Λένιν και Θάτσερ ...

Toυ Δημήτρη Μητρόπουλου
ΠΑΜΕ ΠΛΑΤΕΙΑ; Τα γραφεία των πολιτικών είναι συνήθως σε ψηλούς ορόφους. Μεσοβδόµαδα όµως το ενδιαφέρον ήταν µεγάλο για το πεζοδρόµιο. Δηλαδή για την εξέλιξη των συγκεντρώσεων των αγανακτισµένων.

Οπως έλεγε κι ο ... Λίντον Τζόνσον, ο πρώτος κανόνας της πολιτικής είναι να ξέρεις να µετράς – κεφάλια.
Τι κοινό έχει η Αραβική Ανοιξη µε το Καλοκαίρι του Νότου; Οτι το πεζοδρόµιο προλαβαίνει και προσπερνάει τις πολιτικοοικονοµικές εξελίξεις. Στην Τυνησία καταλύτης ήταν η αυτοπυρπόληση ενός
πωλητή φρούτων που απελευθέρωσε την απελπισία των µαζών. Στην Ευρώπη, η ιδέατων Ισπανών να την αράζουν στις πλατείες άρεσε. Αρεσε στη µεσαία τάξη που θέλει να διαµαρτυρηθεί γιατί η λιτότητα είναι αδιέξοδο. Αλλά δεν εκφράζεται από τα σπασίµατα και τα καψίµατα των αναρχικών στιςκλασικού τύπου διαδηλώσεις.
στισ ΠΛΑΤΕΙΕΣ κυριαρχεί το στοιχείο της διαµαρτυρίας προς τους πολιτικούς.Γιατί; Διότι µας έφεραν εκεί που µας έφεραν. Πόσοι όµως από τους συγκεντρωµένους θα συναινούσαν σε πολιτικέςπου να τους βγάλουν από τις πλατείες; Εντάξει,η λιτότητα οδηγεί τελικά σεαρνητική ανάπτυξη. Αλλά η απελευθέρωση της οικονοµίας – η αλλαγή µοντέλου – προϋποθέτειθυσίες. Πόσο εύκολα είναιδιατεθειµένη να τιςαποδεχθεί µια µεσαία τάξη εθισµένη στο φτηνό χρήµα; Γιατί η ευηµερία της προηγούµενης δεκαετίας – τόσο στην Ελλάδα όσοκαι στην Ισπανία – ήταν αποτέλεσµατης φούσκας των χαµηλώνεπιτοκίων. Η διαφορά µας από τους ισπανούς είναι τοξεχείλωµα του δηµόσιου τοµέα.

πισω στη Βόρεια Αφρική, η Αραβική Ανοιξη δεν άνοιξε τις θύρες για τον εκδηµοκρατισµό των χωρώναυτών. Προκάλεσε κοινωνικοοικονοµικό χάος και– στο Κάιρο ή την Τύνιδα – δηµιούργησε µεταβατικές πολιτικές καταστάσεις. Δηλαδή το κατεστηµένο έβαλε άλλα πρόσωπα στη βιτρίνα, κάνοντας και µερικές αλλαγές στη διακόσµηση.

Με τον ίδιο τρόπο αναρωτιέται κανείς ποια θα µπορούσε να είναι η πολιτική επίδραση του κινήµατος των πλατειών. Αν µαζικοποιηθεί, σίγουρα θα ασκήσει πρόσθετηπίεση στην κυβέρνηση. Πώς θα µπορούσε να επιφέρει όµως ουσιώδεις αλλαγές στον τρόπο µε τον οποίο γίνεται στην Ελλάδα η πολιτική; Σίγουρα κάτι τέτοιο περνάει από εκλογές. Παρ’ όλα αυτάη διαµαρτυρία –σύµφωνα και µε τις διδαχές της Ιστορίας –δεν αρκεί για να επέλθει ουσιαστική πολιτική αλλαγή. Είτε είναι απελπισµένη – όπως στηΒόρεια Αφρική. Είτε πολιτισµένη – όπως στον Ευρωπαϊκό Νότο. Η πολιτική αλλαγή– ή η αλλαγή οικονοµικής πολιτικής – είναι προϊόν ιδεολογίας. Είναι το κοινό του Λένιν µε τη Θάτσερ. Και το πρόβληµα µε τις πλατείες είναι ότι περισσεύει η µοδάτη διαµαρτυρία, αλλά σπανίζει οιδεολογικός προβληµατισµός. Κάτι που είναι ίδιον της επιφανειακής εποχής µας.Οι σηµερινοί αγανακτισµένοι είναι οι χθεσινοί κακοµαθηµένοι.

ΤΑΝΕΑ