Ο Ανθρωπιστικός Αρμαγεδδών ξεκίνησε

Η ανθρώπινη δυστυχία κορυφώνεται, από τις σκηνές της φτώχειας και της εξαθλίωσης ελληνικών νοικοκυριών έως τις σκηνές που στεγάζουν προσφυγικές οικογένειες, από τα παιδιά που πνίγηκαν στις αναθυμιάσεις πρόχειρων συσκευών θέρμανσης έως αυτά που πνίγονται στα ανοικτά του Αιγαίου.

Πρόκειται για τα θύματα της ίδιας κρίσης, για την ανθρωποθυσία στον ίδιο βωμό, στο βωμό της καπιταλιστικής απληστίας που ξέφυγε και από το να εκμεταλεύεται τον ανθρώπινο μόχθο έφτασε πια στη φάση που κατατρώγει τις σάρκες της.

Η Σοσιαλιστική Προοπτική, πατώντας στη στέρεη ιδεολογική, πολιτική της βάση, αξιοποιώντας τον πλούτο και τα εργαλεία της προοδευτικής, ριζοσπαστικής διανόησης, διέγνωσε νωρίς το συστημικό, οικουμενικό χαρακτήρα της κρίσης που βιώνουμε και προειδοποίησε για την επερχόμενη μετουσίωση των διεθνών χρηματοπιστωτικών αδιεξόδων σε βίαιες, πολεμικές συγκρούσεις και σε ανθρωπιστικές τραγωδίες. Ο ανθρωπίστικός Αρμαγεδδών ξεκίνησε - δυστυχώς τα χειρότερα έπονται.

Το ανούσιο των αστικών συνόρων επιβεβαιώνεται με τον πλεόν τραγικό τρόπο: δεν είναι η ολοκλήρωση των κεφαλαιακών ροών, αλλά το ανθρώπινο νήμα των προσφύγων αυτό που ενώνει τη Βαλκανική και την Ανατολική Μεσόγειο: από τη μια τα θύματα, ο άδικος χαμός, η ανείπωτη δυστυχία, μαζί με την ελπίδα, εκφρασμένη στο γέλιο των παιδιών που βρίσκουν ακόμη το λόγο να παίζουν. Από την άλλη η καθεστωτική σκληρότητα του κλεισίματος των συνόρων, αυτών που υποτίθεται πως άνοιξαν για την ευημερία των ανθρώπων, αλλά και η αισχρότητα του κέρδους και της εκμετάλλευσης, είτε εκφράζεται από τους ιδιώτες είτε από κρατικούς φορείς που βρίσκουν την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν πάνω στα θύματα της σύγχρονης προσφυγιάς.

Η Σοσιαλιστική Προοπτική, δεδομένης της επιδείνωσης της κατάστασης, κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά, στη Μέση Ανατολή και της αναμενόμενης περαιτέρω εντατικοποίησης των προσφυγικών ρευμάτων, λόγω της αδυναμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαμορφώσει ένα πλαίσιο βιώσιμης αντιμετώπισης, αλλά λόγω και της επιλογής κρατών στα βόρεια της χώρας να κλείσουν τα σύνορά μας, θεωρεί ότι επικειται μια επικίνδυνη έξαρση μιας ανθρωπιστικής αλλά και μιας πολιτικής κρίσης τοπικής και διεθνούς εμβέλειας. Ταυτόχρονα θεωρεί ότι η ιστορία και η προοπτική του χώρας μας "απαιτεί" να λάβουμε σχετικές πρωτοβουλίες στρατηγικής σημασίας, πέρα από τις προσπάθειες συλλογής τροφίμων και αγαθών που, αν και σημαντικές, υστερούν του λαϊκού οράματος και της αποστολής μας.

Στο πλαίσιο του ως άνω προβληματισμού προτείνουμε την ανάληψη μιας πρωτοβουλίας με ευθύνη της Κυβέρνησης προσκαλώντας όλους τους εμπλεκομένους φορείς σε μια δημόσια, ανοικτή σύσκεψη με σκοπό να συζητηθεί ένα στρατηγικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος:
1. Αξιοποίηση όλων των «δυνάμεων» - διοικητικών, επιστημονικών, κοινωνικών - και των χώρων που διαθέτει η κάθε πόλη σε ένα «ολοκληρωμένο αστικό σχέδιο φιλοξενίας προσφύγων»: τα στρατόπεδα, τα πάρκα, χώροι εκθέσεων, εκστρατευτικό υλικό του Στρατού (σκηνές κλπ), διαθεσιμότητες των νοσοκομείων και των κλινικών, με την εμπλοκή των διαφόρων τοπικών πρωτοβουλιών σε κάθε πόλη, του Εργατικού Κέντρου, των Επιμελητηρίων και της επιχειρηματικής κοινότητας και με την ανάπτυξη ενός συνδεδεμένου σχεδίου εθελοντικής συμμετοχής.
2. Το εν λόγω αστικό σχέδιο σε κάθε πόλη θα προβλέπει:
- τη δημιουργία ανοικτών χώρων φιλοξενίας,
- την ανάπτυξη ενός συστήματος παροχής υπηρεσιών προς τους πρόσφυγες – σίτιση, υγεινομικές, ιατρικές υπηρεσίες, παιδαγωγική υποστήριξη, πολιτιστικές παρεμβάσεις,
- την εφαρμογή ενός συστήματος καταγραφής – προέλευσης, προσωπικών στοιχείων, του επιδιωκόμενου προορισμού και των λόγων επιλογής του - με την ευθύνη και τη συνεργασία αρμοδίων φορέων (π.χ. αστυνομικές αρχές, Περιφέρεια κλπ.),
- την ανάληψη πρωτοβουλιών πανευρωπαϊκής εμβέλειας για την ασφαλή μετακίνηση και την οργανωμένη προώθηση / φιλοξενία των προσφύγων σε άλλες πόλεις.

Αντιλαμβάνομαστε τη δυσκολία του εγχειρήματος, όπως επίσης και το ότι η υλοποίησή του συναντιέται με τις τρέχουσες δυσκολίες της χώρας. Όμως αυτό που μας αναλογεί είναι η ανάληψη της πρωτοβουλίας και η εμπλοκή μας με τις όποιες υλικές δυνατότητες έχουμε, κυρίως με το ανθρώπινο δυναμικό μας. Άλλωστε, εκτός της ευθύνης μας απέναντι στο προσφυγικό ζήτημα, το ως άνω σχέδιο εξυπηρετεί σημαντικούς, στρατηγικούς σκοπούς της χώρας:

1. Θα αξιοποιηθούν υποδομές και υπηρεσίες της κάθε πόλης που είτε βρίσκονται σε αδράνεια, είτε υποαπασχολούνται – ως εκ τούτου θα προκύψει μια υλικοτεχνική προίκα.
2. Θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε δράσεις κοινωνικής και επιστημονικής συνεργασίας με αντίστοιχους εθνικούς και διεθνείς φορείς από όλον τον κόσμο.
3. Θα αναδειχθεί ο ρόλος της Ελλάδας ως ένα κοινωνικοοικονομικό, πολιτιστικό κέντρο διεθνούς εμβέλειας. Θα αναδειχθεί η ιστορία και η προοπτική της, εν τέλει θα δικαιώσουμε τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι δικές μας οικογένειες, οι δικοί μας άνθρωποι, κάποιες δεκαετίες νωρίτερα.

Οι ιστορικές εξελίξεις απαιτούν ιστορικές πρωτοβουλίες! Ειδάλλως θα μας ξεπεράσουν, είτε τα βαθύτατα προβλήματα που ανοίγουν, είτε οι λύσεις τους.