Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι...

Από τον Βασίλη Αναστασόπουλο
Το τραγικό περιστατικό «φώναζε» την αλήθεια του από την αρχή. Ένα 15χρονο κορίτσι, μόνο του, σε μία από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες της Πάρου, ξέφυγε για λίγα -μοιραία- λεπτά από την προσοχή της μητέρας του, για να βρεθεί, λίγο αργότερα, άγρια χτυπημένη, γεμάτη αίματα και με τα εσώρουχά της σκορπισμένα ολόγυρα. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι, εκτός από μια βίαιη, άνανδρη επίθεση από έναν ή περισσότερους δράστες;
Κι όμως… Στο «βωμό» της διάσωσης της τουριστικής περιόδου όχι μόνο για το νησί της Πάρου, αλλά, ενδεχομένως, και για την ευρύτερη περιοχή των Κυκλάδων, οι τοπικές αρχές υπέδειξαν άλλες εκδοχές για το περιστατικό, όπως αυτή του… αυτοτραυματισμού, εξαιτίας πτώσης από τα βράχια. Έχασαν έτσι πολύτιμο χρόνο για τη διαλεύκανση της υπόθεσης και τον εντοπισμό του «δράκου» που, ανενόχλητος, ενδέχεται να έχει ήδη προλάβει να καλύψει τα ίχνη του και να έχει εγκαταλείψει το νησί.

Ευθύνες για την κωλυσιεργία όλων των αρμοδίων, που χρειάστηκαν μία εβδομάδα, για να διαπιστώσουν αυτό που όλοι οι ουδέτεροι παρατηρητές έλεγαν από την πρώτη στιγμή, θα πρέπει σαφώς να αναζητηθούν και να αποδοθούν. Αλλά όχι τώρα… Αυτό που προέχει, είναι η άμεση κινητοποίηση της αστυνομίας για τον εντοπισμό του δράστη της αποτρόπαιης επίθεσης και η ασφάλεια των πολιτών και των τουριστών, παιδιών και ενηλίκων. Μπροστά στον κίνδυνο να θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές, το όποιο πλήγμα στην τουριστική εικόνα της χώρας, ας περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Μπορεί όμως να γίνει αυτό, σε ένα νησί με μόλις 35 αστυνομικούς και ένα περιπολικό;
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=213880&cid=103