H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1940 ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 2012

 ΤΟΥ ΜΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

Η ιστορία έγραψε εκείνη την ηρωική μέρα της 28ης Οκτωβρίου του 1940, το «ΟΧΙ» που εκστόμισε ο Μεταξάς εναντίον του Μουσολίνι, που αν και ομοϊδεάτης του, ζήτησε να κυριέψει την Ελλάδα. Ο ξένος πρέσβης έφευγε με τα πόδια κάτω από τα σκέλια, αν και φίλος προσωπικός του τότε πρωθυπουργού και ιδρυτή του ΙΚΑ και σε λίγες ώρες μετά εγκατέλειπε την Ελλάδα, αφού ξεσπούσε η εισβολή των φασιστικών Ιταλικών στρατευμάτων στο μέτωπο της Ηπείρου. Ο λαός ένα με την ηγεσία, αριστεροί και δεξιοί, επέμειναν και πολλοί θυσιάστηκαν για την μεγάλη ιδέα που λέγεται «ΕΛΛΑΣ» που είναι συνώνυμο της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ», την γη τους, την ιστορία του τόπου τους και των προγόνων τους. Εκεί λοιπόν με καρτερία και ηρωισμό αντιμετώπισαν σαν ένας άλλος Λεωνίδας, στις καινούργιες Θερμοπύλες, τον υπεράριθμο και αρτιότερα εξοπλισμένο στρατό του Μουσολίνι, οι λίγοι και λιγότερο τεχνολογικά εξοπλισμένοι Έλληνες. Βέβαια ο Μουσολίνι δεν υπολόγισε στο κουράγιο και την ανδρεία των  Ελλήνων καθώς και τα δύσβατα και ορεινά μέρη που θα άρχιζε ο πόλεμος. Επίσης ότι η Ελλάδα τον καιρό εκείνο διέθετε μια από τις καλύτερα εκπαιδευμένες μονάδες ορεινού πολέμου. Το αποτέλεσμα η ήτα και η υποχώρηση του, που εκτός των άλλων ανέτρεψαν την ροή του πολέμου, υποχρεώνοντας τον Χίτλερ σε κάθοδο στα βαλκάνια τον Απρίλιο και φυσικά το χάσιμο χρόνου στο ανατολικό μέτωπο με αποτέλεσμα να τον βρει ο πολικός χειμώνας στην μάχη με τους Ρώσους και να χάσει στο τέλος τον πόλεμο. Ένα άλλο γεγονός είναι ότι στην Κρήτη έχασε το καλύτερο τάγμα του, αυτό των αλεξιπτωτιστών που ποτέ δεν ξαναεπιχείρησε και φυσικά η Πύρρειος νίκη του, ήταν και μοιραία.
Ο Μεταξάς λοιπόν αναδείχθηκε από δικτάτορας σε ήρωας και αρχηγός ενός σύσσωμου έθνους που εναντιωνότανε στην ξένη απειλή και έγραψε ως όφειλε η ιστορία με λαμπρά γράμματα. Βέβαια σε αυτήν του την πράξη ήξερε ότι είχε και τον λαό μαζί του αφού αν και δικτάτορας και φίλος του Μουσολίνι είπε «ΟΧΙ» κάτι που του επέβαλε και η λαϊκή βούληση.
Το  σημερινό επικό δράμα του Ελληνικού λαού με την άνευ όρων παράδοση και σε καιρό ειρήνης άνευ πολέμου, έρχεται βέβαια σε αντίθεση με το γενναίο παράδειγμα του 40. Έλληνες πολιτικοί που επί σειρά ετών απαξίωναν κάθε τι Ελληνικό έφεραν το χάος και τη καταστροφή και το χρέος σε επίπεδα χρεοκοπίας. Και μετά με μια λέξη είπαν, « πρέπει να μείνουμε στο ευρώ με κάθε κόστος», αλλά ο  λογαριασμός των δικών μας ατασθαλιών θα τον πληρώσετε εσείς. Χωρίς να πολεμήσουμε για το δίκιο του κόσμου. Παραδόθηκαν στις ορέξεις των επιδρομέων και αμέσως με την βουλή στο πλάι τους, μάλιστα την Ελληνική βουλή, εξαθλίωσαν και χλεύασαν ένα έθνος που έκανε το έπος του 40. Η καγκελάριος της Γερμανίας δεν χρειάστηκε ούτε να απολέσει, αλλά ούτε να αποστείλει τον στρατό της ούτε να κάνει εκστρατεία αλλά ούτε και να ζοριστεί για να έρθει να κάνει βόλτα στην Αθήνα που δεινοπαθεί όπως και δεν χρειάστηκε να βάλει καμία σημαία στην Ακρόπολη για να μπορεί να την κατεβάσει κανένας αλλά άφησε την ίδια την Ελληνική για να μαρτυράει την κατάντια μας. Στην Ακρόπολη δεν κυματίζει η σβάστικα αλλά μια τραυματισμένη σημαία που αντιπροσωπεύει ένα τραυματισμένο έθνος. Η σημαία των αγώνων και της ελευθερίας κυματίζει τραυματισμένη από τους διάφορους Εφιάλτες που ανοίγουν συνεχώς κερκόρπορτες και χωρίς ήθος ξεπουλάνε το κάθε τι Ελληνικό. Καμία φωνή αντίστασης και καμία διαπραγμάτευση το μόνο που λέμε είναι να ικανοποιήσουμε τους δανειστές μας που κατακλέψανε την οικονομία μας και να πληρώσουμε ακριβώς τα κλεμμένα χωρίς να ζητούμε τις πολεμικές αποζημιώσεις, χωρίς να ζητούμενα πίσω τα υπερκοστολογημένα, χωρίς να τιμωρούμαι κανέναν, απλώς να ρίχνουμε και μάλιστα με θράσος τις ευθύνες με το θρασύτατο «μαζί τα φάγαμε» ……αλλά εσείς αυτοκτονείτε.
  Ξένες φρεγάτες, αεροσκάφη ακόμα  και ψαρόβαρκες μπαινοβγαίνουν  στην Ελληνική επικράτεια αλλά εμείς φοβούμαστε ….το θερμό επεισόδιο.
Η διαφορά του τότε με το τώρα είναι ότι ο κόσμος θυσιάστηκε σε έναν πόλεμο για την ελευθερία και την τιμή της ανεξαρτησίας της πατρίδας, αιματοκυλισμένος στα βουνά και προασπίζοντας την γη του . Σήμερα αυτοί που έφεραν την χώρα σε αυτή την κατάσταση ακριβώς με την γραβάτα απλώς ικανοποιούν τις ορέξεις αυτών που τότε δεν μόρεσαν να μας επιβάλουν, παραδίνοντας αυτήν την γη χωρίς πόλεμο αλλά με μια υπογραφή στον κάθε επίδοξο  εισβολέα που καλοβλέπει και όχι αναίτια τα πλούτη της που λέγονται ορυκτός πλούτος, τουρισμός και εύφορη γη.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια