Όχι απολύσεις (μοιράστε την πίτα)

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΕΚΑΝΑΝ  τις προσλήψεις τους και όλα πήγαν  μια… χαρά. Και η  ψήφος «έπεσε»  και η έδρα τους περίμενε και τα προνόμια εξασφαλισμένα. Και  μόνο… πανοραμική θέα της Ελλάδας  δεν είχαν οι εθνοπατέρες  μας για να κάνουν «κράτει». Οι δεκαετίες πέρασαν, το δημόσιο παραμορφώθηκε, το κάρο παραφορτώθηκε μέχρι που «κόλλησε» στην ανηφόρα.
ΚΑΙ τι κάνεις στη θέση του αποφασίζοντος  και με την τροϊκανούς αφέντες στο κεφάλι σου; Αν είσαι πολίτης  δείχνεις πολιτικούς και… καθαρίζεις (έτσι νομίζεις). «Βγάλτε το φίδι κ.λπ., εσείς τα φάγατε - «ο τρώσας και
ιάσεται». Ωστόσο, δεν το’ χεις πιάσει πως οι αίτιοι σπάνια πληρώνουν στην Ελλάδα και, βέβαια, έβαλες κι εσύ (και όλοι μας) το χεράκι σου. Θέλεις κι ένα δυο παραδείγματα; Έκοβες και σου κόβανε απόδειξη (για ένα διάστημα και δια τον φόβον των Ιουδαίων) και, μόλις σήμανε «λήξη», ξανά ο κάθε ρωμιός χρειάζεται κι έναν χωροφύλακα ξοπίσω του. Κι αν δεις εγκυμονούσα π.χ. εκπαιδευτικό του δημοσίου χωρίς να’ χει δηλώσει «επαπειλούμενη» (με το «χαρτί» στη τσέπη), πάρε τηλέφωνο στο υπουργείο παιδείας που το δέχτηκε και στο Υγείας που το «υπέγραψε».
ΜΠΡΟΣΤΑ στην αναγκαιότητα της  ελάφρυνσης του δημόσιου τομέα και υπό  την πίεση της  «υπερκυβέρνησης», το πρώτο που σκέφτηκαν  οι «σκληροί» της  Κυβέρνησης ήταν οι απολύσεις! Στέλνουμε  σπίτι τους όποιους  για ΠΑΡΤΗ μας  διορίσαμε, ξαλαφρώνουμε απ’ τα περιττά  βάρη και το υδροκέφαλο δημόσιο ξαναβρίσκει την… υγειά του. Όλοι τους χειροκρότησαν και μόνο οι «μελλοθάνατοι» έχασαν τον ύπνο τους. Και, βέβαια, κανένας των βολεμένων και προνομιούχων του κοινοβουλίου μας δεν καλλιέργησε την ιδέα να μειωθούν στις 120 οι έδρες.
ΟΤΑΝ  υπάρχει πρόβλημα και δεν σηκώνει  τις τρελές σου  ιδέες, καταφεύγεις  στην απλή λογική. Αυτό κάνουμε και τους προτείνουμε το απλούστερο. Να περιορίσουν μισθούς  και επιδόματα  υψηλόμισθων του  δημοσίου κόβοντας την  πίττα σε μικρότερα  κομμάτια. Χωρίς να μειώσουν τον αριθμό τους. Πώς; Με νόμους σαν εκείνους που περιόρισαν  συντάξεις κι έκοψαν δώρα.
ΠΡΟΧΩΡΕΙΣΤΕ μοιράζοντας τη λύπη και θα γίνει μισή. Κλαδέψτε μισθούς  και επιδόματα  υψηλόμισθων, καταργείστε  μπόνους και μοιρασιές  προνομιούχων, συντρίψτε  χρυσοκάνθαρους με νομιμοφανή κλεμμένα, καταργείστε αργίες συνδικαλιστών και κλείστε τις στρόφιγγες για τις επιδοτήσεις των κομμάτων (να τα ενισχύσουν οι ίδιοι οι… ιδεολόγοι, απ’ τη τσέπη τους).
ΠΡΙΝ  απολύσεις, μοιράζεις  τη φτώχεια κι είναι  το δίκαιο. Εξισώνεις  «προς τα κάτω» κι ας «γαυγίζουν οι σκύλοι. Το καραβάνι περνάει».