Ο «μπροστάντζας» και ο «νονός»

Γράφει ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος

Τώρα αυτό τι ακριβώς είναι; Μάθημα πολιτικής αργκό για αμύητους; Λέξεις
-διαμάντια από τη σειρά «αθάνατοι» κοινοβουλευτικοί διάλογοι; Ή, μήπως,
τελευταίοι σπασμοί ενός βαρειά άρρωστου πολιτικού συστήματος;

Αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος αποκαλεί τον πρώην υπουργό Άμυνας
«μπροστάντζα» και εκείνος απαντά, χαρακτηρίζοντάς τον «νονό»! Όλα αυτά με
φόντο τις μίζες για τα γερμανικά υποβρύχια, που έχουν ως βασικό
κατηγορούμενο τον Άκη Τσοχατζόπουλο. Η σύγκρουση στη «γαλάζια» πολυκατοικία
είναι τόσο σφοδρή και οι εκατέρωθεν υπαινιγμοί τόσο δηλητηριώδεις, ώστε οι

αμέτοχοι αναρωτιούνται «τι στ’ αλήθεια συμβαίνει»;

Αλήθεια, τι συμβαίνει; Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης αφήνει να εννοηθεί ότι ο
Γιώργος Καρατζαφέρης ίσως πρακτόρευε συμφέροντα από εξοπλισμούς και εκείνος
ανταποδίδει  με σκιές για τα αντισταθμιστικά οφέλη που δεν δόθηκαν ποτέ από
τη γερμανική πλευρά! Πρόκειται, άραγε, για προσωπική βεντέτα που κορυφώθηκε
όταν ο ΛΑ.Ο.Σ ζήτησε να παραπεμφθεί στην προανακριτική επιτροπή -μεταξύ
άλλων- και ο πρώην υπουργός Άμυνας; Έτσι δείχνει, σε πρώτη ανάγνωση. Ο
αψίθυμος Μεϊμαράκης «απασφάλισε» και άφησε να εκδηλωθεί η οργή του, για να
εισπράξει τα επίχειρα. Επί της ουσίας είπε ότι ο Καρατζαφέρης του είχε
προτείνει να προχωρήσει στην αγορά του υποβρυχίου που έγερνε -πράγμα που
εκείνος διαψεύδει μετά βδελυγμίας. Ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέμματα;
Δεν θα το μάθουμε ποτέ, αφού επρόκειτο περί ιδιωτικής συνομιλίας, στην
οποία δεν τηρήθηκαν πρακτικά.

Ας σταθούμε, λοιπόν, στη δεύτερη ανάγνωση της υπόθεσης. Χωρίς αμφιβολία,
κερδισμένος απ’ αυτή την σύγκρουση είναι ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος
επιδιώκει εδώ και καιρό να οριοθετήσει τον πολιτικό του χώρο. Το «θερμό»
επεισόδιο Μεϊμαράκη -Καρατζαφέρη ήρθε «κουτί» στη στρατηγική του
προετοιμασία για το ενδεχόμενο προώρων εκλογών, καθώς έκοψε κάθε συζήτηση
περί συγγενών κομμάτων και περί ενδεχομένου μελλοντικής συνεργασίας.
Αλλωστε, το πεδίο της σύγκρουσης -η ηθική πλευρά της πολιτικής- αγγίζει
ιδιαίτερα τους συντηρητικούς ψηφοφόρους.

Αν δούμε προσεκτικότερα τις κινήσεις των τελευταίων ημερών θα αντιληφθούμε
ότι αυτή ήταν η δεύτερη κίνησή του. Προηγήθηκε η ανοικτή καταδίκη της
μείζονος απόφασης της διακυβέρνησης Καραμανλή για απογραφή στην οικονομίας
-έστω και αν η αποδοκιμασία τυπικά αφορούσε το πρόσωπο του Γιώργου
Αλογοσκούφη και όχι του πρώην πρωθυπουργού. Έτσι, «καθάρισε» με το
κυβερνητικό παρελθόν του κόμματος και λίγο πριν από τις εκλογές πιθανότατα
θα απαλλαγεί και από τη φυσική παρουσία όσων το συμβόλισαν, αποκλείοντάς
τους από τους συνδυασμούς.

Είναι τυχαίο ότι και στη μία και στην άλλη περίπτωση δεν ενεπλάκη ο ίδιος,
αλλά συνεργάτες του (Λαζαρίδης -Μιχελάκης) και κομματικά στελέχη με ιστορία
(Μεϊμαράκης); Δεν νομίζω. Η επόμενη κίνηση, όμως, που θα γίνει απ’ τον ίδιο
θα είναι η πιο δύσκολη, με δεδομένο ότι δεν θα αφορά στον μικρόκοσμο της ΝΔ
ούτε της ευρύτερης Δεξιάς, αλλά τη δική του σχέση με την κοινωνία. Θα
παρουσιάσει στο Ζάππειο την εναλλακτική κυβερνητική πρόταση του κόμματός
του, που οφείλει να είναι ρεαλιστική και κοστολογημένη -άρα, αξιόπιστη. Η
μείωση της φορολογίας πρέπει να συνοδεύεται και από ακριβή πρόβλεψη για το
«πού θα βρει τα λεφτά». Ουδείς μπορεί, πλέον, να δηλώσει γενικώς ότι «λεφτά
υπάρχουν», χωρίς να κινδυνεύσει να εισπράξει γιαούρτι. Πόσο εύκολο θα είναι
αυτό για τον αρχηγό της ΝΔ; Καθόλου, νομίζω.