Η διαφοροποίηση γίνεται σε σχέση με την πολεμική τέχνη και την στρατηγική τέχνη. Πολύ συχνά, δυστυχώς, σε χαμηλό επίπεδο, αυτοί που ασχολούνται με πολεμικές τέχνες δεν αναπτύσσουν τη στρατηγική. Από την άλλη πλευρά, αυτοί που κάνουν στρατηγική δεν έχουν ιδέα από πολεμικές τέχνες. Και έχουμε ένα διαφορικό τεράστιο και δεν βλέπουμε πώς αυτό συνδέεται. Είναι πάνω-κάτω όπως όταν έχουμε ένα πρόβλημα με το κεφάλι και τα πόδια. Άρα, πολύ συχνά μερικοί νομίζουν ότι έχει σχέση με τη διαχείριση του σώματος και ξεχνούν, πρώτα από όλα, ότι ο εγκέφαλος ανήκει στο σώμα. Μετά, βέβαια, ξεχνούν ότι ο εγκέφαλος δεν είναι μόνο σώμα. Άρα, η πιο δύσκολη προπόνηση για το δάσκαλο στις πολεμικές τέχνες είναι η προπόνηση του εγκεφάλου. Δηλαδή, πολύ γρήγορα ένας μαθητής – εδώ, όταν θα λέω ‘μαθητής’ εννοώ του χώρου αυτού. Δεν το λέω με την άλλη έννοια, και όταν θα λέω ‘δάσκαλος’, εννοώ αυτόν που ξέρει και μοιράζεται αυτή τη γνώση - ο μαθητής, λοιπόν, πολύ γρήγορα θα αντιμετωπίσει δυσκολίες. Δηλαδή, θα δει κι άλλους μαθητές και θα λέει ‘αυτό εγώ δεν μπορώ να το κάνω’. Άρα, θα έρθει αντιμέτωπος πολύ γρήγορα με το ‘δεν μπορώ’. Τώρα, η εξέλιξή του, άμα σταματήσει στο ‘δεν μπορώ’ είναι πολύ απλή: δεν θα υπάρχει. Άρα, η ιδέα είναι ότι σε σχέση με το δάσκαλο, θα πρέπει να προϋπάρχει μια σχέση εμπιστοσύνης. Διότι, ο δάσκαλος θα του μάθει να κάνει αυτό που δεν μπορεί. Δηλαδή αντικειμενικά, το αναλύει με τον εγκέφαλό του εκείνη τη στιγμή, και λέει ‘αυτή η κίνηση, αυτή η πράξη, αυτή η δράση, αυτή η επίθεση, αυτή η άμυνα, δεν μπορώ’. Γιατί την δοκιμάζει λίγο και δεν του βγαίνει. Και μετά, εφόσον υπάρξει η διδασκαλία, τότε θα δούμε ότι θα μπορέσει να το κάνει. Άρα, η πρώτη ιδέα είναι ότι ο δάσκαλος αντιμετωπίζει τα προβλήματα τα εγκεφαλικά του μαθητή και όχι τα πρακτικά. Διότι, είναι πολύ δύσκολο στον μαθητή, όταν αρχίζει, να σκέφτεται με το σώμα του. Δηλαδή, υπάρχει μια ασυνέχεια μεταξύ της σκέψης, που είναι η θέλησή του, και της επέκτασης, που είναι οι κινήσεις του. Έχει λοιπόν την τάση να διαφοροποιεί την σκέψη από τις κινήσεις του. Είναι ακόμα πιο σημαντικό το λάθος, όταν υπάρχει εργαλείο. Πολύ συχνά, όπως π.χ. στο kendo, όπου υπάρχει σπαθί - αλλά, ας το πούμε έτσι γενικά, για να μην πάρουμε ένα παράδειγμα - όταν υπάρχει λοιπόν ένα εργαλείο, πολύ συχνά ο μαθητής, που είναι στην αρχή, νομίζει ότι υπάρχει αυτός και το εργαλείο. Και πολύ συχνά ακούει φράσεις από τον δάσκαλό του: ‘πρέπει να σκεφτείς σαν να ήσασταν ένα’. Αυτό, αρχικά ένας παραδοσιακός μαθητής, που δεν έχει ακόμα μυηθεί, θεωρεί ότι είναι μια κουταμάρα κι ότι αποκλείεται να νιώσει ότι είναι ένα. Η έννοια του ‘ένα’ ισχύει και με το σώμα.
