"Αρχές Διακυβέρνησης: 28. Οικονομία της Αγοράς Β: Οι απαρχές"

... με τις περικλείσεις οι χωρικοί δεν είχαν πλέον πρόσβαση στη γη κι εξ ανάγκης θα πουλούσαν την εργοδύναμή τους όπου μπορούσαν: δεν είχαν άλλη επιλογή για να μην πεθάνουν από πείνα. Διότι όπου οι άνθρωποι δεν έχουν ελεύθερη (ή φθηνή) πρόσβαση στη γη, τα ημερομίσθια και οι απολαβές γενικά τείνουν να πέσουν προς το κατώτερο ποσό που οι άνεργοι θα αποδεχθούν. Οι περικλείσεις ήταν η βασική αιτία για την έκρηξη φτώχειας κι ανεργίας και την εντεινόμενη διαίρεση του Έθνους σε ισχυρούς/πλούσιους κι αδύναμους/στερημένους.

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Alfred Marshall (έχοντας την έδρα της Πολιτικής Οικονομίας στο Cambridge) έγραψε: «Από την οικονομολογική και από την ηθική άποψη, η γη πρέπει παντού και πάντα να μπαίνει σε μια δική της αποκλειστική κατηγορία. Αν από την αρχή, το κράτος αποκόμιζε την πρόσοδο, το σφρίγος της βιομηχανίας και συσσώρευσης δεν θα είχε χάσει την κατεύθυνσή του ... Αυτό δεν ισχύει για τα έσοδα από τα εγγειοβελτιωτικά έργα των ανθρώπων.» (Principles of Economics, 6η Εκδ, Λονδίνο 1956, σ. 661) ...

Μια νέα δημοσίευση στο vigla.gr: