψυχή και πνεύμα.

Αναδείχθηκε ο ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ εξέλιπε ο ορθός λόγος και η κριτική σκέψη ως και η ενίσχυση θεσμών άμεσης Δημοκρατίας που κρατούν τον πολίτη στον πυρήνα της προκειμένου να νοιώθει ότι όλα γίνονται και υπάρχουν γι’ αυτόν.

Διατάχθηκε το αδιαίρετα κτισμένο οικοδόμημα της θεσμικής εξισορρόπησης εκτελεστικής εξουσίας – κοινωνίας - κοινοβουλίου-δικαιοσύνης.
Επιτακτική ανάγκη άμεσα να αρθεί επιτέλους η διχοτόμηση που υφίσταται στην ελληνική κοινωνία ,πολιτικής Ανατολής και Δύσης.

Απαιτείται νέο ερμηνευτικό σχήμα με τα ζεύγη εννοιών

ΕΓΩ – ΕΜΕΙΣ , ΑΤΟΜΑ – ΠΡΟΣΩΠΟ, ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ – ΔΙΧΑΣΜΟΣ.

Απαιτείται η δημιουργία αισθήματος ισοτιμίας και ιδιοπροσωπίας για την μετοχή μας στα δρώμενα της Ευρώπης.
Υπάρχει επιτακτική ανάγκη εισόδου μας ξανά στο χώρο της ευρωπαϊκής ιστορίας χωρίς όμως τα δεσμά του αποστεωμένου πρόσφατου παρελθόντος, με πνεύμα δημιουργίας και όχι υποτελικής συμπεριφοράς και υποζυγίου τελικά ως αναγκαίο κακό.

Ν’ ανοίξουμε παράθυρο στην καθολικότητα χωρίς όμως να απωλέσουμε την ιστορική ελληνικότητά μας, τον αληθινό εαυτό μας που τον κακοποιήσαμε τόσο πολύ σκεπάζοντας τον με πρότυπα που δεν σχετίζονται ούτε με την ιστορία μας ούτε με την φιλοσοφική μας σκέψη ώστε να ενταχθούμε και να λειτουργήσουμε επιτέλους ως Δημοκρατία Δυτικού τύπου γιατί ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή οικογένεια».