Τελευταία τους ελπίδα: η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν μπορώ να προβλέψω το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Μακάρι να κερδίσουμε τη μάχη. Δεν πρέπει, όμως, σε καμιά περίπτωση να χάσουμε τον πόλεμο. Αλλά για να κερδίσουμε τον πόλεμο πρέπει, σε αντίθεση με τους σχεδιασμούς των εχθρών μας, να διατηρήσουμε το κόμμα ενωμένο και ισχυρό.


Τάκης Μαστρογιαννόπουλος στην ΕΠΟΧΗ


Το αστικό σύστημα εξουσίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, σχεδιάζει, και μάλιστα απροκάλυπτα, τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Τα παλαιά και νέα κόμματα των μνημονίων και του ακραίου νεοφιλελευθερισμού –η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το νεοπαγές Ποτάμι- ο έντυπος και ο ηλεκτρονικός τύπος –κυρίως αυτός- αλλά και το εγχώριο αστικό κατεστημένο, σε πλήρη συνεργασία με τις ηγετικές ομάδες των μεγάλων συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών κόμματων της Ευρώπης, των κυρίαρχων ευρωπαϊκών ελίτ και των «θεσμών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ως στόχο, μέσω της οικονομικής ασφυξίας, τη συνέχεια της καταστροφικής εφαρμογής των μνημονίων, καθώς και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού της χώρας, μετά το αρνητικό γι’ αυτούς αποτέλεσμα των πρόσφατων εθνικών εκλογών.

Χωρίς εναλλακτική πολιτική λύση

Η πλήρης πολιτική αδυναμία των κομμάτων του αλήστου μνήμης δικομματισμού – το ΠΑΣΟΚ έχει εισέλθει στον αστερισμό της πολιτικής εξαφάνισης και η ΝΔ δέσμια της ακροδεξιάς της πολιτικής υποφέρει από κρίση προασανατολισμού, εσωτερικές εντάσεις και διασπαστικές τάσεις που δεν θα αργήσουν να εκδηλωθούν – έχουν ως αποτέλεσμα το αστικό σύστημα εξουσίας να μην διαθέτει σήμερα εναλλακτική πολιτική λύση. Η πρόσφατη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού «Σκάϊ» είναι αποκαλυπτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς την αναγωγή, συγκεντρώνει 36,5% ενώ το μέτωπο των αυτο-αποκαλούμενων ευρωπαϊστών μόλις και μετά βίας συγκεντρώνει το 25%! Αναλυτικά, η ΝΔ έχει το 15,5%, το Ποτάμι 6% και το ΠΑΣΟΚ 3%.
Το μπαράζ επιθέσεων κατά της κυβέρνησης από τα συστημικά κόμματα και τα κυρίαρχα ΜΜΕ σε Ελλάδα και Ευρώπη όχι μόνο δεν μειώνει την εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, αντίθετα, εντείνει τα σοβαρά προβλήματα εκπροσώπησης των μνημονιακών κομμάτων. Για το λόγο αυτό κυριολεκτικά τρέμουν την προσφυγή σε νέες εκλογές, δημοψήφισμα κ.λπ.
Οι σχεδιασμοί, στους οποίους σήμερα αποβλέπουν, είναι η διάσπαση της κοινοβουλευτικής ομάδας και, ως εκ τούτου, του ΣΥΡΙΖΑ και ο σχηματισμός, από την παρούσα βουλή, νέας κυβέρνησης υπό τον Αλ. Τσίπρα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, με τη συμμετοχή μιας πτέρυγας(;) της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των «ευρωπαϊκών» δυνάμεων του κοινοβουλίου, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, «προοδευτικών» δεξιών κ.λπ. Όλο και περισσότερο τα σχέδια αυτά θυμίζουν την τραγωδία της αποστασίας της δεκαετίας του 1960, στην οποία και τότε είχε πρωτοστατήσει το σημερινό βαρύ πυροβολικό των κοινοβουλευτικών εκτροπών, το Συγκρότημα Λαμπράκη.

Με στόχο την επανάληψη του πειράματος

Ο έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος του γνωστού τριγώνου της διαπλοκής, αποτελώντας στην πραγματικότητα τη μοναδική σημέρα αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, επιχειρεί, από κοινού με τους λεγόμενους «δανειστές», να επαναλάβει το «πείραμα» Παπαδήμου, το σχηματισμό κυβέρνησης από τη σημερινή βουλή με πρωθυπουργό τον Α. Τσίπρα σε πρώτη φάση και τον Γ. Στουρνάρα στη συνέχεια.
Η Μ. Σπυράκη, της ΝΔ, ήταν σαφής όταν δήλωνε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «αν στηρίξουμε εμείς τη συμφωνία, και θα το κάνουμε για το καλό της χώρας, και δεν την στηρίξουν οι ΑΝ.ΕΛ και η Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ, τότε αλλάζουν τα δεδομένα». Στην ερώτηση δε, αν σε αυτή την περίπτωση απαιτούνται εκλογές απάντησε: «Δεν είναι απαραίτητο. Η κυβέρνηση δεν θα έχει τη δεδηλωμένη, οπότε πάμε σε άλλα σχήματα». Όπερ έδει δείξαι.
Το ΠΑΣΟΚ, ή μάλλον ότι απέμεινε από το άλλοτε κραταιό κόμμα, επειδή εκτιμά ότι τη συμφωνία με τους θεσμούς δεν πρόκειται να την ψηφίσουν πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά θα την ψηφίσουν τα «ευρωπαϊκά» κόμματα, θα θέσει θέμα αλλαγής, και μάλιστα από τη σημερινή βουλή, όχι μόνον της κυβέρνησης αλλά και του πρωθυπουργού! Ο βουλευτής Λ. Γρηγοράκος, φανατικός υποστηρικτής του Ε. Βενιζέλου αλλά ανίκανος να αντιληφθεί γιατί το κόμμα του έχει ήδη καταρρεύσει, υποστήριξε: «Δεν θα έχουμε πρωθυπουργό τον Τσίπρα με δεδηλωμένη δικιά μας, θα έχουμε εξελίξεις. Δηλαδή θα κυβερνάει ο κ. Τσίπρας χωρίς δεδηλωμένη; Θα τεθεί θέμα Τσίπρα, θα στηρίξουμε τη συμφωνία αλλά όχι με πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα». Η αλήθεια είναι ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία
Το «Ποτάμι» του κ. Θεοδωράκη - ανίκανο να αποτελέσει, όπως επιθυμούσαν πολλοί, την εναλλακτική λύση απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ- σε καθημερινή βάση προτείνει και αυτό τη «συμμετοχή του στη διαπραγμάτευση και για μια άλλη κυβέρνηση που θα πετύχει μια καλύτερη συμφωνία».
Ακόμα και οι φίλοι μας, και το εννοώ αυτό, ενέδωσαν και θεωρούν ότι έχουν βάση αυτές τις προοπτικές. Η «Εφημερίδα των Συντακτών» αποδέχθηκε ως «σοβαρό ενδεχόμενο» την επιτυχία αυτών των σχεδιασμών. Η Αλίκη Μάτση, σε άρθρο της στην έκδοση του «Σαββατοκύριακου» της εφημερίδας, σε άρθρο της υποστήριξε ότι «Υπάρχει, ωστόσο, σοβαρό ενδεχόμενο η ψήφος εμπιστοσύνης να μην διασφαλίζεται, εάν και εφόσον οι αντιρρησίες στο εσωτερικό – κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, που αριθμεί και τη μεγαλύτερη Κοινοβουλευτική Ομάδα παραμείνουν σταθερά στις θέσεις που εκφράζουν... Σ’ αυτήν την περίπτωση, η συμφωνία κατατίθεται στη Βουλή, περνάει με τις ψήφους και της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, αλλά επί της ουσίας η κυβέρνηση έχει απωλέσει τη δεδηλωμένη. Η κυβέρνηση παραιτείται...».

Επενδύουν στη διάσπαση

Το αδιέξοδο των κυρίαρχων ελίτ στο πολιτικό πεδίο είναι τοσό εμφανές όσο και η πλήρης αδυναμία τους να κατανοήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τον ίδιο τον Α. Τσίπρα. Για τον λόγο αυτό ζητούν από τον Α. Τσίπρα να αυτοκτονήσει πολιτικά αλλά και να διασπάσει, στην ουσία να διαλύσει, τον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν να τιμωρήσουν το πειραματόζωο και να προειδοποιήσουν με τον πιο σκληρό τρόπο τους ευρωπαϊκούς λαούς ότι όχι μόνο δεν υπάρχει διέξοδος στο νεοφιλελευθερισμό, αλλά και πως τα κόμματα της αριστεράς, παλαιού αλλά και νέου τύπου, πρέπει να παραμείνουν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής.
Με τα μνημονιακά κόμματα σε βαθιά κρίση εκπροσώπησης δεν τους μένει παρά να επενδύσουν στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Κατάντησαν –γιατί περί κατάντιας πρόκειται- μια συνάντηση, η οποία οργανώθηκε από το Κόκκινο Δίκτυο του ΣΥΡΙΖΑ, να θεωρηθεί, ακόμα και από τους «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς», ως η απαρχή της διάσπασης του κόμματος! Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται.

Συζήτηση σε όλα τα επίπεδα

Ασφαλώς και υπάρχουν προβλήματα και κυρίως πάνω στο σοβαρό ζήτημα της διαπραγμάτευσης με τους λεγόμενους θεσμούς. Νομίζω ότι πολλά στελέχη μας, ο Χ. Γολέμης, ο Γ. Αλμπάνης, ο Η. Χρονόπουλος, ο Χρ. Λάσκος αλλά και άλλοι, έχουν εκφράσει απόψεις με τις οποίες και εγώ συμφωνώ. Δεν θα επεκταθώ.
Η στελέχωση του κρατικού κυρίως μηχανισμού αποτελεί, από την άλλη, την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης. Οι επιλογές της κ. Παναρείτη και του Λ. Ταγματάρχη προκάλεσαν εύλογα μεγάλες ενστάσεις και διαμαρτυρίες. Αποτελεί πραγματικά αρνητική έκπληξη το γεγονός ότι ο Ρ. Σπυρόπουλος, αυτός που συνέπραξε στην κατεδάφιση του ΙΚΑ, παραμένει πρόεδρος του οργανισμού! Και δυστυχώς υπάρχουν και άλλοι. Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση, που απογοητεύει τα μέλη, τα στελέχη αλλά και τους υποστηρικτές του κόμματος, πρέπει να αλλάξει και να αλλάξει άμεσα.
Το κόμμα, μέσα σε αυτές δύσκολές συνθήκες, οφείλει να συζητήσει σε όλα τα επίπεδα: στο προεδρείο και την κοινοβουλευτική ομάδα, στη Γραμματεία, στην Κεντρική Επιτροπή και στις οργανώσεις του κόμματος σε ολόκληρη τη χώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει δίκαια ότι, παρά τις διαφορές που υπάρχουν –μερικές από τις οποίες είναι και σημαντικές– έχει κατακτήσει το μεγάλο προνόμιο να συζητά, με εντάσεις καμιά φορά, και να αποφασίζει με πλειοψηφίες και μειοψηφίες, όπως άλλωστε αρμόζει σε ένα δημοκρατικό κόμμα. Αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα. Και αυτό είναι ευθύνη όλων. Από τον Αλέξη Τσίπρα μέχρι το πιο νεαρό στέλεχος της νεολαίας μας.

Δεν μπορώ να προβλέψω το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Μακάρι να κερδίσουμε τη μάχη. Δεν πρέπει, όμως, σε καμμιά περίπτωση να χάσουμε τον πόλεμο. Αλλά για να κερδίσουμε τον πόλεμο πρέπει, σε αντίθεση με τους σχεδιασμούς των εχθρών μας, να διατηρήσουμε το κόμμα ενωμένο και ισχυρό. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία ότι παρά τις τεράστιες δυσκολίες στη διακυβέρνηση της χώρας, τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να αποτελεί το ελπιδοφόρο εγχείρημα για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρωματα στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Δεν πρέπει και δεν θα τους διαψεύσουμε.