Πρόταση Σταθάκη για απαλλαγή από εισφορές ΟΑΕΕ για τα πρώτα έτη λειτουργίας μιας επιχείρησης

"Ποτέ δεν έχω δηλώσει ότι δεν θα αλλάξουμε τους φορολογικούς συντελεστές. Η είδηση αυτή έχει προκύψει από την συνηθισμένη, πλέον, πρακτική της «μονταζιέρας» του Μαξίμου να διαστρεβλώνει τα λεγόμενα μου."

Συνέντευξη του Γιώργου Σταθάκη, υπεύθυνου του Τομέα Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, στην "Αριστερή Στρουθοκάμηλο" και τον Γιώργο Παπασπυρόπουλο:

"Οι έννοια των μεταρρυθμίσεων είναι πλήρως «αποικιοποιημένη» από τον νεοφιλελευθερισμό"

ΓΠ: Αγαπητέ κε Σταθάκη, θα ξεκινήσω με ένα βασικό ερώτημα που απασχολεί τους υπέρμαχους των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων: Είσαστε κρατιστές στον ΣΥΡΙΖΑ; 

Θα ξαναμεγαλώσετε το κράτος, θα διορίσετε κόσμο, θα κρατικοποιήσετε τις ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ και θα βάλετε επικεφαλής κομματικά σας στελέχη;

Γιατί οι αντίπαλοί σας σε κάθε θετική πρόταση που γίνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ πχ για τους μικρομεσαίους, απαντούν ότι ό,τι και να λέτε προεκλογικό είναι, είστε κατά των μεταρρυθμίσεων στο κράτος. Θα ήθελα ένα γενικό σχόλιο.

ΓΣτ: Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φέρει μια νέα ισορροπία στη σχέση ανάμεσα στο κράτος και στην αγορά. Να προστατέψει τα δημόσια αγαθά και να αποκαταστήσει το ρόλο του κράτους ως μοχλού ανάπτυξης.

Οι έννοια των μεταρρυθμίσεων είναι πλήρως «αποικιοποιημένη» από τον νεοφιλελευθερισμό. Έχουμε καταλήξει να την χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο για να περιγράψουμε την συρρίκνωση του δημοσίου, την απόσυρση του από την παροχή κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών και την καταστροφή κάθε αναπτυξιακού θεσμού. 

Αν, λοιπόν, με την λέξη κρατισμός με ρωτάτε αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να έχουμε κρατικά εργοστάσια μακαρονιών η απάντηση είναι εύκολη: όχι. Αν όμως θεωρούμε ότι η ικανότητα του κράτους π.χ. να ασκεί έλεγχο στον τραπεζικό σύστημα, να προωθεί στις εξαγωγές και να έχει λόγω στην διαχείριση των υποδομών μεταφοράς ή ενέργειας κλπ. είναι κρατισμός τότε μάλλον έχουμε πρόβλημα…

Φορολογία:

Έχετε δηλώσει ότι δεν θα αλλάξετε τους φορολογικούς συντελεστές. Αυτό χρειάζεται διευκρίνηση, γιατί μοιάζει σαν να λέτε ότι θα συνεχίσετε την σημερινή φορολογική πολιτική που καταγγέλλετε ότι ρήμαξε την μεσαία τάξη, τους εργαζόμενους αλλά και τους ανέργους ακόμη... 

Τελικά θα φορολογείτε την εργασία ή τα πραγματικά εισοδήματα; 

Τι διαφορετικό θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ποτέ δεν έχω δηλώσει ότι δεν θα αλλάξουμε τους φορολογικούς συντελεστές. Η είδηση αυτή έχει προκύψει από την συνηθισμένη, πλέον, πρακτική της «μονταζιέρας» του Μαξίμου να διαστρεβλώνει τα λεγόμενα μου.

Η φορολογική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στην διαμόρφωση ενός νέου απλοποιημένου και σταθερού φορολογικού συστήματος με την παράλληλη υιοθέτηση σύγχρονων εργαλείων άσκησης φορολογικής πολιτικής, όπως το περιουσιολόγιο και την ανασύνταξη των φοροεισπρακτικών μηχανισμών και των μηχανισμών ελέγχου της φοροδιαφυγής.

