ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ- Η Ζωή του Ελληνα Κροίσου της πολιτικής

-Aν ο Γιώργος Καρατζαφέρης που είναι αρχηγός ενός μικρού κόμματος διαθέτει 6.600.000 σε μετρητά, ακίνητα 20 εκατομμυρίων ευρώ καθώς και το περίφημο έμβασμα του 1.640.000 ευρώ μπορείτε να υπολογίσετε τι περιουσία διαθέτουν οι Ελληνες πολιτικοί που πέρασαν από την ηγεσία μεγαλύτερων κομμάτων...

Αυτή είναι η σκέψη που περνάει από το μυαλό ακόμη και του τελευταίου Ελληνα σε απόκρημνο ορεινό χωριό της Ηπείρου, εκεί που πετάνε μόνο γυπαετοί και σκαρφαλώνουν αγριοκάτσικα και κρι-κρι.

Οπως όλα δείχνουν, δεκαετίες τώρα, το τζόκερ έχει κληρώσει για κάποιους από τους Ελληνες πολιτικούς, την ώρα που ο εγγονός γίνεται σκαμνάκι στα τέσσερα ώστε να πατήσει πάνω του η γιαγιά και να μαζέψει από το σκουπιδοτενεκέ τα ληγμένα γάλατα και γιαούρτια που πετάνε τα πλουσιόσπιτα.

Γάλατα μοίραζε πιτσιρικάς και ο Γιώργος Καρατζαφέρης στις γειτονιές του Φουρλοπόταμου, όπως μας πληροφορεί ένα παλαιότερο ρεπορτάζ της Μαρίλης Μαργωμένου στην Καθημερινή.

Τότε ακόμη ο Φουρλοπόταμος, που σήμερα τον ξέρουμε ως Αμφιθέα, ήταν μια περιοχή υποβαθμισμένη. Αλλά και ο Γιωργάκης, που τώρα τον ξέρουμε ως Γιώργο Καρατζαφέρη, ήταν ένας πιτσιρίκος που μοίραζε με το ποδήλατό του γάλα στη γειτονιά. Εκείνη την εποχή, λοιπόν, ο Γιωργάκης βρήκε μια μεγάλη σύριγγα. Μ' αυτήν κάθε πρωί τραβούσε μια μεζούρα γάλα απ' το μπουκάλι κάθε γείτονα. Κι έτσι γέμιζε τζάμπα το δικό του μπουκάλι.

Στα 14 του αποφάσισε να γίνει ντι τζέι. Πάνω στο γαλατάδικο ένας θείος από την Αμερική κουβάλησε ένα ραδιόφωνο.

Την άλλη μέρα ο Γιώργος το πήρε στο σχολείο και όταν είδε τους συμμαθητές του να εκστασιάζονται με τον Νίκο Μαστοράκη αποφάσισε να γίνει «ραδιοφωνατζής». Πήγε στην αντίπαλη εταιρεία του Μαστοράκη, την RCA Victor του Ορφανίδη, και είπε με το γνωστό του στυλ: «RCA είσαι! Victor δεν είσαι. Victor θα σε κάνω εγώ!».

Η  νιότη του κ. Καρατζαφέρη έμελλε να συνεχιστεί στα στρώματα των γυμναστηρίων.

Ενώ μοίραζε γάλα σε μια αμερικανική βάση, έπιασε φιλίες με τους Αμερικανούς κι εκείνοι όταν έφυγαν του άφησαν τα όργανα του γυμναστηρίου.

Με 5 ώρες βάρη τη μέρα, σύντομα μεταλλάχθηκε σε μπόντι μπίλντερ: βγήκε 6ος μίστερ Ευρώπη (έχει και φωτογραφίες, με κορδέλα...), ενώ διατείνεται πως μια φορά έπαιξε και μπραν - ντε - φερ με τον... Σβαρτσενέγκερ, αλλά έπειτα από 20 λεπτά οι δυο τους βγήκαν ισόπαλοι!

