Δομικά λάθη της Συνθήκης Σεβρών

Ν. Λυγερός
Πολύ συχνά οι δικοί μας συγκρίνουν, χωρίς να τις έχουν διαβάσει, τη Συνθήκη Λωζάννης και τη Συνθήκη Σεβρών, δίχως να αντιλαμβάνονται ότι δεν έχει κανένα νόημα. Διότι ακόμα και αν η πρώτη είναι απαράδεκτη και η δεύτερη δεν εφαρμόστηκε επί της ουσίας, το πρόβλημα είναι αλλού. Στην πραγματικότητα η Συνθήκη Σεβρών είχε στρατηγικά δομικά λάθη που δεν θα επέτρεπαν ποτέ τη διάρκειά της. Ένα από τα βασικά της λάθη είναι ότι η Θράκη δεν είναι ολόκληρη και της λείπει η αιχμή του δόρατος, η Κωνσταντινούπολη. Ένα δεύτερο είναι ότι οι ελληνικές περιοχές δεν επικοινωνούν. Ένα τρίτο είναι ότι η αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη αποτελεί εμπόδιο συνεκτικότητας και κατά συνέπεια δεν υποστηρίζει την ύπαρξή τους. Ένα τέταρτο είναι η έμφαση που δόθηκε στην Σμύρνη εις βάρος της Κωνσταντινούπολης. Αν συνεκτιμήσουμε αυτά τα θεμελιακά λάθη είμαστε ικανοί να δούμε ότι αυτή η δομή δεν ήταν ισχυρή και ήταν αναμενόμενο να έχει προβλήματα σε βάθος χρόνου ακόμα και χωρίς βίαιη παρέμβαση. Η χρονοστρατηγική είναι αυτή που εντοπίζει τα χρονικά λάθη, έτσι κατανοούμε πιο εύκολα τη δράση της και στο μέλλον. Άλλο θεμελίωση κι άλλο υποστήριξη. Η Θράκη είναι θεμέλιο για τον Ελληνισμό και πρέπει να εξετασθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες. Έτσι η Συνθήκη Σεβρών δεν αρκεί από μόνη της ως πλαίσιο και πεδίο, πρέπει να ενσωματωθεί σ' ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο για ν' αποκτήσει μια διαχρονικότητα, γιατί η Συνθήκη της Λωζάννης δεν θα αντέξει το χρόνο, αφού καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα.