ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΩΣΤΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ

Συνέντευξη του Κώστα Πατερόπουλου, με τον παγκόσμιο πρωταθλητή του επί κοντώ, Κώστα Φιλιππίδη (Out of limits in sports, Status Radio)

ΚΠ. Κώστα καλησπέρα, ευχαριστούμε για την σημερινή παρουσία σου.
ΚΦ. Εγώ ευχαριστώ για την πρόσκληση.
ΚΠ. Ξεκινώντας η κουβέντα, θα θέλαμε ένα μικρό βιογραφικό από σένα, πως αρχίζεις αθλητισμό και τα επόμενα βήματα.
ΚΦ. Ξεκίνησα από τον Πανελλήνιο ΓΣ, στα 4 μου με ενόργανη, με την οποία ασχολήθηκα ως τα 13-14 που ψήλωσα αρκετά και δεν μπορούσα πια να συνεχίσω το άθλημα. Ξεκίνησα με τον Δημήτρη τον Κυτέα προπονητή, με τον οποίο συνεχίζω και σήμερα. Πανελλήνιος και άλμα επί κοντώ δηλαδή.
Γεννήθηκα στην Αθήνα, μεγάλωσα στην Κυψέλη και τελείωσα το οικονομικό πανεπιστήμιο στην Αθήνα. Μόλις ολοκλήρωσα και ένα μεταπτυχιακό στο ίδιο ίδρυμα. Τα οικονομικά ήταν ένα αντικείμενο που με ενδιέφερε πάντα και θα ασχοληθώ μαζί τους μετά τον αθλητισμό. Όλα αυτά τα χρόνια κατάφερα να συνδυάσω και με την στήριξη του προπονητή μου, αθλητισμό και σπουδές. Είναι πολύ σημαντικό, αλλά και δύσκολο εγχείρημα, ο συνδυασμός αυτός, παρόλα αυτά είναι εφικτό. Κάθε αθλητής αξίζει να προσπαθήσει για αυτό, κυρίως αυτός που ασχολείται με τον πρωταθλητισμό.
ΚΠ. Αθλητισμός και επαγγελματική καριέρα, λοιπόν. Τις οικονομικές σπουδές σου, σκοπεύεις να τις χρησιμοποιήσεις με κάποια σχέση πάνω στον αθλητισμό; Ή πιθανόν σε έχει κουράσει τόσο αθλητισμός και θέλεις να κάνεις κάτι ανεξάρτητα απ’ αυτόν;
ΚΦ. Είναι πραγματικότητα ότι η σχέση με τον αθλητισμό δεν με έχει κουράσει καθόλου. Είναι κάτι που μ’ αρέσει, κάτι που το αγαπάω και ειδικά με τον τρόπο που τον κάνουμε εμείς. Έχουμε μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία πάνω στο θέμα αυτό και είναι κάτι που με ενθουσιάζει και με κρατάει και κάθε χρονιά.

Παρόλα αυτά η εξειδίκευση των σπουδών μου, έχει να κάνει κυρίως με την διοίκηση και οργάνωση επιχειρήσεων και το μεταπτυχιακό ήταν πάνω στο μάρκετιγκ, κυρίως διαφήμιση και επικοινωνία. Θεωρώ ότι σαφώς θα μπορούσε να προσαρμοσθεί όλο αυτό το αντικείμενο με τον αθλητισμό. Μιας και δεν το έχω σπουδάσει το αντικείμενο, δεν θα μπορούσα να γίνω προπονητής, έτσι η προσαρμογή των σπουδών μου στον αθλητισμό, θα μπορούσε μόνο να με κρατήσει κοντά του. Στον αθλητισμό γενικά και όχι μόνο στο στίβο, αυτή τη στιγμή, υπάρχει ανάγκη από την επικοινωνία και γενικά από την εξωστρέφεια. Στην Ελλάδα τα έχουμε αυτά λίγο παραμελημένα και έχουν μείνει λίγο πίσω.
