Βάσω Κόλλια*
Η ενδοοικογενειακή βία αλλά και η κάθε είδους βία κατά των γυναικών κοστίζει, όχι μόνο στο άτομο που την υφίσταται, αλλά και στην κοινωνία που την ανέχεται. Όμως, η αδικαιολόγητη απαξίωση κάθε θεσμού, σε βαθμό που υπερβαίνει το υγιές κριτικό πνεύμα.
Η ενδοοικογενειακή βία αλλά και η κάθε είδους βία κατά των γυναικών κοστίζει, όχι μόνο στο άτομο που την υφίσταται, αλλά και στην κοινωνία που την ανέχεται. Όμως, η αδικαιολόγητη απαξίωση κάθε θεσμού, σε βαθμό που υπερβαίνει το υγιές κριτικό πνεύμα.
Την Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Βίας Κατά των Γυναικών (25/11), καλό είναι να θυμόμαστε ότι η αποτελεσματική καταπολέμηση κάθε μορφής βίας έχει ως αφετηρία μια προσωπική υπέρβαση, που απαιτεί θάρρος, και μια υπεύθυνη αντίδραση, που απαιτεί μια αίσθηση καθήκοντος. Οι γυναίκες που κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση ανοίγουν δρόμους για άλλες γυναίκες. Οι θεσμοί που ανταποκρίνονται με υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα σε περιπτώσεις βίας, κάνουν απλά το καθήκον τους. Κι όμως, είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι ορισμένοι θεσμοί δουλεύουν.
Για παράδειγμα, η αστυνομία εξαρθρώνει το ένα δίκτυο πορνογραφίας μετά το άλλο. Το ζήτημα είναι λεπτό, επειδή το να παγιδεύσεις και να εκφοβίσεις θύματα στο διαδίκτυο σημαίνει χρήση προσωπικών δεδομένων και, τελικά, εκβιασμό. Πρόσφατα, δυο 13άχρονες και οι οικογένειες τους κατέφυγαν στην αστυνομία, αφού είχαν πέσει θύματα εκβιασμού και εκφοβισμού στο διαδίκτυο. Η αστυνομία έδωσε δημοσιότητα στις περιπτώσεις, ενδυναμώνοντας τα κορίτσια να αντιδράσουν, αφού όμως είχε συλλάβει τους υπεύθυνους και χωρίς να φωτογραφίζει τα πρόσωπα. Ο στόχος ήταν να αποτραπούν οι πολλές περιπτώσεις απόπειρας αυτοκτονίας. Παράλληλα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σέβονται το απόρρητο των περιπτώσεων.
Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων που λειτουργεί τα τελευταία δυο χρόνια για γυναίκες που κακοποιούνται, κυρίως στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Εκτός από τη νομική και ψυχολογική τους στήριξη, λειτουργεί ένα δίκτυο ξενώνων που εγγυάται την ασφάλεια των γυναικών που καταφεύγουν σε αυτούς, ακριβώς επειδή η διεύθυνση τους παραμένει απόρρητη. Οι διευθύνσεις των ξενώνων και οι περιπτώσεις κακοποίησης δεν έχουν διαρρεύσει, επειδή έχουμε υπεύθυνους δημόσιους λειτουργούς. Παράλληλα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν σεβαστεί τα προσωπικά δεδομένα των γυναικών.
Η βία είναι διάχυτη στην κοινωνία μας. Υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν βρει τη στήριξη που τους αξίζει. Και για αυτές τις γυναίκες, η κριτική στάση είναι εποικοδομητική επειδή για κάθε γυναίκα που εκτίθεται και δεν στηρίζουμε, υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες που δεν θα κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση.
Συνεπώς, θα μπορούσαμε να καταγγείλουμε τους πάντες και να διαπιστώσουμε, για μια ακόμα φορά, πόσα λίγα γίνονται στο μάταιο τούτο κόσμο. Τελικά, όμως, όταν κάποιος εκτίθεται προσωπικά στη βία, έχει δυο επιλογές: είτε αποδέχεται το ρόλο του θύματος, είτε πιστεύει στους θεσμούς και απαιτεί την εφαρμογή του νόμου. Καταγγέλλοντας, εκτίθεται κανείς προσωπικά, όταν και εφόσον πιστεύει ότι οι θεσμοί θα τον προστατέψουν. Ας το πιστέψουμε λοιπόν: καμία γυναίκα δεν είναι μόνη.
Η κοινωνία μας έχει λειτουργούς που έχουν αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος, δημοσιογράφους που σέβονται ένα κώδικα δεοντολογίας, και πολιτικούς που ενδιαφέρονται. Αξίζει λοιπόν, κάθε μια, να κάνει την προσωπική της υπέρβαση, γιατί θα Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων
Η ενδοοικογενειακή βία αλλά και η κάθε είδους βία κατά των γυναικών κοστίζει, όχι μόνο στο άτομο που την υφίσταται, αλλά και στην κοινωνία που την ανέχεται. Όμως, η αδικαιολόγητη απαξίωση κάθε θεσμού, σε βαθμό που υπερβαίνει το υγιές κριτικό πνεύμα.
