Ομιλία στο Εθνικό Κοινοβούλιο του Δημήτρη Ρίζου, βουλευτή Έβρου, για τον εκλογικό νόμο (Βίντεο)

"Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, 

Θα μπορούσαν να ειπωθούν πάρα πολλά από αυτό εδώ το Βήμα για τους αγώνες δεκαετιών που έκανε η Αριστερά, οι προοδευτικοί και δημοκρατικοί πολίτες αυτού του τόπου, για την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Αγώνες που σε μεγάλο βαθμό δικαιώνονται με την πρόταση νόμου που συζητάμε αυτές τις μέρες στη Βουλή των Ελλήνων.

Το ζήτημα της κατάργησης του μπόνους των πενήντα εδρών είναι συνολικότερο. Αφορά όλη την ελληνική κοινωνία. Αυτό αποδεικνύεται και από τις μετρήσεις που έγιναν πριν λίγες μέρες και δείχνουν πως ακόμα και από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, το 48% δηλώνει πως τάσσεται κατά του μπόνους στο πρώτο κόμμα και ζητάει την ισότητα της ψήφου.

Ειδικά αυτό το τελευταίο, το υπενθυμίζω στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, γιατί παρουσιάζουν το τελευταίο διάστημα μια ξαφνική λατρεία για τις δημοσκοπήσεις, αλλά ταυτόχρονα προσπαθούν να κρύψουν κάτω από το χαλί τις διεκδικήσεις και τις επιθυμίες ακόμα και της ίδιας τους της εκλογικής βάσης. 

Η λογική της απλής αναλογικής είναι αυτή της  δημοκρατικής ευαισθησίας και προοπτικής, της ενίσχυσης του πλουραλισμού και της συνδιαμόρφωσης του κυβερνητικού έργου κόντρα σε προεκλογικούς εκβιασμούς για το μέλλον της χώρας, τον κίνδυνο της αστάθειας και της ακυβερνησίας. Λες και μέχρι σήμερα δεν είχαμε κοινοβουλευτικά πανίσχυρες και με θηριώδεις πλειοψηφίες κυβερνήσεις, που όλες σαρώθηκαν σαν χάρτινοι πύργοι μπροστά στην αναντιστοιχία τους με τις κοινωνικές ανάγκες και τη λαϊκή βούληση. Η στήριξη κυβερνήσεων με κλεμμένες ψήφους ούτε ευστάθεια ούτε δυνατές κυβερνήσεις δημιουργεί. 

Επιτρέψτε μου σε αυτό το σημείο να κάνω κάποια γενικότερα σχόλια. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και με τα άλλα κόμματα εντός του Κοινοβουλίου, δεν είναι ότι απλά εναντιώνονται σε έναν νέο εκλογικό νόμο και στην κατάργηση του μπόνους, αλλά ότι εναντιώνονται και αντιδρούν σε οποιαδήποτε προοδευτική αλλαγή που ενσωματώνει στοιχεία δικαιοσύνης και ισονομίας. 

Δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, παραδείγματος χάριν, με τις τηλεοπτικές άδειες. Δηλαδή, θέλουν οι καναλάρχες να συνεχίσουν να λυμαίνονται τις δημόσιες συχνότητες, χωρίς να δίνουν φράγκο στον κρατικό κορβανά. 

Δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα με τους μεγαλοφοροφυγάδες. Άλλες λίστες τις ξεχνούσαν στα συρτάρια, άλλες δεν τις έβλεπαν. Δεν ήξεραν, δεν άκουσαν τίποτα ούτε για τις off shore, ούτε για τις μίζες, ούτε για το μαύρο πολιτικό χρήμα.

Δεν θέλουν και δεν ήθελαν ποτέ να συγκρουστούν με ένα σύστημα διαπλοκής και συμφερόντων, που στην κυριολεξία ρήμαξε και ρημάζει την χώρα δεκαετίες τώρα. 

Μας χλεύαζαν, όταν θεσπίζαμε με το παράλληλο πρόγραμμα τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. 

Δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα στον τρόπο που διαχειρίζονται μέχρι σήμερα τα ΕΣΠΑ ή άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα, με τους πολίτες να ακούν για εκατομμύρια, αλλά έργα να μην βλέπουν. 

Ας ρωτήσουν τους Εβρίτες για το νέο κλειστό γυμναστήριο στην Αλεξανδρούπολη, για το οποίο τριάντα χρόνια τώρα ακούν, αλλά μόνο σήμερα με την υπογραφή του Υφυπουργού Οικονομικών, του Αλέκου του Χαρίτση, πρόκειται να προχωρήσει, για τα 3 εκατομμύρια ευρώ που δίνονται για το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αλεξανδρούπολης, για τα έργα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων που ξεκλειδώνουν τόσο για την επέκταση του έργου του δικτύου φυσικού αερίου στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης όσο και για τα έργα στο Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. 

