Η μοιραία Ελληνική προέλαση προς την Άγκυρα και οι κατηγορίες περί "εγκατάλειψης θέσης" εναντίον του διοικητή του Β΄ Σώματος στρατού πρίγκιπα Ανδρέα (μέρος Α΄)

Η μεγαλειώδης προέλαση του Ελληνικού στρατού στο Μικρασιατικό μέτωπο τον Ιούλιο του 1921 έφερε σε δύσκολη θέση τον Κεμάλ ο οποίος κι διέταξε την τακτική υποχώρηση των μονάδων του πέρα από τον Σαγγάριο. Ο Τουρκικός στρατός οχυρώθηκε στα υψώματα σε μια δύσβατη περιοχή γύρω από την Άγκυρα ευνοϊκή για αμυντικό αγώνα, έτοιμος για την τελική αναμέτρηση. Ο Ελληνικός στρατός κατείχε την γραμμή Εσκί Σεχίρ - Κιουτάχεια- Αφιόν Καραχισάρ και βρισκόταν στο δίλημμα αν όφειλε να προελάσει προς καταδίωξη του εχθρού στα ενδότερα της Ανατολίας η να αμυνθεί στην γραμμή συνθήκης. Η μοιραία απόφαση για προέλαση πάρθηκε ομόφωνα από το στρατιωτικό συμβούλιο στην Κιουτάχεια με την έγκριση από το γενικό επιτελείο (Πάλλης - Σαρηγιάννης) και την συγκατάθεση του αρχιστράτηγου Παπούλα μετά από πολλούς αρχικούς δισταγμούς κι παρά την αντίθετη γνώμη του διευθυντή του ΙV γραφείου της στρατιάς Γεωργίου Σπυρίδωνος. Κατά της παρακινδυνεμένης εκστρατείας τάχθηκαν πολλοί μέραρχοι, τουλάχιστον δύο σωματάρχες (Κοντούλης, πρίγκιπας Ανδρέας) αλλά και ο πρίγκιπας Νικόλαος. Λίγα χρόνια μετά ο Παπούλας θα προσπαθήσει (αποτυχημένα κατά την γνώμη μου) να ρίξει όλες τις ευθύνες για την προέλαση στον Ξενοφώντα Στρατηγό (βλέπε η Αγωνία ενός Έθνους σελ. 111).

η συνέχεια ΕΔΩ