Οι δημοσκοπήσεις βρήκαν ποιοι ψηφίζουν τον “κανένα”

ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Στην πρόσφατη έρευνα της MRB για τη «Real News», εκεί όπου η διαφορά του ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία… χάθηκε στις συνέπειες του Μνημονίου, επιχειρείται μια επιστημονική ανάλυση της ανθρωπογεωγραφίας εκείνων που με συνέπεια τα τελευταία χρόνια, δηλώνουν ότι θα ψήφιζαν τον «κανένα».
Αυτόν τον… άγνωστο, που κανείς δεν έχει
καταφέρει να προσδιορίσει, και που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, βλέπει τις κοινωνικές δυνάμεις που τον επικαλούνταν κατά τη διάρκεια της τετραετίας, να συσπειρώνονται και πάλι γύρω από τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.
Στο ερώτημα της δημοσκόπησης περί της πρωθυπουργικής καταλληλότητας, ο «κανένας» συγκεντρώνει ποσοστό 45,2%, το οποίο μάλιστα είναι αυξημένο σε σχέση με το αντίστοιχο της προηγούμενης μέτρησης, τον Απρίλιο, όπου τα ποσοστά του κυμάνθηκαν στο 42,9%.
Από την επιμέρους ανάλυση των ποιοτικών στοιχείων, προκύπτει μια δειγματοληπτική απογραφή του ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι δεν θα ψήφιζαν για πρωθυπουργό, κάποιον από τους υπάρχοντες πολιτικούς αρχηγούς.
Στη δεξαμενή της «αόρατης επιλογής» λοιπόν, συνωστίζονται: Το 79,2% της αδιευκρίνιστης ψήφου, το 66,7% όσων δηλώνουν ότι προτιμούν κάποιο από τα κόμματα της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, το 32,5% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, και το 21,7% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι ευκρινές λοιπόν το συμπέρασμα ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα διαρροών, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, το 1/3 των ψηφοφόρων του οποίου στρέφει την πλάτη του στην ικανότητα του Γιώργου Παπανδρέου αναφορικά με την «πολιτική διεύθυνση» του τόπου, για να θυμηθούμε ένα πρόσφατο συμπέρασμα του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Δυο ακόμη στοιχεία συνηγορούν στην εκτίμηση ότι ο «κανένας»… ανθεί μονάχα στις περιόδους μεταξύ των εκλογικών αναμετρήσεων, ενώ στις κάλπες βιώνει την πολιτική εγκατάλειψη εκείνων που έλεγαν ότι θα τον στηρίξουν.
Το πρώτο στοιχείο σχετίζεται με το 66,7% των ψηφοφόρων πουν προέρχονται από την Αριστερά, και δηλώνουν ότι σήμερα προτιμούν τον «κανένα». Οι περισσότεροι από αυτούς τους πολίτες, κινούνται σε ευμετάβλητες πολιτικές συντεταγμένες, στο τέλος όμως καταλήγουν να ψηφίσουν μια από τις… συνιστώσες του χώρου τους, αντί να εμμείνουν στην άρνηση των πάντων.
Το δεύτερο στοιχείο εξηγεί πλήρως την πραγματικότητα: Τον «κανένα» δηλώνει ότι ψηφίζει το 79,2% της αδιευκρίνιστης ψήφου. Δηλαδή, των πολιτών που όσο πλησιάζουμε κάθε φορά προς την ημερομηνία των εκλογών, μετακινούνται από το επίπεδο του «αναποφάσιστου» σε εκείνο του… αποφασισμένου, να ξαναψηφίσει κάποιο από τα παραδοσιακά κόμματα.
Γι’ αυτό και σε όλες τις προηγούμενες αναμετρήσεις, την ημέρα της κάλπης ο «κανένας»… αγνοείται. Σαν τη χαρά, του ομώνυμου τηλεοπτικού σίριαλ.