Όλα τα παραπάνω τα αναφέρω όχι για να δώσω μια ιδανική εικόνα για την κατάσταση ή για να πω πως όλα δουλεύουν ρολόι. Η καθημερινότητα των συμπολιτών μας συνεχίζει να έχει μεγάλες δυσκολίες. Τα αναφέρω για να δείξω πως στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο βασικές ιδεολογίες, αντιλήψεις που συγκρούονται και αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό και στη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο. 

Τη μια εκφράζει κυρίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση, που θέλει να διατηρηθούν ή να μείνουν στο απυρόβλητο όλες εκείνες οι παθογένειες, οι στρεβλώσεις, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση. 

Από την άλλη μεριά, συναντά κανείς τις προσπάθειες της σημερινής Κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις, καινοτομίες, αλλαγές στη δημόσια διοίκηση, νομοθετικές πρωτοβουλίες για ισότητα, ισονομία και εμβάθυνση του δημοκρατικού θεσμού της χώρας. 

Επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για την ψήφο στα δεκαεφτά, αλλά και την ψήφο των νέων μεταναστών. Για το πρώτο, πρέπει να δηλώσω πως αδυνατώ να κατανοήσω τα φοβικά σύνδρομα που εκφράζουν οι κύριοι της Αντιπολίτευσης για το θέμα αυτό. Η νέα γενιά, τα νιάτα μας, είναι πάντα το σημείο στο οποίο πρέπει να κοιτάμε, να προσβλέπουμε, το σημείο αναφοράς όλων μας. 

Συνεπώς, η ψήφος από τα δεκαεπτά, κατεύθυνση στην οποία κινούνται τα τελευταία χρόνια και οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί, μόνο θετικό αντίκτυπο και αποτέλεσμα μπορεί να φέρει για την ίδια τη χώρα. 

Άλλωστε, οι νέοι μας μεγαλώνουν πια σε ένα περιβάλλον με σημαντικές και πολλές φορές ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Ο πολιτικός χρόνος τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα πυκνός, γεγονός που μας επιτρέπει να είμαστε βέβαιοι πως το πολιτικό κριτήριο στους νέους και στις νέες μας και υπάρχει και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από αυτό. Μένει μόνο να το ακούσουμε. 

Για την ιστορία, θυμίζω ότι τα ίδια ακούγαμε, όταν θεσπίστηκε η ψήφος στα δεκαοκτώ και ακόμα χειρότερα. 

Όσον αφορά τους νέους μετανάστες, τους ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια της κρίσης αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό, το παρόν νομοσχέδιο δεν κλείνει την πόρτα στην ψήφο τους. Το αντίθετο θα έλεγα. Θα πρέπει, όμως, να τονίσουμε, ότι το έχουμε συζητήσει και έχουμε καταλήξει ομόφωνα και στην Επιτροπή Απόδημου Ελληνισμού, ότι θα πρέπει να προηγηθεί η καταγραφή αυτών των μεταναστευτικών ρευμάτων και να διευκρινιστούν οι ακριβείς προϋποθέσεις για τη συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία. Πιθανά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν και κατά τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. 

Είναι βαθιά προκλητικό και υποκριτικό για τους Έλληνες του εξωτερικού, αυτοί που σαράντα χρόνια τώρα δεν μπόρεσαν ούτε καν να καταγράψουν οργανωμένα και συγκροτημένα τους πληθυσμούς των Ελλήνων στο εξωτερικό, να εμφανίζονται σήμερα ξαφνικά ως τιμητές της ψήφου αυτών και του εκλογικού τους δικαιώματος. Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή είναι μια πολύ σοβαρή συζήτηση, που δεν πρέπει να την βάλουμε στα παιχνίδια εξουσίας και μικροκομματικών συμφερόντων. Τουλάχιστον, από την περιοχή που προέρχομαι, ξέρουμε πολύ καλά τι θα πει μετανάστευση και γι’ αυτούς που φεύγουν και γι’ αυτούς που μένουν. 

Κλείνοντας, πρέπει να πούμε και δυο λόγια για τις ατάκες περί αξιοπρέπειας που ακούστηκαν εδώ χθες στη Βουλή. Τελικά, ας μας πουν οι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: Ποιος Πρωθυπουργός και ποιας Κυβέρνησης δεν παρέδωσε το Πρωθυπουργικό γραφείο στον επερχόμενο Πρωθυπουργό, σε αντίθεση με τον Πρόεδρο της Βουλής εκείνης της εποχής, που και παρέδωσε, αλλά και ήταν παρών στην τελετή παράδοσης-παραλαβής; 

Ευχαριστώ πολύ."