ΚΠ. Νομίζω ότι η κρίση ανέτρεψε κάποια πράγματα που ήταν δεδομένα στην χώρα μας. Η ανάγκη εξωστρέφειας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας είναι πια μεγάλη. Η ανάγκη για ανάπτυξη διαφόρων έξω αθλητικών μορφών, οργάνωσης, διοίκησης του αθλητισμού, χορηγών, ειδικών μάρκετιγκ, που γενικά χρειάζονται άτομα εκπαιδευμένα.
ΚΦ. Όποιος λέει ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να προσφέρει στον αθλητισμό, το λιγότερο που μπορούμε να πούμε ότι είναι από κάπου αλλού και δεν βλέπει την πραγματικότητα.
ΚΠ. Μακριά από εμάς τέτοιες κουβέντες. Και ειδικά σήμερα στον κλασσικό αθλητισμό.
ΚΦ. Ακριβώς, η ιδιωτική πρωτοβουλία αυτή τη στιγμή κρατά τον αθλητισμό. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα αναπτυγμένες χώρες, που έχουν αναπτύξει πολύ τις εξωαθλητικές δράσεις, χορηγούς, σπόνσορες και όλη αυτή την φιλοσοφία. Δεν μπορούμε να περιμένουμε αυτή τη στιγμή από ένα κράτος που έχει παραλύσει και δεν ξέρει κανείς που πάμε, αύριο και μεθαύριο.
Άρα λοιπόν εάν δεν υπάρχει ένας στρατηγικός σχεδιασμός, ξεκινώντας, δεν μπορεί να υλοποιηθεί τίποτε. Και αν αυτήν τη στιγμή υπάρχει αθλητισμός στην Ελλάδα, υπάρχει από τέτοιες πρωτοβουλίες. Εάν υπάρχει τα τελευταία χρόνια αθλητισμός στην Ελλάδα, υπάρχει γιατί υπάρχουν τέτοιες πρωτοβουλίες, που αναφέρθηκαν πριν.
ΚΠ. Κώστα ας γυρίσουμε πάλι στον αθλητισμό. Από τα 4 ενόργανη και στα 13 μετακύλυση στο επί κοντώ. Είναι μια συνηθισμένη μετακύλυση, από ενόργανη στο επί κοντώ, που πολλές φορές οδηγεί στον πρωταθλητισμό στο επί κοντώ. Περιέγραψε μου αυτήν την πορεία.
ΚΦ. Πράγματι το έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις, αλλά να ξέρετε ότι δεν είναι κάτι απόλυτο. Δεν σημαίνει ότι για να κάνεις επί κοντώ πρέπει να έχεις περάσει από την ενόργανη. Σαφώς όταν έχεις κάνει ενόργανη το κορμί σου έχει αποκτήσει μια άλλη προσαρμογή, σε κινήσεις και σε άλλα πράγματα που μπορούν να σε βοηθήσουν στο αγώνισμα αυτό. Έχουμε φυσικά δει και σπουδαίους επικοντιστές που ξεκίνησαν κατευθείαν από στίβο. Σίγουρα βοηθάει η ενόργανη, όμως και οι κινήσεις είναι διαφορετικές, αλλά και η αίσθηση είναι διαφορετική. Το μόνο που μοιάζει και πιστεύω ότι βοηθάει είναι η ελευθερία του σώματος, που την έχει μάθει από την ενόργανη το ίδιο σου του σώμα και μπορεί να κινείται πιο πλαστικά και ανάλαφρα στον αέρα.