"Ένα από τα προβλήματα της ασκούμενης φορολογικής πολιτικής είναι ότι δεν εστιάζει στην είσπραξη από τον παραγόμενο πλούτο αλλά προσπαθεί να εντοπίσει τις διαφορετικές μορφές συσσωρευμένου πλούτου, συνήθως σε ακίνητη περιουσία, και εξ αυτού να εικάσει την ύπαρξη αντίστοιχων εισοδημάτων" 

Θα μείνει το χαράτσι; Θα καταργηθεί, θα αντικατασταθεί ή θα παραμετροποιηθεί;

Ένα από τα προβλήματα της ασκούμενης φορολογικής πολιτικής είναι ότι δεν εστιάζει στην είσπραξη από τον παραγόμενο πλούτο αλλά προσπαθεί να εντοπίσει τις διαφορετικές μορφές συσσωρευμένου πλούτου, συνήθως σε ακίνητη περιουσία, και εξ αυτού να εικάσει την ύπαρξη αντίστοιχων εισοδημάτων.

Στο επίκεντρο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται η ιδέα της φορολόγησης του παραγόμενου πλούτου και ο εντοπισμός των υφιστάμενων μορφών συσσώρευσης του πέρα από την παραδοσιακή και εκτεταμένη μικρομεσαία ιδιοκτησία που σήμερα βάλλεται.

Θα μπει κλιμακωτή φορολόγηση στα εισοδήματα ή θα ισχύει flat tax για όλα;

Η ιδέα περί flat tax, νομίζω ότι πέρα από πρακτικά ανέφικτη, είναι αποδεκτή μόνο από τους πλέον ακραίους νεοφιλελεύθερους κύκλους και άρα ριζικά ξένη προς οτιδήποτε εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

"Εκκρεμεί μιας μεγάλης έκτασης ρύθμιση των χρεών προς τα σχετικά ασφαλιστικά ταμεία μέσα από τον υπολογισμό της ικανότητας αποπληρωμής των οφειλών βάση των πραγματικών σημερινών εισοδημάτων"

Επιχειρηματικότητα:

Τι θα κάνετε με τις διώξεις των ασφαλισμένων ανασφάλιστων ελεύθερων επαγγελματιών από ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΤΣΜΕΔΕ κλπ μέσω ΚΕΑΟ; 

Θα σταματήσετε την ποινικοποίηση της αδυναμίας αυτασφάλισης;Θα συνδέσετε την εισφορά στον ΟΑΕΕ με το εισόδημα, θα δώσετε ελευθερία επιλογής ασφαλιστικής κλάσης, θα επιτρέψετε μια ελάχιστη εισφορά λόγω κρίσης; 

Το πρόβλημα με την ασφάλιση των ελεύθερων επαγγελματιών έχει τρεις πτυχές. 

Από τη μια, προφανώς, η ποινικοποίηση της ανικανότητας εκπλήρωσης των ασφαλιστικών υποχρεώσεων είναι άκαρπη και κοινωνικά άδικη καθώς έχουμε να κάνουμε με εισφορές που δεν καταβάλλονται λόγω αντικειμενικής συρρίκνωσης των εισοδημάτων και όχι από ...
δόλο. 

Άρα, εκκρεμεί μιας μεγάλης έκτασης ρύθμιση των χρεών προς τα σχετικά ασφαλιστικά ταμεία μέσα από τον υπολογισμό της ικανότητας αποπληρωμής των οφειλών βάση των πραγματικών σημερινών εισοδημάτων.

Το κρίσιμο ζήτημα όμως, που αποτελεί πραγματική απειλή για την ελληνική κοινωνία, είναι η έξοδος ενός τεράστιο αριθμού ελεύθερων επαγγελματιών από οποιαδήποτε μορφή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Και για αυτό και από τις βασικές κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια των μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης θέλουμε άμεσα να δημιουργήσουμε ένα ελάχιστο επίπεδο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτου ασφάλισης.

Θα αλλάξετε για όλους τον τρόπο απόδοσης ΦΠΑ που σήμερα απαιτείται και χωρίς να έχει εισπραχθεί;

Φαντάζομαι ότι μια τέτοια ρύθμιση θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες να εφαρμοστεί. Εκεί που μας ενδιαφέρει να προωθήσουμε τέτοιες διευκολύνσεις είναι στις νέες, μικρές και εν δυνάμει εξαγωγικές επιχειρήσεις και δη σε αυτές με προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, όπως π.χ. στις επιχειρήσεις λογισμικού.

Τι μέτρα σκεφτόσαστε να πάρετε για τους νέους επιχειρηματίες σχετικά με ΦΠΑ, εισφορά στον ΟΑΕΕ και για τις επιχειρήσεις με μικρό τζίρο; Συχνά διαπιστώνουμε ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη η εισφορά στα ταμεία είναι ελάχιστη για τζίρους μέχρι πχ 70.000 € και ο ΦΠΑ δεν απαιτείται σαν ξεχωριστός φόρος σε εταιρείες με χαμηλό τζίρο ή πρωτοεμφανιζόμενες για κάποια χρόνια. 

Ένα από τα μέτρα που μελετάμε αυτόν τον καιρό είναι η απαλλαγή από εισφορές στο ΟΑΕΕ για τα πρώτα έτη λειτουργίας μιας επιχείρησης καθώς και η δημιουργία ενός πιο ευέλικτου συστήματος για το ΦΠΑ για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις.

"Στην Ελλάδα ο χώρος στον οποίο έχει συντελεστεί μια μεγάλης έκτασης κοινωνική επένδυση και που υπάρχουν τόσο υποδομές όσο και η συσσωρευμένη εμπειρία για την ανάπτυξη της έρευνας και τεχνολογίας είναι τα ίδια τα πανεπιστήμια"

Τι σκέφτεστε για τις εταιρείες startup; Πως σκεφτόσαστε να επιβραβεύσετε την καινοτομία;

Σε κάθε χώρα το περιβάλλον που προσφέρεται για την ανάπτυξη των R&D είναι διαφορετικό. Στο Ισραήλ η έρευνα υλοποιείται γύρω από το στρατιωτικό σύμπλεγμα, σε άλλες χώρες όπως η Ιαπωνία γύρω από το Υπουργείο Ανάπτυξης, σε αναπτυσσόμενες χώρες γύρω από τις ζώνες διείσδυσης ξένων επιχειρήσεων και αλλού τα σχετικά τμήματα είναι εντός των μεγάλων επιχειρήσεων. 

Στην Ελλάδα ο χώρος στον οποίο έχει συντελεστεί μια μεγάλης έκτασης κοινωνική επένδυση και που υπάρχουν τόσο υποδομές όσο και η συσσωρευμένη εμπειρία για την ανάπτυξη της έρευνας και τεχνολογίας είναι τα ίδια τα πανεπιστήμια.

Άρα για εμάς το «οικοσύστημα» πέριξ της λεγόμενης η νεανικής και καινοτόμας επιχειρηματικότητας μπορεί να αναπτυχθεί προνομιακά πέριξ των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων. Για να καταστεί όμως αυτό εφικτό οφείλουμε να κάνουμε 1-2 τομές που να «καθαρίζουν» το τοπίο από νομικές απροσδιοριστίες και αγκυλώσεις.

Συγκεκριμένα, πρέπει να διαμορφώσουμε ένα νέο νομικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τα δικαιώματα των πανεπιστημίων ως προς το παραγόμενο προϊόν εντός τους και από την άλλη να δημιουργήσουμε ένα ξεκάθαρο πλαίσιο που να ρυθμίζει τον τρόπο λειτουργίας της χρηματοδότησης, δίνοντας έμφαση σε συλλογικά μορφώματα, πιθανά και με τη συμμετοχή του κράτους, ώστε να επιτελούνται οι λειτουργίες που επωμίζονται διεθνώς τα Venture Capitals.

Έχετε ανακοινώσει σεισάχθεια στα χρέη των μικρομεσαίων στις τράπεζες. Σε τι ποσοστό, με τι όρους και ποιες υποχρεώσεις εκ μέρους τους σκεφτόσαστε να γίνει αυτό;

Η επαναφορά του τραπεζικού συστήματος σε επίπεδα που να αντιστοιχούν στο πραγματικό μέγεθος της οικονομίας είναι όρος sine qua non για να αρχίσει να επιτελεί της καταστατικές του λειτουργίες.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από ένα μεγάλης έκτασης πρόγραμμα ρύθμισης των δανείων, ενήμερων και μη, στο ύψος των πραγματικών εισοδημάτων των δανειοληπτών, λαμβάνοντας υπόψη την συρρίκνωση των εισοδημάτων τους εν μέσω κρίσης, την συρρίκνωση της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων και την πραγματική ικανότητα αποπληρωμής του ιδιωτικού χρέους σε εύλογο χρονικό διάστημα.

Το πρόγραμμα αυτό στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να συνοδευτεί και από μια προσπάθεια παρέμβασης του κράτους ρύθμισης του χρέους μεταξύ ιδιωτών μέσω κινήτρων που να προωθούν μεγάλης έκτασης συμφωνίες συμψηφισμών αμοιβαίων οφειλών.

"Για εμάς αποτελεί προτεραιότητα η προστασία της δομής των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μέσα από την αποκατάσταση του τραπεζικού συστήματος με δημόσιο έλεγχο και τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους" 

Συζητείται από μεταρρυθμιστικούς κύκλους ότι πράγματι το ποσοστό των μικρομεσαίων στην Ελλάδα (57%) είναι πολύ μεγάλο. 

Είμαστε μάρτυρες της βίαιης μείωσής του μέσα από την φορολογική εξόντωση, φυλακίσεις, κατασχέσεις και στέρηση περίθαλψης - ένα είδος επιχειρηματικής γενοκτονίας. 
Α. Θεωρείτε θετικό τον ρόλο του μεγάλου αριθμού μικρομεσαίων ή αρνητικό;
B. Τι θα κάνετε για να διασωθούν οι μικρομεσαίοι από την άδικη χρεοκοπία τους και τις διώξεις, κατασχέσεις;

Οικονομίες όπως η Γερμανική, η Ιταλική και η Γαλλική συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα ως θησαυρό που διαφυλάσσει τόσο την καινοτομία όσο και την απασχόληση στις χώρες τους. Η στοχοποίηση τους στα πλαίσια των μνημονιακών μεταρρυθμίσεων απλώς εξυπηρετούσαν, με ιδεολογική εμμονή, την διάλυση συγκεκριμένων κλάδων που ηγεμονεύονταν στην Ελλάδα από ΜμΕ.

Κρίνοντας από τις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των μνημονίων παρατηρούμε μια άνευ προηγουμένου ποινικοποίηση τους ως βασικού, μαζί με τους εργαζόμενους, υπαίτιους της κρίσης και την συστηματική προσπάθεια σε σειρά κλάδων, τα φαρμακεία, τα αρτοποιεία, την εγχώρια παραγωγή γαλακτοκομικών , τις μεταφορικές επιχειρήσεις, τα βιβλιοπωλεία κ.α. για να κατεδαφιστούν σε ένα αγώνα χωρίς δισταγμό για την προώθηση των συμφερόντων μεγάλων αλυσίδων λιανεμπορίου ή πολυεθνικών επιχειρήσεων με ομοειδές αντικείμενο.

Για εμάς αποτελεί προτεραιότητα η προστασία της δομής των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, μέσα από την αποκατάσταση του τραπεζικού συστήματος με δημόσιο έλεγχο και τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους. 

Η πραγματική πρόκληση αρχίζει όταν θα κληθούμε να βρούμε μορφές αναβάθμισης τους όπως τα clusters και άλλες μορφές συνεργιών ή τα follow-ups μέσα από συντονισμένα προγράμματα μεταβίβασης του management αλλά και του αντικειμένου παραδοσιακών ΜμΕ στην νεώτερη γενιά.

Οι μεγάλες επιχειρήσεις φεύγουν - επενδυτές δεν έρχονται. Πως μπορούμε τουλάχιστον αν ξαναφέρουμε πίσω όσες έχουν φύγει και με τι αλλαγές στο φορολογικό γραφειοκρατικό καθεστώς; Το εργατικό κόστος είναι ήδη ελάχιστο για αυτές.

Η προσέγγιση της Τρόικας και των μνημονιακών κυβερνήσεων ήταν απλή σε αυτό το θέμα. Αν συρρικνώσουμε ακραία τους μισθούς, κατεδαφίσουμε την εργασιακή νομοθεσία και άρουμε κάθε μορφής δημοσίου ελέγχου στη δημιουργία επιχειρήσεων οι επενδύσεις θα εκτοξευτούν.

Το σχέδιο αυτό έχει αποδείξει πόσο καταστροφικό ήταν. Πάνω από όλα οι εκφραστές του δεν αντιλαμβάνονταν το μέγεθος της καταστροφής που περίμενε την ελληνική οικονομία από μια τόσο ακραία συρρίκνωση της εσωτερικής ζήτησης.

"Τα εργαλεία και οι μηχανισμοί για την αποκατάσταση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας στον δημόσιο τομέα είναι υπαρκτά αλλά φυτοζωούν"

Κράτος:

Θέλετε μικρό ή μεγάλο κράτος; Θα εξασφαλίστε και πως θεσμικό και διάφανο μηχανισμό επιλογής προσωπικού, λειτουργία πέραν των κομματικών ανακατατάξεων και των πελατειακών σχέσεων;

Δεν υπάρχει ερώτημα να απαντήσουμε για το αν θέλουμε μικρό ή μεγάλο κράτος. Θέλουμε κράτος αποτελεσματικό, που να μπορεί να παίζει τον ρόλο τους ως αναπτυξιακός μοχλός της οικονομίας, αποκεντρωμένο, με σεβασμό προς τους εργαζομένους του και τις υπηρεσίες που προσφέρουν.

Τα εργαλεία και οι μηχανισμοί για την αποκατάσταση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας στον δημόσιο τομέα είναι υπαρκτά αλλά φυτοζωούν.

Οι απόφοιτοι της εθνικής σχολής δημόσιας διοίκησης ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν ως μια διοικητική ελίτ πέρα από κομματικές πατρωνίες, τα τυπικά εκπαιδευτικά προσόντα ποτέ δεν αποτέλεσαν κριτήριο κάλυψης κομβικών θέσεων στο διοικητικό μηχανισμό και ο ΑΣΕΠ μπορεί να βελτιωθεί και να αναβαθμιστεί αν δεν υπονομεύεται από την παραχώρηση μεγάλων τμημάτων του επιτελούμενου έργου στον ιδιωτικό τομέα ή στην εργασιακή επισφάλεια.
Η «Διαύγεια» έκλεισε ενώ έπρεπε να αναβαθμιστεί ώστε να είναι περισσότερο προσβάσιμο το υλικό εντός της.

Άρα, εργαλεία υπάρχουν αλλά δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για την ενεργοποίηση τους.

Τι γνώμη έχετε για την συνεχή αξιολόγηση των ΔΥ και της δυνατότητας μη ανανέωσης της θητείας τους έναντι της ασφάλειάς τους απέναντι στους δραστηριοποιούμενους στον ιδιωτικό τομέα; 

Νομίζω ότι αέναη ποινικοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην προσπάθεια να φανταστούμε ένα δημόσιο τομέα κοινωνικά ανταποδοτικό και αποτελεσματικό. 

Στην πραγματικότητα η συζήτηση περί αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων όπως γίνεται σήμερα είναι ένας μηχανισμός πειθάρχησης των τμημάτων της δημόσιας διοίκησης που έχουν διάθεση σύγκρουσης και ένας μηχανισμός διαλογής της εκάστοτε επόμενης σειράς απολυόμενων.

Θυμίζω εδώ ότι η διαφορετικές μορφές νομικά κατοχυρωμένης μονιμότητας στον δημόσιο τομέα δεν αποτελούσαν παραδοσιακά μόνο ένα συνδικαλιστικό προνόμιο. Λειτουργούσαν και ως μια ασπίδα προστασίας από τις ανεξέλεγκτες απολύσεις των οπαδών των πολιτικών αντιπάλων του εκάστοτε κυβερνητικού κόμματος, με σκοπό την διατήρηση της συνοχής του κράτους και της δημόσιας διοίκησης.

Φυσικά, ήμαστε υπέρ ενός διάφανου και δημοκρατικού συστήματος αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων με αξιόπιστους κανόνες στο οποίο θα συναινούσαν και οι ίδιοι.

"Η αρχική πρόβλεψη για έσοδα 50 δις από ιδιωτικοποιήσεις και πώληση δημόσιας περιουσίας έχουν αναθεωρηθεί τόσες φορές που σήμερα το σχετικό ποσό υπολογίζονται σε λιγότερο από 10 δις"

Πως μπορούμε να προσελκύσουμε επενδύσεις στην χώρα μας χωρίς να ξεπουλάμε στα "κεφάλαια γύπες" τον δημόσιο πλούτο; 

Το σχέδιο του μνημονίου ήταν στηριγμένο μεταξύ άλλων στην ιδέα ότι είναι δυνατόν να αποπληρωθεί το δημόσιο χρέος μέσα από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. 

Η αρχική πρόβλεψη για έσοδα 50 δις από ιδιωτικοποιήσεις και πώληση δημόσιας περιουσίας έχουν αναθεωρηθεί τόσες φορές που σήμερα το σχετικό ποσό υπολογίζονται σε λιγότερο από 10 δις. Ακόμα και για το Ελληνικό, το μεγαλύτερο «οικόπεδο» σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, στην πραγματικότητα δεν προχωρούσε η πώληση του παρά μόνο όταν η τιμή του μειώθηκε σε επίπεδα χαριστικά για τον επενδυτή.

Άρα, το σχέδιο της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας για εμάς δεν είναι μόνο πολιτικά απαράδεκτο αλλά ταυτόχρονα έχει αποδεικτή και οικονομικά πλήρως αναποτελεσματικό.

Η αντίληψη που θέλει τις επενδύσεις να στηρίζονται στην δραματική μείωση του εργατικού κόστους, στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων και στην παραχώρηση λειτουργιών του δημόσιου τομέα στο ιδιωτικό κεφάλαιο πρέπει να παραδεχτούμε ότι έχει αποτύχει. Παράγοντες όπως η ποιότητα του εργασιακού δυναμικού, η φορολογική σταθερότητα και η σαφήνεια (και όχι η απουσία) των κανόνων γύρω από την υλοποίηση των επενδύσεων αποδεικνύονται πολύ πιο αποτελεσματικοί.

"Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αταλάντευτα προσανατολισμένος προς την παραμονή στη ζώνη του ευρώ και στην προοπτική της ευρωπαϊκής συνεργασίας"

Και μια γενική ερώτηση: Μέσα ή έξω από το ευρώ, με ποια κριτήρια και ποια διαπραγμάτευση;

Για τον ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα αυτό έχει απαντηθεί προ πολλού. 

Η ζώνη του ευρώ σήμερα, όπως απέδειξαν και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών σε πολλές χώρες, παρουσιάζει διαλυτικές τάσεις, οικονομικά και κατά συνέπεια πολιτικά, εξαιτίας των πολιτικών λιτότητας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αταλάντευτα προσανατολισμένος προς την παραμονή στη ζώνη του ευρώ και στην προοπτική της ευρωπαϊκής συνεργασίας. 

Αναγνωρίζει όμως ότι χωρίς ριζοσπαστικές τομές στην αρχιτεκτονική της Ευρώπης, όπως την δημιουργία του ευρωομόλογου, την ενίσχυση των μηχανισμών περιφερειακής αλληλεγγύης, την πανευρωπαϊκή στήριξη και εγγύηση ενός ελάχιστου επιπέδου παρεχόμενων υπηρεσιών του κράτους πρόνοιας σε όλα τα κράτη, οι διαλυτικές αυτές τάσεις μόνο θα εντείνονται. 

aristeristrouthokamilos.blogspot.gr