Και κάπου εκεί, ενώ τα βράδια έκανε σόου στις πίστες σηκώνοντας τραπέζια με τα δόντια, βρήκε τρόπο να πλουτίσει το βιογραφικό του με μια ακόμη πινελιά σουρεαλισμού: το 1969 άνοιξε σχολή μανεκέν, το «Στούντιο Ομορφιάς».

Εκεί πρόλαβε να γνωρίσει τη μελλοντική γυναίκα του, το μανεκέν Βέννη. Διότι αμέσως μετά άνοιξε παρτίδες με τη Ν. Δ., και μπορείτε να φαντασθείτε το ύφος του Γ. Ράλλη όταν άκουσε πως «ο καινούργιος προωθεί μανεκέν»: μέσα σε μια νύχτα, η σχολή έκλεισε και ένα αστέρι της πολιτικής γεννήθηκε.

Ο Καρατζαφέρης εκτός από τον εαυτό του έφερε στην πολιτική ζωή της χώρας πολιτικούς που είναι σήμερα φίρμες στην μαρκίζα και βάζουν πλάτη για την Νέα Δημοκρατία: Boρίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης είναι οι πλέον προβεβλημένοι.

Είναι ο ίδιος που χτυπιόταν έξω από το Προεδρικό-μπροστά στις κάμερες-για να γίνει πρωθυπουργός ο Παπα-δήμος.

Και τα κατάφερε.

Ο Καρατζαφέρης πήγαινε ανέκαθεν χέρι-χέρι με την Εκκλησία κι ο Θεός του το ανταπέδιδε σε κάθε ευκαιρία. Τα σημάδια από τον ουρανό ουκ ολίγα. Τελευταία ο Θεός έστελνε την συμπαράστασή του στον Καρατζαφέρη με τα πουλιά, τα περιστέρια για την ακρίβεια.

-Βλέπεις τον Πατριάρχη να ρίχνει το σταυρό στο Βόσπορο για πρώτη φορά μετά από 600 χρόνια και να λέει "και το Πνεύμα το Αγιο εν είδει περιστεράς" κι αμέσως πετάει αυτό και πάει και κάθεται στο κεφάλι μου. Κοκκάλωσα. Εκανα το σταυρό μου και έλεγα "Θεέ μου τι μου συνέβη; ". Αργότερα, στην Αίθουσα του Θρόνου, που ρώτησε κάποιος αν είχε ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, ο γέροντας απάντησε πως έχει γίνει δυό φορές στην Ιστορία : μια στον Ιορδάνη και μια τώρα, στο Βόσπορο. Ε, σκέφτηκα πως αυτό είναι ένα σημάδι που πρέπει να το κουβαλήσω στη ζωή μου. Σαν συνειδησιακό βάρος, πώς να σας το πω...

- Σας ξανασυνέβη έκτοτε τίποτ' άλλο τόσο σημαδιακό;

τον ρωτάει η ταλαντούχα Κάλια Καστάνη σε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις από τις πολλές που έχει δώσει ο Ελληνας Κροίσος της πολιτικής.

Πέρυσι, τέτοια εποχή, στο γάμο του παιδιού μου. Την ώρα του γάμου, στην Παναγίτσα στο Παλαιό Φάληρο, μπαίνει μες στην εκκλησία ένα λευκό περιστέρι και στέκεται ακριβώς απέναντι από το γιό μου και τη νύφη μου. Κάθεται εκεί - το κοιτάζει όλος ο κόσμος, που ξέρει και το προηγούμενο περιστατικό - ώσπου να τελειώσει η τελετή και μετά κάνει μια βόλτα και χάνεται. Εχει καταγραφεί και στην κάμερα - είναι συγκλονιστικό αν το δείτε.