ΚΠ. Μίλησες για τον προπονητή σου τον Δημήτρη Κυττέα, ένα τεράστιο προπονητή. Τι σημαίνει ο συγκεκριμένος προπονητής για σένα, τι σημαίνει ο προπονητής για τον αθλητή γενικά; Είναι ένας γονέας, ένας φίλος, χρειάζεται πιο στρατιωτική πειθαρχία, η πιο απόμακρη σχέση; Θα ήθελα να μου μιλήσεις γι αυτήν την σχέση και πως πρέπει να είναι γενικά;
ΚΦ. Από αυτά που γνωρίζω εγώ, νομίζω την στρατιωτική πειθαρχία δεν την συζητάμε καν. Ο προπονητής πρέπει να είναι όλα αυτά που είπατε. Γιατί το αποτέλεσμα και ο στόχος που θες να φτάσεις , βγαίνει μέσα από αυτή τη σχέση. Να μπορέσει να σε βοηθήσει και να σε στηρίξει σε δύσκολες στιγμές και σε εύκολες στιγμές. Γιατί και οι εύκολες στιγμές, μετά από μια επιτυχία και όλα τα σχετικά χρειάζονται μια διαχείριση. Για να μπορέσει λοιπόν να σε βοηθήσει ο προπονητής σου, σε οποιαδήποτε στιγμή της αθλητική σου καριέρας, πρέπει καταρχήν να ξέρει τι χαρακτήρας είσαι για να είναι μαζί σου. Πολλοί αθλητές περνάνε πολύ περισσότερο χρόνο με τον προπονητή τους, παρά με την οικογένεια τους. Αυτό είναι ένα γεγονός. Άρα για να φτάσεις σε ένα επίπεδο, για να πάρεις όλα αυτά που μπορείς να πάρεις από τον προπονητή σου, πρέπει αυτός να μπορεί να παίζει όλους αυτούς τους ρόλους που είπαμε παραπάνω. Καταρχήν πρέπει να υπάρχει μια ειλικρινή και ανοιχτή σχέση μεταξύ των δύο. Και από πλευράς αθλητή και από πλευράς προπονητή. Μόνο έτσι μπορεί να πάει μια τέτοια σχέση και να είναι επιτυχημένη.
ΚΠ. Ποια πιστεύεις σήμερα ότι είναι τα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ένα παιδί για να κάνει στίβο και ιδιαίτερα επί κοντώ; Και μάλιστα να κάνει και πρωταθλητισμό;
ΚΦ. Αρχικά για να ξεκινήσει το παιδί τον αθλητισμό θα πρέπει να έχει την στήριξη της οικογένειας του και ιδιαίτερα στην αρχή, να μπορέσει η οικογένεια του να το βάλει στον αθλητισμό. Γιατί το παιδί στην μικρή ηλικία είναι πολύ δύσκολο να πάρει την απόφαση «θέλω να κάνω εκείνο», είναι ελάχιστες περιπτώσεις. Το παιδί όταν είναι μικρό είναι σε μια αναζήτηση και τα πράγματα τα βλέπει πολύ διαφορετικά. Άρα λοιπόν χρειάζεται την βοήθεια και την στήριξη από το σπίτι του. Από κει και πέρα ο αθλητισμός θα βοηθήσει στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού. Σου διαμορφώνει την πειθαρχία, σε βοηθά ως άνθρωπο να είσαι μέλος ενός μικρότερου κοινωνικού συνόλου, γιατί από μόνος του ο αθλητισμός είναι μια κοινωνία. Βρίσκεσαι πολλές ώρες σε ένα στάδιο, με συναθλητές σου, παιδιά της ηλικίας σου. Θεωρώ ότι ο αθλητισμός σου διαμορφώνει πολλά πράγματα και ένα παιδί, παρόλα που δεν έχει τα προσόντα, ξεκινώντας τον αθλητισμό, πριν και από τον πρωταθλητισμό, θα διαμορφώσει τον χαρακτήρα που πρέπει για να προχωρήσει μετέπειτα. Δεν είναι απαραίτητο ότι όλοι θα γίνουν πρωταθλητές. Πρέπει να γνωρίζεις ότι όλοι όσοι θα κάνουν αθλητισμό, έστω και λίγο, θα πάρουν πολλά πράγματα από αυτόν. Δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος που βγήκε χαμένος από τον αθλητισμό. Κανένας πιστεύω.
ΚΠ. Οι γονείς σου έκαναν αθλητισμό;
ΚΦ. Πρωταθλητισμό δεν έκαναν. Η μητέρα μου όταν ήταν μικρή ασχολήθηκε με την ενόργανη γυμναστική. Είχαν όμως μια θετική στάση προς τον αθλητισμό.
ΚΠ. Από την παρακολούθηση σε αγώνες, σε συνεντεύξεις και από την γενική παρουσία σου, δείχνεις μια πνευματικότητα. Νοιώθω ότι έχεις κάποια ιδιαίτερη σχέση με ψυχολογική προετοιμασία. Τι κάνεις για την ψυχολογία σου, εάν σε στηρίζει κάποιος ειδικός και τι κάνεις την μέρα του αγώνα;
ΚΦ. Ιδιαίτερη στήριξη από ειδικό δεν έχω. Όμως το αγώνισμα μας, είναι λίγο ιδιόρρυθμο και έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και θέλει ψυχολογική και εγκεφαλική προετοιμασία. Έχουμε δει πολλούς αγώνες, πολλοί μεγάλους αθλητές, να είναι πολύ καλά σωματικά, αλλά να μην μπορούν να φτάσουν σε υψηλή απόδοση, γιατί μπορεί να μην σκέφτονται καθαρά.
Την μέρα του αγώνα μπορεί να του έχουν αποσπάσει την προσοχή διάφορα πράγματα. Άρα λοιπόν πρέπει να είναι προετοιμασμένος και ψυχολογικά και πιο πολύ εγκεφαλικά. Εγώ τι κάνω; Μαζί με τον προπονητή μου, λόγω της σχέσης αυτής που έχουμε, προετοιμαζόμαστε για κάθε αγώνα διαφορετικά, γιατί κάθε αγώνας είναι διαφορετικός, κάνουμε την σωστή προετοιμασία, λαμβάνουμε αποφάσεις για το τι πρέπει να κάνουμε στον αγώνα και προχωράμε. Και όταν ξεφεύγουμε από αυτό αρχίζουν να συμβαίνουν διάφορα. Υπάρχει λοιπόν μια ιδιαίτερη προετοιμασία για τον κάθε αγώνα, αλλά αυτό καλλιεργείται μέσα από την προπόνηση, μέσα από τους πολλούς αγώνες που κάνω κάθε χρόνο, γιατί δεν μπορείς μόνο μια φορά να προετοιμασθείς, να πεις θα κάνω αυτά και να σου βγουν όλα.
Είναι μια συνέχεια ετών και δουλειά. Όμως κάθε αγώνας είναι διαφορετικός, δεν έχει ίδιο μοτίβο. Από την στιγμή που ένας αγώνας επί κοντώ μπορεί να διαρκέσει 2-4 ώρες σε ένα αγώνα, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα δυσκολεύουν και δεν πρέπει να αποσπάται καθόλου η προσοχή.
ΚΠ. Τι νομίζεις ότι εκτόξευσε το επί κοντώ στην χώρα μας, αλλά και γενικά τα άλματα; Μιας και τα τελευταία χρόνια κυρίως στα άλματα διακρίνεται η Ελλάδα παγκοσμίως;
ΚΦ. Κοιτάξτε. Γενικότερα η Ελλάδα έχει μεγάλη παράδοση σε όλα τα άλματα στον κλασσικό αθλητισμό. Είναι μια παράδοση η οποία συνεχίζεται από γενιά σε γενιά. Αλλά και στο επί κοντώ έχουμε μεγάλη παράδοση, είχαμε ολυμπιονίκη, τον Ρουμπανη, παγκόσμιο ρέκορ μαν, τον Παπανικολάου, άλλους μεγάλους αθλητές, όπως ο προπονητής μου ο Κυτέας, ένας από τους πιο γνωστούς αθλητές που έλαβε μέρος σε Ολυμπιακούς. Είναι δηλαδή μια παράδοση, με ένα πολύ γνωστό αγώνισμα στην Ελλάδα.
ΚΠ. Έγινε όμως μια υπέρβαση τα τελευταία χρόνια.
ΚΦ. Αυτό φυσικά είναι καλό για το επίκοντώ. Είναι καλό όμως και για την χώρα μας. Γιατί κακά τα ψέματα, όταν κάνουμε επιτυχίες, ακούγεται η χώρα. Φυσικά είναι καλό και για τον Ελληνικό αθλητισμό, γιατί τα τελευταία χρόνια έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα και με τα προβλήματα που έχουμε, έχει πάει στα αζήτητα. Όντως υπάρχει εκτόξευση στο αγώνισμα και στους άνδρες και στις γυναίκες.
ΚΠ. Ποια πιστεύεις ότι είναι τα κίνητρα για ένα παιδί σήμερα, ένα παίδα, ένα έφηβο, να κάνει την υπέρβαση στο στίβο, να κάνει πρωταθλητισμό;
ΚΦ. Η αλήθεια είναι ότι για τα παιδιά αυτών των ηλικιών, που είναι ακόμα στο σχολείο, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Έχουν αλλάξει διάφορες νομοθεσίες, τα συστήματα και γι αυτό είναι πολύ δύσκολο ένα παιδί να μπορέσει να συνδυάσει τον πρωταθλητισμό και το σχολείο του σήμερα. Σε περίπτωση μάλιστα που κάποιος που είναι καλός μαθητής θέλει να δώσει εξετάσεις και να περάσει σε ένα πανεπιστήμιο, τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα. Ένας καλός μαθητής μπορεί να είναι και πρωταθλητής, όμως είναι ηλικίες που τα παιδιά πιέζονται πολύ, με τα σημερινά δεδομένα και δεν βοηθούν στο να μπορέσουν να γίνουν παράλληλα και τα δύο. Παρόλα αυτά βλέπουμε να έχουμε ως χώρα πολλές επιτυχίες από μικρούς σε αυτές τις ηλικίες. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, γιατί δείχνει ότι υπάρχει μια γενιά η οποία ακολουθεί, μπορεί να κρατήσει και μάλιστα να πάει ακόμη και καλύτερα τον Ελληνικό στίβο, τα επόμενα χρόνια.
ΚΠ. Κώστα κλείνουμε με μια ερώτηση εμπειρίας. Έχεις μαζέψει για 10 τουλάχιστον χρόνια τρομερές εμπειρίες, με την συμμετοχή σου σε αγώνες υψηλού επιπέδου, Ολυμπιακούς, παγκόσμιους, πανευρωπαϊκούς, ντάϊμοντ λιγκ κλπ. Ποιες είναι οι διαφορές μας με τους προηγμένους ξένους λαούς. Οι υποδομές, η οργάνωση, κάτι άλλο;
ΚΦ. Η νοοτροπία του Έλληνα. Αυτό είναι κάτι που διαμορφώνει και όλα τα υπόλοιπα που λέμε. Και τα στάδια και την κατάσταση και όλα. Η κακή ελληνική νοοτροπία που υπάρχει στην χώρα μας , ενώ σε κάποια πράγματα είναι καλή, κρατάμε κάποιες αρχές και αξίες, που δύσκολα συναντάς στο εξωτερικό και φυσικά είναι σημαντικό, υπάρχουν κάποια άλλα όμως πράγματα, τα οποία έρχονται και δεν αφήνουν να προχωρήσει κάτι το οποίο πραγματικά να προχωρήσει. Και μιλάω πριν να φτάσουν τα πράγματα ψηλά, στους διοικούντες, για να πάρουν αποφάσεις, για την κακή μας νοοτροπία. Εάν δεν αλλάξει αυτή η νοοτροπία στην βάση, δεν μπορεί να αλλάξει στην κορυφή, για να πούμε ότι κάτι γίνεται προς την θετική κατεύθυνση.
ΚΠ. Κώστα σε ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκανες να είσαι σήμερα μαζί μας. Σου ευχόμαστε τα καλύτερα και φυσικά όσο μπορείς ψηλότερα στους Ολυμπιακού του ΡΙΟ.
ΚΦ. Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι να τα ξαναπούμε.