Φυσικό ταλέντο και ακατέργαστο
Στις πολεμικές τέχνες είναι μερικοί από εμάς, που λόγω χωρο-αντιληπτικής και λόγω σωματότυπου τα καταφέρνουν σχετικά καλά με το σώμα. Δηλαδή, τους λέτε να κάνουν κάτι και τα βγάζουν πέρα. Είναι όμως ένα τραγικό λάθος το να νομίζουμε ότι αυτό επαρκεί. Διότι τι γίνεται; Αυτοί ανεβαίνουν γρήγορα και έχουμε ένα φαινόμενο κορεσμού. Γιατί, μετά δίχως μια μάθηση υψηλότερου επιπέδου...
Στρατηγική και τακτική
Ένας δάσκαλος που είναι στις πολεμικές τέχνες και δεν έχει ιδέα από στρατηγική, θα είναι ένας δάσκαλος τακτικής. Αυτό δεν είναι κακό, το ξέρουμε, υπάρχουν και είναι μερικοί που είναι πάρα πολύ καλοί. Αλλά τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Για παράδειγμα, θα είναι ένας δάσκαλος που θα μπορέσει να σας διδάξει κάτι σε ατομικό επίπεδο και άμα έχει ξαφνικά να διαχειριστεί, ας πούμε, μια μάχη, η οποία ...
Ο μαθητής βλέπει μόνο ό,τι καταλαβαίνει
Ο δάσκαλος στις πολεμικές τέχνες μιλάει πολύ συχνά στρατηγικά, αλλά μιλάει και με ένα παράξενο τρόπο και είναι ο εξής: με αυτούς που είναι σε χαμηλό επίπεδο, ενώ είναι ο ίδιος δάσκαλος, δεν μιλάει με τον ίδιο τρόπο. Και χειρότερο ακόμα, ο μαθητής, ανάλογα με την εξέλιξή του, δεν ακούει τα ίδια. Αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Γιατί θέλει να πει ότι υπάρχει και μια ανάδραση σε σχέση με το τι ...
Η απελευθέρωση στον τομέα της αιμοδοσίας
Η προσέγγιση που έχουμε στον τομέα της αιμοδοσίας, είναι δυστυχώς μη αποτελεσματική, γιατί στην πραγματικότητα, ενώ το θέμα του αίματος και της αιμοδοσίας είναι πρώτα από όλα ‘δίνω’, το πρόβλημά μας στον τομέα είναι το πώς παίρνουμε. Δηλαδή είναι πώς προσεγγίζουμε τον άλλον, πώς θα έρθει, να έχουμε αρκετούς, να έχουμε αρκετές φιάλες. Υπάρχει το θέμα της ποσότητας, δεν ξέρουμε ...
Έχεις αυτό που θες
Για την ελληνική ΑΟΖ και τον ελληνικό ζεόλιθο, πρέπει να σκεφθείς ότι έχεις αυτό που θες και αν το θες, έχεις αυτό που αξίζεις. Έχουμε στρατηγικό ορυκτό πλούτο και στη θάλασσα και στη ξηρά κι αναρωτιόμαστε ακόμα και τώρα τι πρέπει να κάνουμε για ν’αλλάξουμε τα δεδομένα της οικονομίας της πατρίδας μας έχουμε γεμίσει με ειδικούς ασχετοσύνης που δεν ξέρουν καν τι είναι επιστήμη για να ...
.jpg)
.jpg)
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου