Γιατί η “κοινωνία αξιών” διαφέρει; Μέρος Γ΄

Γιατί η “κοινωνία αξιών” διαφέρει; 
5ον: ΓΙΑΤΙ ΕΝΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΗΝ “ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ/ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ”


Οι καλές πράξεις προς τους συνανθρώπους μας και οι αφιλοκερδείς δράσεις, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, θεωρούνται ξεχωριστές, ατομικές δραστηριότητες, με έντονα συναισθηματικά στοιχεία.


Τα περισσότερα κόμματα και η κυβέρνηση στη ρητορική τους και στην πράξη, αρέσκονται και τους βολεύει, να τις θεωρούν ως πράξεις φιλανθρωπικού ακτιβισμού, για να αποφύγουν υποχρεώσεις και ευθύνες ευρύτερου σχεδιασμού.


Πέραν των φιλανθρωπικών δράσεων, όμως, μεταξύ της αγοράς με υποκείμενο τα ιδιωτικά αγαθά και του κράτους με υποκείμενο τα δημόσια αγαθά, υπάρχουν πολλές μορφές κοινωνικών/κοινοτικών δραστηριοτήτων σε υπηρεσίες και στη παραγωγή, που παράγουν ‘’κοινά αγαθά’’ για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε κοινοτικό/συνοικιακό επίπεδο.


Αυτές οι δραστηριότητες προέρχονται από συλλογικές πρωτοβουλίες ανθρώπων, οργανισμών, ομίλων, συλλόγων, ενώσεων, επιχειρήσεων, ΜΚΟ αλλά και από οργανωμένες υπηρεσίες κοινωνικής αλληλεγγύης (εκκλησία, δημοτικές υπηρεσίες, κρατικές υπηρεσίες). Όλες αυτές οι δραστηριότητες συνιστούν τον τρίτο κλάδο της οικονομίας, την ‘’κοινωνική οικονομία’’.


Στα πλαίσια της ‘’κοινωνικής/κοινοτικής οικονομίας’’, μπορούν να ενταχθούν και οι δράσεις κοινωνικής εταιρικής ευθύνης που μπορούν να λειτουργήσουν συνεργατικά με πολλαπλάσια αποτελέσματα με τις λοιπές κοινωνικές και κοινοτικές δράσεις.


Τις πρωτοβουλίες αυτές, η επίσημη πολιτική οικονομία είναι ανίκανη να τις αντιληφθεί, να τις μετρήσει και να τις αξιοποιήσει μέχρι σήμερα. Πολλές φορές μάλιστα το θεσμικό πλαίσιο λειτουργεί εις βάρος τους, λόγω καχυποψίας των κρατικών αρχών, που προκύπτει από την υστερόβουλη εκμετάλλευση που γίνεται από τους ‘’επιτήδειους’’ και από την αδυναμία κρατικού ελέγχου (π.χ. η δυνατότητα δωρεάς και χορηγίας, χρησιμοποιήθηκε για ξέπλυμα και φοροδιαφυγή από πολλές εταιρείες, ομίλους και ιδιώτες, με αποτέλεσμα να καταργηθεί από το κράτος και να καταρρεύσουν όλοι οι μικροί αθλητικοί σύλλογοι που προσφέρουν τεράστιο έργο στη γειτονιά/κοινότητα).


Σήμερα, σε περιοχές που αλλάζουν και επιτελείται ένας κοινωνικός μετασχηματισμός, όπως π.χ. στα Πατήσια, στη Κυψέλη, σε πολλές πόλεις στη περιφέρεια, είναι αναγκαία η συνεργασία και ο συντονισμός όλων αυτών των δράσεων για καλύτερα αποτελέσματα.


Η ‘’κοινωνία αξιών’’ θεωρεί αναγκαία αυτή τη συνεργασία και έχει εντάξει στο πρόγραμμά της τις προτάσεις της για τον συντονισμό όλων αυτών των δράσεων. Στην πράξη μάλιστα αυτο-συντονίζεται και προτιμά να εντάξει τις δράσεις ακτιβισμού των μελών της με σοβαρότητα στις συλλογικές δράσεις άλλων φορέων που έχουν τη κατάλληλη οργάνωση και κάνουν καλύτερα τη δουλειά, διαφέροντας κι εδώ από τις γραφικές και ανούσιες ”φανφάρες” άλλων κομμάτων.

 6ον: ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ


Ένα ερώτημα πλανιέται συνεχώς στο μυαλό οιουδήποτε ασχολείται με την πολιτική σήμερα: ‘’ H σύγχρονη πολιτική εξακολουθεί να κυριαρχείται από τα προσωπικά συμφέροντα, τις φρούδες υποσχέσεις, τις μικροπολιτικές και τις πελατειακές σχέσεις ή οι αξίες και τα ιδανικά μπορούν να κυριαρχήσουν στις λειτουργίες της;’’

Καθημερινά μάλιστα ακούγονται παραινέσεις από τους απογοητευμένους συμπολίτες μας, ότι επειδή η πολιτική είναι ένα βρώμικο πεδίο σύγκρουσης συμφερόντων, θα πρέπει ο νέος πολιτικός να οπλιστεί με τα ίδια όπλα για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις συγκρούσεις αυτές.

Αν δε κάποιος εξακολουθεί να προβάλει στο πεδίο της πολιτικής εφαρμογής τις αρχές και τα ιδανικά του, θεωρείται ‘’χαμένος από χέρι’’, ότι δεν θα αντέξει, ότι θα τον καταπιούν τα συμφέροντα. Και το χειρότερο απ’ όλα, ότι σύντομα θα γίνει ίδιος με τους άλλους, τους φθαρμένους, θα διαφθαρεί και θα χαλάσει.

Σε μια απόλυτη κυριαρχία του παραλόγου, φθάνουν στο σημείο να θεωρούν ‘’καλό πολιτικό’’ αυτόν που συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο που επικρίνουν, με τις υπεκφυγές, την παραπλάνηση, τις υποσχέσεις, τις φθαρμένες παλαιοκομματικές πρακτικές, τα ρουσφέτια, τις επιφανειακές απαντήσεις, το λαϊκισμό, τις υπερβολές, την προβολή ισχύος. Ακόμη χειρότερο είναι ότι εξακολουθούν να τον ψηφίζουν!

Η ‘’κοινωνία αξιών’’ έχει ως σκοπό της ένα ‘’νέο πολιτικό πολιτισμό’’ και θεωρεί ότι οι αξίες και τα ιδανικά είναι αναγκαίο να αποτελούν τα ζωτικά συστατικά της πολιτικής σήμερα. Επενδύει στην ακεραιότητα, στην εμπιστοσύνη με τον πολίτη.

Δεν θα είμαστε καλοί πολιτικοί αν συμπεριφερόμαστε και πράττουμε όπως οι παλιοί. Θα είμαστε, όμως, χρήσιμοι πολιτικοί αν δράσουμε τελείως αντίθετα, αν εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη, με ειλικρίνεια, σταθερότητα, σθένος, εμμονή και πλήρη συνείδηση των σκοπών που υπηρετούμε, με δημοκρατικούς εσωκομματικούς θεσμούς, διαφάνεια και συμμετοχή, ακεραιότητα και συνέπεια λόγων και έργων.

(συνεχίζεται)

Στέλιος Φενέκος, αντιπρόεδρος της ‘’κοινωνίας αξιών’’

Διαβάστε επίσης 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια