Όλα τα λεφτά το χαρτί Μέρκελ...

Καθώς η διαπραγμάτευση κυβέρνησης - δανειστών φτάνει στην κορύφωσή της με νέο όριο το τέλος Μαΐου και με τα ταμεία άδεια, από το Μέγαρο Μαξίμου μεταδίδουν μεν πως «κάναμε ό,τι μας αναλογούσε και τώρα πρέπει οι εταίροι να κάνουν αυτό που τους αναλογεί», αλλά αυτό το μήνυμα ούτε ακριβές είναι ούτε...
καινούργιο.

Εξ άλλου το «εμείς κάναμε ό,τι μας αναλογούσε» δεν συμφωνεί με το πνεύμα και το περιεχόμενο του ανεπίσημου ενημερωτικού σημει­ώματος (non paper) που εξέδωσε η κυβέρνηση αμέσως μετά το Eurogroup της 11ης Μαΐου. Σύμφωνα με εκείνο το σημείωμα:

♦ «Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί απαραίτητο στοιχείο την επιτάχυν­ση της διαδικασίας ώστε να βρεθεί κοινό έδαφος ανάμεσα στην ελλη­νική κυβέρνηση και τους θεσμούς, με σεβασμό τόσο στους κανόνες της Ευρωζώνης όσο και στη Δημοκρατία στην Ευρώπη».

♦ «Το γεγονός ότι πλέον έχουν μεί­νει σχετικά λίγα ζητήματα ανοιχτά και η αναγνώριση ότι απαιτείται χρόνος και προσπάθεια για να κλεί­σουν είναι καλοδεχούμενο από την ελληνική κυβέρνηση. Χρειάζεται, όμως, αμοιβαία προσπάθεια, χω­ρίς ιδεοληψίες, δογματισμούς και εμμονές για να υπάρξει συμφωνία σε αυτά τα ζητήματα».

♦ «Η ελληνική κυβέρνηση θα λά­βει όλες τις απαραίτητες πρωτο­βουλίες το επόμενο χρονικό δι­άστημα για να επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, δεσμευμένη πάντοτε από τη λαϊκή εντολή».

Αδιέξοδο

Με απλά λόγια, η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα κάνει περαιτέ­ρω προσπάθειες ώστε να προκύ­ψει η πολυπόθητη συμφωνία, πα­ρότι εξακολουθεί να δείχνει στους συνομιλητές της ότι έχει όρια, από τα οποία δεν μπορεί να κάνει πίσω. Κοινώς, ενώ θέλει διακαώς τη συμ­φωνία, δεν πρόκειται να... «ξεβρακωθεί», διότι σε αυτή την περίπτω­ση το μόνο που μπορεί να προκύψει θα είναι ένα μεγαλοπρεπές αδιέξο­δο!

Μόνο που ο δρόμος προς τη συμφωνία μοιάζει περισσότερο με σχοινοβασία πάνω από πεινασμέ­νους καρχαρίες.

 Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Σταύρου Χριστακόπουλου, ΕΔΩ...