Κατά τα «ήθη» και τις «παραδόσεις» μας

Του Θανάση Νικολαΐδη (“Φίλος μεν Πλάτων φιλτέρα δε η αλήθεια”)     

ΚΑΠΟΙΟΥΣ δεν τους άγγιξε η κρίση. Ομάδες, σινάφια, άτομα. Και συνεχίζουν. Με τις μεθόδους που κατέχουν, απτόητοι, διαπλεκόμενοι.  Κόμματα που δεν έστερξαν να σωθεί η Ελλάδα και «ιδεολόγοι» που παρέμειναν κακόπιστοι παρατηρητές. Για να μας έρθουν τροπαιοφόροι και δικαιωμένοι. Όταν κάνει ξαστεριά και το πλοίο πιάσει (αν πιάσει) λιμάνι.

ΚΑΙ τα κανάλια; Δεν άλλαξαν συνήθειες και πρακτική. Ατέλειωτες (χαμένες) ώρες τηλεοπτικής ανάλυσης περί τα δημοτικά και τα εξωκοινοβουλευτικά. Δήμαρχοι «περπατημένοι» που ξαμόλησαν τους οδοκαθαριστές προεκλογικά κι άλλοι που θα…μεγαλουργήσουν, στη θέση των παλιών. Αμέτρητες ώρες περί το ποσοστά κομμάτων, με τη διαπλοκή διάχυτη, αδιόρατη κι άλλοτε αόρατη. Έχουν τον ευνοούμενό τους οι σχολιαστές και τον πασάρουν με τέχνη, αυτός/αυτή τους ευχαριστεί για να τον ξανακαλέσουν. Τα άλλα, τα πικρά που σχετίζονται με αλήθειες τα κρατούν μέσα τους.

ΤΙΣ υπόλοιπες ώρες τηλεοπτικής πανδαισίας τις ροκανίζουν οι σχολιαστές, κριτές και επικριτές της κυρίας…Μενεγάκη. (Το’ πιασε η πονήρω πώς παίζεται το παιοχνίδι της διαρκούς παραμονής στην επικαιρότητα και χρησιμοποιεί εχθρούς και φίλους που τρέχουν ξοπίσω της).

ΚΙ ύστερα; Έρχεται η βραδιά του…αεροπλάνου. Το μισό δελτίο περί τον αέρα, χωρίς να ονοματίζουν τον εμπνευστή και εκτελεστή του «δυστυχήματος» και το άλλο μισό περί τα ποσοστά κομμάτων και το προφίλ υποψηφίων. Δεν υπάρχει κρίση ηθικής και αξιών, δεν τους έπνιξε η μπόχα, δεν νιώθουν την ανάγκη να αποκαλύψουν σκάνδαλα που μας ρήμαξαν.

ΕΚΑΣΤΟΣ στο είδος του και ο ΑΝΤ1 στα…καλλιστεία του. Παραλλαγμένα και προσαρμοσμένα στην εποχή μας. Το MEGAλο κανάλι στη γραμμή του, ο ΣΚΑΪ στη φλυαρία του, και τα μικρά στ’ αχνάρια τους για να γίνουν, μια μέρα, μεγάλα. Με κάποιες καλές εξαιρέσεις (ΔΙΟΝ, TV100…), και με τον ΑΛΦΑ να επιμένει. Σε σκάνδαλα θαμμένα μην κακοπάθει η διαπλοκή. Αποκαλύπτει, αραδιάζει στοιχεία, ρεπορτάζ περί τα καινούρια, χωρίς να σχολιάζει. Και, βέβαια, είναι πιο «χρήσιμο» να ψηλαφίζεις την κατάντια μας μέσα απ’ τα σκάνδαλα, παρά να…καμαρώνεις για πολιτικούς στημένους στο «γυαλί», κατά τα «ήθη και τις παραδόσεις» μας.