Η ενδοοικογενειακή βία αλλά και η κάθε είδους βία κατά των γυναικών κοστίζει, όχι μόνο στο άτομο που την υφίσταται, αλλά και στην κοινωνία που την ανέχεται. Όμως, η αδικαιολόγητη απαξίωση κάθε θεσμού, σε βαθμό που υπερβαίνει το υγιές κριτικό πνεύμα.
Την Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Βίας Κατά των Γυναικών (25/11), καλό είναι να θυμόμαστε ότι η αποτελεσματική καταπολέμηση κάθε μορφής βίας έχει ως αφετηρία μια προσωπική υπέρβαση, που απαιτεί θάρρος, και μια υπεύθυνη αντίδραση, που απαιτεί μια αίσθηση καθήκοντος. Οι γυναίκες που κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση ανοίγουν δρόμους για άλλες γυναίκες. Οι θεσμοί που ανταποκρίνονται με υπευθυνότητα και αποτελεσματικότητα σε περιπτώσεις βίας, κάνουν απλά το καθήκον τους. Κι όμως, είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι ορισμένοι θεσμοί δουλεύουν.
Για παράδειγμα, η αστυνομία εξαρθρώνει το ένα δίκτυο πορνογραφίας μετά το άλλο. Το ζήτημα είναι λεπτό, επειδή το να παγιδεύσεις και να εκφοβίσεις θύματα στο διαδίκτυο σημαίνει χρήση προσωπικών δεδομένων και, τελικά, εκβιασμό. Πρόσφατα, δυο 13άχρονες και οι οικογένειες τους κατέφυγαν στην αστυνομία, αφού είχαν πέσει θύματα εκβιασμού και εκφοβισμού στο διαδίκτυο. Η αστυνομία έδωσε δημοσιότητα στις περιπτώσεις, ενδυναμώνοντας τα κορίτσια να αντιδράσουν, αφού όμως είχε συλλάβει τους υπεύθυνους και χωρίς να φωτογραφίζει τα πρόσωπα. Ο στόχος ήταν να αποτραπούν οι πολλές περιπτώσεις απόπειρας αυτοκτονίας. Παράλληλα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σέβονται το απόρρητο των περιπτώσεων.
Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων που λειτουργεί τα τελευταία δυο χρόνια για γυναίκες που κακοποιούνται, κυρίως στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Εκτός από τη νομική και ψυχολογική τους στήριξη, λειτουργεί ένα δίκτυο ξενώνων που εγγυάται την ασφάλεια των γυναικών που καταφεύγουν σε αυτούς, ακριβώς επειδή η διεύθυνση τους παραμένει απόρρητη. Οι διευθύνσεις των ξενώνων και οι περιπτώσεις κακοποίησης δεν έχουν διαρρεύσει, επειδή έχουμε υπεύθυνους δημόσιους λειτουργούς. Παράλληλα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν σεβαστεί τα προσωπικά δεδομένα των γυναικών.
Η βία είναι διάχυτη στην κοινωνία μας. Υπάρχουν γυναίκες που δεν έχουν βρει τη στήριξη που τους αξίζει. Και για αυτές τις γυναίκες, η κριτική στάση είναι εποικοδομητική επειδή για κάθε γυναίκα που εκτίθεται και δεν στηρίζουμε, υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες που δεν θα κάνουν την προσωπική τους υπέρβαση. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση.
Συνεπώς, θα μπορούσαμε να καταγγείλουμε τους πάντες και να διαπιστώσουμε, για μια ακόμα φορά, πόσα λίγα γίνονται στο μάταιο τούτο κόσμο. Τελικά, όμως, όταν κάποιος εκτίθεται προσωπικά στη βία, έχει δυο επιλογές: είτε αποδέχεται το ρόλο του θύματος, είτε πιστεύει στους θεσμούς και απαιτεί την εφαρμογή του νόμου. Καταγγέλλοντας, εκτίθεται κανείς προσωπικά, όταν και εφόσον πιστεύει ότι οι θεσμοί θα τον προστατέψουν. Ας το πιστέψουμε λοιπόν: καμία γυναίκα δεν είναι μόνη.
Η κοινωνία μας έχει λειτουργούς που έχουν αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος, δημοσιογράφους που σέβονται ένα κώδικα δεοντολογίας, και πολιτικούς που ενδιαφέρονται. Αξίζει λοιπόν, κάθε μια, να κάνει την προσωπική της υπέρβαση, γιατί θα Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου