Υπουργείο παραγωγικής ανασυγκρότησης έχουμε ....παραγωγική ανασυγκρότηση έχουμε;

Του Βάκη Τσομπανίδη 

Ας μιλήσουμε επιτέλους για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ας αρχίσουμε να ετοιμάζουμε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση μέσα απο τον πρωτογενή τομέα. Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα κυβέρνηση ονόμασε το υπουργείο στο οποίο εντάσσεται το πρώην ΥΠΑΑΤ ( και πρώην Γεωργίας) σε υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης . Υπουργείο έχουμε παραγωγική ανασυγκρότησης ή ελπίδα ανάκαμψης του πρωτογενούς τομέα έχουμε;
 Τι ακριβώς συμβαίνει όμως στον πρωτογενή τομέα ο οποίος είναι υποτίθεται η βάση για να ξεκινήσει η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;
 Στην Ελλάδα υπάρχει μία στρεβλή σχέση μεταξύ φυτικής και ζωικής παραγωγής, σε επίπεδο 70% φυτική έναντι 30% ζωικής.. Αυτό είναι κατάλοιπο μιας επιδοματικής σχέσης της γεωργίας που ευνοούσε την επιδότηση της φυτικής παραγωγής στις χώρες του νότου και αντίθετα ενίσχυε στον Ευρωπαϊκό Βορρά την ζωική, την κτηνοτροφία.
Η σχέση αυτή πρέπει να αλλάξει καθώς κάθε χρόνο κάνουμε εισαγωγές περίπου 1,5 δις ευρώ σε κρέας, γαλακτοκομικά και τυροκομικά. Σχεδόν δηλαδή το 50% των εσόδων του ΕΝΦΙΑ πηγαίνει για εισαγωγές κυρίως κόκκινου κρέατος (βοοειδή, όπου είμαστε άκρως ελλειμματικοί) αλλά και χοιρινών ...

 Για να μπορέσει να ενισχυθεί η ελληνική κτηνοτροφία ένας μόνος τρόπος υπάρχει, αφού δεν έχουμε τη χώρα με τα απέραντα λιβάδια, ούτε τους λειμώνες. Να επιδοτηθεί με νόμιμο τρόπο η ζωοτροφή. Σήμερα το 70% του κόστους μιας κτηνοτροφικής μονάδας είναι οι ζωοτροφές και το υπόλοιπο 30% είναι η ενέργεια. Και αυτό μπορεί να γίνει με τον ίδιο νόμιμο τρόπο που το πράττουν οι Βόρειες χώρες και κυρίως Γερμανία και Γαλλία για να ενισχύσουν την κτηνοτροφία τους
Αν στηριχτούμε μόνο στις πρόνοιες της ΚΑΠ για την κτηνοτροφία και χωρίς να έχουμε φτιάξει ακόμη εθνικό κτηματολόγιο και αδυνατώντας να βρούμε τα βοσκοτόπια για να της διασφαλίσουμε τις κοινοτικές επιδοτήσεις το χάσαμε το παιχνίδι και της κτηνοτροφίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Η σημερινή κατάσταση στον αγροτικό τομέα είναι δραματική και δεν πάιρνει αναβολή ένα τέτοιου είδους εθνικό σχέδιο. Οι αγρότες τα τελευταία χόνια μία χρονιά διασφαλίζουν κέρδη από την ενασχόλησή τους με τη γεωργία και δύο μπαίνουν μέσα κάνοντας επί της ουσίας γύρισμα χρημάτων, ενώ στους κτηνοτρόφους που χτυπήθηκαν και από τον καταροίκό την ευλογιά αλλά και από την απουσία πολιτικής για τα βοσκοτόπια τα πράγματα είναι οριακά. Αν δεν απαντήσει η πολιτεία με ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης το ζωικό κεφάλαιο θα εξαφανιστεί και η εξάρτηση της χώρας σε εισαγωγές θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη...
Δυστηχός και με την νέα πολιτική ηγεσία του πρώην υπουργείου γεωργίας βλέπουμε να ακολουθήτε το ίδιο αντιπαραγωγικό-αντιαγροτικό μοντέλο με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Φοροληστρική επιδρομή, στάση πληρωμών σε αγρότες και κτηνοτρόφους, μη επίλυση σοβαρών θεσμικών ζητημάτων που δεν απαιτούν χρήματα αλλά πολιτική βούληση όπως το θέμα των βοσκοτόπων αλλά και η αδειοδότηση των σταβλικών εγκαταστάσεων. Δυστηχώς ανεβάζοντας τον ΦΠΑ δεν ρίχνεις το κόστος παραγωγής αλλά αντίθετα το αυξάνεις κατακόρυφα,δρομολογήτε ΕΝΦΙΑ σε στάνες και σε κοτέτσια,φορολόγηση των αγροτικών επιδοτήσεων άνω των 12000 που είναι παράνομο απο την ευρωπαική νομοθεσία μιας και η ευρωπαικές ενισχύσεις δεν θεωρούντε εισόδημα, καθώς η γραφεικρατία και η τυπολατρία,η αδυναμία αντιμετώπισης ζωονόσων,η έλειψη κτηνιατρικού προσωπικού δυσχερένουν καθημερηνός την ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου....
Βασική προυπόθεση ακόμη για παραγαγωγική ανασυγκρότηση της χώρας είναι το γκρέμισμα του διεφθαρμένου και παρασιτικού πολιτικού συστήματος. Στην ηγεσία αλλά και στους μηχανισμούς του υπουργείου γεωργίας θα πρέπει να σταματήσουν να φυτεύονται άνθρωποι που εκταμιέυουν τις καλές τους υπηρεσίες προς το κυβερνών κόμμα στην λογική  να τακτοποίησουν κάποιους δικούς τους με παχυλούς μισθούς και στην θέση τους να μπουνε άνθρωποι του κλάδου που πονάνε και ματώνουν καθημερηνά για την βιωσιμώτητα του πρωτογενούς τομέα, άνθρωποι που όταν οι χαρτογιακάδες της εξουσίας κάνουν ασκήσεις επι χάρτου αυτοί μάχονται στην πρώτη γραμμή.
όλα τα παραπάνω αποδεικνείουν την αναγκαιότητα ενος πραγματικά αγροτικού πολιτικού φορέα, ενός πολιτικού φορέα βγαλμένου απο τα σπλάχνα του πρωτογενούς τομέα και ορκισμένο να μάχεται για τα συμφέροντα αυτού. Αυτός ήταν ο λόγος που δημιουργήσαμε το ΑΓΡΟΤΙΚΟ.ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ.ΚΟΜΜΑ.ΕΛΛΑΔΑΣ (ΑΚΚΕΛ)
Βάκης Τσιομπανίδης
πρόεδρος ΑΚΚΕΛ