Πιο κάτω μιλώντας για το τέλος του διαχωρισμού Αριστερός-Δεξιός>

-Από τότε που κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, δεν υπάρχει Ανατολή και Δύση, αριστερός και δεξιός. Το κριτήριο είναι πως τοποθετείσαι στο νέο πρόβλημα, στον νέο αντίπαλο : την παγκοσμιοποίηση. Απ' αυτή την άποψη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν έχουν καμιά διαφορά - και οι δύο δίνουν αναφορά στην Ουάσιγκτον. Εγώ είμαι απέναντι και απλώνω τα χέρια μου στους σκεπτόμενους ανθρώπους σε όλο το πολιτικό εύρος. Γιατί καλοί υπάρχουν σε όλους τους χώρους.

- Α, γι'αυτό κάτι αριστεροί φίλοι μου τελευταία μουρμουρίζουν "μωρέ καλά τα λέει ο Καρατζαφέρης"..

Αυτό λέτε μόνο ; Προ ημερών πήγα στο χωριό Μπελογιάννης - ξέρετε το χωριό έξω από τη Βουδαπέστη που φτιάξανε οι αντάρτες. Ποιος θα το περίμενε αυτό πριν από μερικά χρόνια, ε ; Να πάει ο Καρατζαφέρης στον Μπελογιάννη; Και όμως πήγα, τους βρήκα. Είχαν ανάγκη οι άνθρωποι από 5000 ευρώ. Εγινε ένα συνέδριο για τον απόδημο Ελληνισμό και τα ζήτησε ο δήμαρχος. Κι ενώ ήταν μπροστά το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ, όλοι έκαναν πως δεν άκουσαν. Εγώ έβγαλα και τους τα 'δωσα. Γιατί σκέφτηκα πως αυτοί οι Ελληνες που έφυγαν κάτω από άγριες συνθήκες, στα δύσκολα εμφυλιακά χρόνια, και τους στερηθήκαμε σαν Ελλάδα, ε, πρέπει να αισθάνονται πως υπάρχει κάποιος ομφάλιος λώρος με την πατρίδα.

- Οσο πάτε και "χαλάτε" πρόεδρε. Δίνετε λεφτά στα ανταρτοχώρια, δηλώνετε πως θαυμάζετε τον Τσε και τον Κάστρο…

Α, μα αυτά είναι τα πρότυπά μου. Στο γραφείο μου στις Βρυξέλλες, έχω κρεμάσει τις φωτογραφίες τους. Το ξέρετε πως πήγε η κυρία Παπαρήγα στον Κάστρο και δεν τη δέχτηκε, ενώ εγώ τον είδα προ διετίας και μιλήσαμε και φωτογραφηθήκαμε ; Μάλιστα είχε τότε το παράπονο πως δεν εκλήθη στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ελλάδα. Λάθος του Σημίτη που δεν τον κάλεσε.

- Πως τον βρήκατε κατά τα άλλα τον presidente ;

Μια χαρά. Στον Κάστρο-επαναστάτη νομίζω, έχει πια σωρευτεί και η πείρα και η σοφία που φέρνει ο χρόνος. Κερδίζει πάντα κανείς όταν μιλάει με τέτοιες προσωπικότητες. Και να σας πω και κάτι άλλο ; Αν βάλει κανείς το μέγεθος, τον όγκο αυτού του ανθρώπου δίπλα στο κούφιο μυαλό του Bush, σίγουρα ψηφίζει αβίαστα τον πρώτο.

- Αλλάξατε πρόεδρε. Παλιά ο Γιώργος Καρατζαφέρης, δεν θα έβγαινε π.χ. να τοποθετηθεί υπέρ της συμβίωσης των ομοφυλοφίλων…

- Μα οι ομοφυλόφιλοι είναι κι αυτοί κομμάτι της κοινωνίας μας. Στην καφετέρια άμα πας να πιείς καφέ θα πεις "έξω οι ομοφυλόφιλοι"; Αν πάς κάπου να ψωνίσεις παπούτσια και ο διπλανός σου είναι ομοφυλόφιλος, θα σηκωθείς να φύγεις ; Εφόσον η ίδια η Εκκλησία δεν τους αποκλείει από κανένα μυστήριο, πως θα το κάνουμε εμείς ; Τι θα παραστήσουμε, τους κυνηγούς των μαγισσών ;

- Τώρα που το λέτε, η Εκκλησία δια της κεφαλής της έχει μιλήσει για "κουσούρια"…

Αν δεχτούμε, ξέρετε την αρχή του "κουσουριού", φοβάμαι πως στην Εκκλησία θα μείνουμε ελάχιστοι. Γιατί όλοι έχουμε κουσούρια. Άλλος είναι πολυγαμικός, άλλος πίνει, άλλος χαρτοπαίζει

- Γκρίνιαξαν πάντως πολλοί μέσα στο κόμμα σας πολλοί γι' αυτές τις "νέες ιδέες"…

Εχετε δίκιο. Κι εγώ λοιπόν τους ρώτησα : "Αν ερχόταν ο Θεός και σας έλεγε πως από σας θα γεννηθεί ή ο Παλαιοκώστας ή ο Τσαρούχης ποιόν θα διαλέγατε;".

- Μεγάλο το δίλημμα, τι να πω … Εσείς φίλους ομοφυλόφιλους έχετε ;

Και φίλους έχω και πολλούς εργαζόμενους στο κανάλι μου. Δε συμφωνώ με την πολιτική τέτοιων διακρίσεων. Αρνούμαι εγώ να πάρω μια κάμερα και να πάω να δω τι κάνει το βράδυ ο άλλος στο κρεβάτι του. Από την άλλη βεβαίως είμαι πολύ ενοχλημένος από το κόμμα των παιδεραστών και των κτηνοβατών που έγινε στην Ολλανδία - είναι τεράστια πρόκληση και έθεσα το θέμα και στο Ευρωκοινοβούλιο.

- Διαβάζω πως κατέχετε το ρεκόρ των επερωτήσεων στην Ευρωβουλή.

Για την ακρίβεια, με βγάλανε πρώτο με 550 επερωτήσεις σε σύνολο 7.500 που έκαναν οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου.

- Μα τρείς τρείς τις υποβάλλετε ;

Περίπου. Για το πώς τα καταφέρνω, θα σου εξομολογηθώ ένα μυστικό : πρώτον, δουλεύω πολύ. Δεύτερον, έχω σπουδαία ομάδα εργασίας. Σε αντίθεση με άλλους που παίρνουν στα επιτελεία τους τα παιδάκια τους για να πάρουν ένα μισθουλάκο, εγώ έχω προσλάβει μια καθηγήτρια Οικονομικών του Λονδίνου, δύο συνεργάτες με διδακτορικά κ.λπ. Αυτοί επεξεργάζονται τα θέματα, μου τα στέλνουν, κάνω τις παρατηρήσεις μου, τα εγκρίνω, φεύγουν.

- Και είστε, λέει - σύμφωνα με την "European League" - και ένας από τους τέσσερις καλύτερους ρήτορες του Ευρωκοινοβουλίου. Οι άλλοι τρείς ποιοι είναι ;

Ο αρχηγός των Λαϊκών, ο Πέτερινγκ, ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ - ο "κόκκινος Ντάνι" του Μάη του '68 - και ο Μισέλ Ροκάρ, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας.

- Εσείς και ο κόκκινος Ντάνι στην ίδια τετράδα ; Ωραίο κι αυτό. Και με τι θέματα καταπιάνεστε συνήθως;

Θέματα περιβάλλοντος, οικονομικά, για την οικονομική ανισότητα στην Ευρώπη, αγροτικά, θέματα εθνικά - οτιδήποτε άπτεται με την κλιμακούμενη αμφισβήτησή μου του ρόλου των Αμερικανών σε όλο τον πλανήτη και στην Ευρώπη. Γιατί και το Ευρωκοινοβούλιο, μη νομίζετε, προτεκτοράτο των Αμερικανών είναι. Εγώ, την πρώτη μέρα που πήγα, κόλλησα έξω από το Κοινοβούλιο, μια πινακίδα που έλεγε "της Αμερικής". Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της Αμερικής. Ε, τη βγάλανε βέβαια αμέσως...

- Κατά τα άλλα στις Βρυξέλες περνάτε καλά ; Με ποιους κάνετε παρέα;

Δεν έχεις χρόνο να κάνεις παρέες εκεί - στις Βρυξέλες περνάω μόνο δύο ή τρείς μέρες την εβδομάδα, όπου αναγκαστικά έχω πολύ σφιχτό πρόγραμμα. Μου 'χουν δώσει βλέπετε και πολλές επιτροπές : είμαι στην επιτροπή Εξωτερικών, στην Ευρωμεσογειακή, στην Μercosur, αντιπρόεδρος της Επιτροπής ΕΕ- FYROM (κακό που τους βρήκε!), στην high level Επιτροπή των οκτώ Ευρωβουλευτών για τις σχέσεις με το βόρειο κομμάτι της Κύπρου κ.λπ. Πολλή δουλειά και υπεύθυνη δουλειά- θα 'λεγα πως από πλευράς όγκου και σημασίας ισούται με αυτή ενός υφυπουργού Εξωτερικών της χώρας. Και όταν έρχομαι εδώ έχω τις ανάγκες της παρουσίας στο κόμμα, τις περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Είμαι μονίμως με το ένα πόδι στο αεροπλάνο, όπου και πάλι δουλεύω. Γράφω και σχεδιάζω εν πτήσει τα εξώφυλλα της εφημερίδας μου.

- Το σπίτι δεν σας βλέπει ποτέ να υποθέσω. Η γυναίκα σας δεν παραπονιέται;

Μάλλον εγώ παραπονιέμαι που δεν βλέπω την οικογένειά μου αρκετά - εκείνοι δείχνουν κατανόηση. Τώρα, όμως, από Οκτώβριο και μετά πρέπει να βρώ περισσότερο χρόνο γι'αυτούς. Ερχεται βλέπεις και ο εγγονός…

- Α, ωραία, μαζί με τις εκλογές… Ο γιός σας, δεν θα γίνει πολιτικός ε;

Ο Γιάννης μου είναι πια στα 33 του, δημοσιογράφος. Ευτυχώς, όπως και ο πατέρας του επέλεξε το δικό του δρόμο στη ζωή και έγινε αθλητικογράφος - Δεν θέλησε ποτέ να κάνει πολιτικό ρεπορτάζ. Ούτε και στην πολιτική ήθελε ποτέ να μπει.

- Αν ήθελε, θα τον αφήνατε;

Νομίζω θα τον απέτρεπα. Δες ποιοι είναι στη Βουλή : ο πρωθυπουργός της χώρας είναι γόνος πολιτικής οικογένειας ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιός και εγγονός πρωθυπουργού, η υπερνομάρχης κόρη υπουργού, η υπουργός Εξωτερικών κόρη πρωθυπουργών. Ο καθένας από αυτούς έχει και την προίκα του. Είχε άραγε τις ίδιες ευκαιρίες, το κορίτσι του αγρότη που γεννήθηκε στα Σφακιά, την ίδια χρονιά που γεννήθηκε και η Ντόρα ;

- Εσείς ; Φτωχικά παιδικά χρόνια ;

Πολύ. Ο πατέρας μου ήταν σανοπώλης στην Αμφιθέα και γω πούλαγα σανό από τα δέκα μου. Εκανα και διανομή στο γαλατάδικο της γειτονιάς μέχρι τα δεκάξι μου, ενώ στα δεκαπέντε ήδη είχα χτίσει το όνομά του, κάνοντας μουσικές εκπομπές, στο Δεύτερο Πρόγραμμα.

- Τι μουσικές παίζατε ;

Ε, sixties, τι άλλο ; Ηταν της μόδας τότε.

- Αν δεν κάνω λάθος έχετε γράψει και τραγούδια …

Ναι, για τους Dragons, του φοβερού Λάκη Παπαδόπουλου, του γνωστού Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ.

- Μα πως ; Αφού δεν ξέρατε κανένα όργανο.

Σφυρίζοντας. Επιανα έναν ρυθμό, τον σφύριζα, ο Λάκης έγραφε τις νότες και γράφαμε μαζί τα τραγούδια. Ταυτοχρόνως, εκείνη την εποχή ήμουνα και body builder. Πέντε ώρες γυμναστική την ημέρα έκανα. Το '66 θυμάμαι ήταν η χρονιά που πέρασα τον Μαστοράκη - είχα ψηφιστεί ο πιο δημοφιλής d.j - και βγήκα και έκτος στο διαγωνισμό body building για τον Μίστερ Ευρώπη.

- Α, είχατε και επιδόσεις λοιπόν…

Εξαιρετικές επιδόσεις. Σκεφθείτε, πως έναν διαγωνισμό στη Γαλλία, στο μπρα ντε φερ, είχα έρθει ισόπαλος με τον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Αργότερα, όταν εκείνος εξελέγη κυβερνήτης της Καλιφόρνια του έστειλα μια επιστολή και του πρότεινα να κάνουμε αγώνα ρεβάνς, με εισιτήριο και τα έσοδα να πάνε υπέρ ενός άπορου Ελληνα αριστούχου φοιτητή στην Καλιφόρνια. Δυστυχώς, δεν μου απάντησε ποτέ.

- Εσείς λοιπόν που υπήρξατε και μουσικός, γιατί τα βάλατε με την έρημη τη Βίσση ; Και κάνατε και ερώτηση στην Ευρωβουλή για το videoclip!

H Aννα Βίσση είναι μια τεράστια ερμηνεύτρια - αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Εχω την εντύπωση όμως πως παγιδεύτηκε σε αυτή την ιστορία. Το videoclip την αδίκησε. Το τραγούδι ήταν καλό, το αδίκησε όμως εκείνη τη βραδιά του διαγωνισμού που δεν ήταν - πιστεύω εγώ - και στην καλύτερη φόρμα της. Την πάτησε η Αννα όπως ο Ρεχάγκελ, που μετά το Πανευρωπαϊκό έπρεπε να φύγει. Είχε, τη δόξα της απόλυτης σταρ. Με τη Eurovision έπαθε ένα στραπάτσο που δεν της άξιζε.

- Ξέρετε από show biz. Ισχύει το ότι είχατε κάποτε σχολή μανεκέν ;

Βεβαίως και μάλιστα για πολλά χρόνια : από το 1969 ως το 1981. Δυό σχολές ήταν τότε : της Ροντοπούλου και η δική μου. Την έκλεισα επειδή ήθελα να βάλω υποψηφιότητα με τη ΝΔ και ο Ράλλης ήταν αυστηρός και δεν ήθελε μανεκέν και ιστορίες. Αλλα εποχές άλλα μυαλά…

- Εχει δηλαδή περάσει από σας κάποια από τις κυρίες που έκαναν καριέρα στις πασαρέλες ;

Πολλές. Μια απ' αυτές, αν θυμάμαι καλά, ήταν η κυρία Μάρα Θρασυβουλίδου.

