Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΝΙΣΗ

Επικοινωνιακό τέχνασμα της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν και πάει το γεγονός ότι στις αρχές Σεπτεμβρίου θα γινόταν ο πρώτος γύρος της αξιολόγησης από τους εταίρους – δανειστές στην πόλη του φωτός, στο Παρίσι, με τον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρμόδιο για το ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα, Αντουάν Κολομπανί, να διαψεύδει ότι μεταφέρεται από την Αθήνα στο Παρίσι ο έλεγχος της τρόικα.

«Η Κομισιόν δεν γνωρίζει για καμιά τέτοια συνάντηση. Όπως γνωρίζετε, επόμενος έλεγχος της τρόικας θα γίνει στην Ελλάδα στα μέσα Σεπτεμβρίου», τόνισε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να προσθέσει ότι «δεν μπορεί κανείς να δεσμευθεί από τώρα για το πόσο θα κρατήσει ο επόμενος έλεγχος του ελληνικού προγράμματος». Το γεγονός αυτό «άδειασε» την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία είχε αρχίσει τους πανηγυρισμούς για δήθεν ανάκτηση της εμπιστοσύνης, καθώς και για το γνωστό, αλλά μη ορατό, «τέλος των Μνημονίων» αφού η τρόικα δεν θα χρειάζεται να έρχεται στην Αθήνα, προκειμένου να γίνεται ο έλεγχος του μνημονιακού προγράμματος και της υλοποίησης των προαπαιτούμενων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προφανώς δεν είδε με καλό μάτι την επικοινωνιακή κίνηση της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, διαβεβαιώνοντας ότι η τρόικα θα έλθει, όπως ήταν προγραμματισμένο άλλωστε, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου για την αξιολόγηση του ελληνικού μνημονιακού προγράμματος. Επομένως ούτε λίγο ούτε πολύ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσω της επίσημης θέσης της ξεκαθαρίζει ότι η συνάντηση στο Παρίσι δεν υποκαθιστά τον έλεγχο, ο οποίος θα συνεχίσει να γίνεται στην Αθήνα.

Με λίγα λόγια, το Παρίσι, μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια «προπαρασκευαστική» συνάντηση, στην οποία θα τεθούν τα γνωστά ζητήματα της υλοποίησης των προαπαιτούμενων, για τα οποία η κυβέρνηση Σαμαρά έχει ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους ότι θα τηρήσει τις «δεσμεύσεις» της. Παράλληλα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κάνει λόγο και για το θέμα της «βιωσιμότητας» του ελληνικού χρέους, χωρίς όμως να υπάρχει ακόμα κάποια επίσημη θέση – απάντηση τόσο από τη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία βυθίζεται ολοένα και περισσότερο σε πολιτική και κοινωνική απομόνωση στο εσωτερικό της χώρας, προσπάθησε με ένα επικοινωνιακό τέχνασμα να κερδίσει μέσα στο κατακαλόκαιρο μια πίστωση χρόνου, προσπαθώντας να πείσει, για άλλη μια φορά ότι αν μεταφερόταν η έδρα του ελέγχου σε ένα ουδέτερο έδαφος, αυτό θα σήμαινε ότι τα Μνημόνια τελείωσαν. Προφανώς όμως η ψήφιση, υλοποίηση και δέσμευση υλοποίησης για οτιδήποτε άλλο ζητηθεί εκ μέρους των δανειστών δείχνουν ξανά ότι η κυβέρνηση Σαμαρά βρίσκεται σε απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο, με ότι αυτό συνεπάγεται.

neaellada.gr