- Θυμάμαι και κείνη την ηρωϊκή εποχή με τις τηλε-εφημερίδες σας, τότε που βγάζατε ειδήσεις και εκπομπές σε κασέτες. Βάλατε και σεις το λιθαράκι σας στο δρόμο για την ιδιωτική τηλεόραση…

Ας πούμε πως ναι. Ξεκίνησα ξέρετε από 50 κασέτες και το '89, είχα φτάσει και πούλαγα - χωρίς υπερβολή -50.000. Στα media, είναι σήμερα πολλοί άνθρωποι για τους οποίους, λέω με υπερηφάνια πως είναι "δικά μου παιδιά" : ο Μπάμπης ο Κούτρας, ο διευθυντής του "Ελεύθερου Τύπου", η Γιώτα η Αντωνοπούλου της "Βραδυνής", ο εκδότης της "Αξίας" ο Αντώνης ο Πίκουλας, ο Θοδωρής ο Δρακάκης, ο Γιώργος ο Λιάγκας, και άλλοι. Ο Γιώργος ο Βλάχος, αυτός ο δυναμικός ρεπόρτερ που βλέπετε σήμερα, την πρώτη φορά που στάθηκε απέναντι στην κάμερα έτρεμε σαν το ψάρι. Κι εγώ του φώναζα "θα γίνεις, θα γίνεις". Και έγινε.

- Επιασε και αυτή η προφητεία. Εκκλησιάζεστε συχνά ;

Ναι, πιστεύω. Ο γιός μου γεννήθηκε πεντέμισυ μηνών, 800 γραμμάρια - παραλίγο να πουν πως ήτανε αποβολή και να τον πετάξουνε. Φώναξα, ούρλιαξα και τον έβαλαν σε θερμοκοιτίδα. Είπα "Θεέ μου αν μου τον αφήσεις θα σου χτίσω την Εκκλησία του Σωτήρα". Εζησε το παιδί μου. Κι έχτισα τρείς εκκλησίες - μία του Σωτήρα, στο χωριό, τον Αη Γιάννη στο κτήμα μου στην Αγία Μαρίνα και άλλη μία τρίτη, τώρα.

- Ο κόσμος ; Τι σας λέει στο δρόμο ;

Για τον κόσμο είμαι ο Γιώργος - έτσι με φωνάζουν. "Γιώργο", "πρόεδρο", "προεδράρα". Είμαι οικείο πρόσωπο για όλους. Με βλέπουν στο σούπερ μάρκετ να ψωνίζω μόνος μου, χωρίς αστυνομικό, ή στο κουτουκάκι, στο σουβλατζίδικο και σκουντιούνται "μα είναι αυτός;"

- Πάτε σούπερ μάρκετ με το Τσερόκι ; Γιατί πια έχετε ένα καλό επίπεδο ζωής έτσι ; Καλό αυτοκίνητο, καλό σπίτι, σκάφος…

Μην ξεχνάτε πως εγώ δουλεύω μια ζωή. Εκανα την πρώτη μου φορολογική δήλωσε στα δεκάξι μου και υπάρχει, στα αρχεία της Εφορίας Παλαιού Φαλήρου. Μένω ακόμα στην Αμφιθέα, εκεί που γεννήθηκα, δίνω το μισό μισθό μου στους έχοντες ανάγκη, δεν πάω στη Μύκονο, στα μπουζούκια, σε δεξιώσεις, στο Μέγαρο, ή οπουδήποτε είναι δήθεν. Το "δήθεν" με ενοχλεί.. Αλλά να σας πω κάτι ; Εμένα δεν με ενοχλεί να υπάρχουν πλούσιοι, με ενοχλεί να υπάρχουν φτωχοί. Κι αυτό πρέπει να εξασφαλίσουμε : ένα μίνιμουμ ποιότητας ζωής για όλους.

- Τον πήχη που τον βάζετε κύριε Καρατζαφέρη ;

Ο πήχης δεν ψηλώνει. Απλώνεται μάλλον. Πιο μικρός ήμουνα αμφισβητίας των πάντων. Μεγαλώνοντας αποκτάς άλλες αξίες, άλλες προτεραιότητες, άλλο σεβασμό. Τώρα πια κατανοώ. Νομίζω πως πια είμαι καλύτερος άνθρωπος απ' ότι ήμουνα πριν από είκοσι χρόνια.

http://kourdistoportocali.com/post/39315/karatzaferis