Με την προσοχή όλων στραμμένη στην επικείμενη διάσκεψη των προέδρων για τη συγκρότηση ή μη του ΕΣΡ, μετά τις νέες αιτιάσεις της ΝΔ και της λοιπής ευήκοης αντιπολίτευσης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε την έκπληξη. Έστω και 14 χρόνια μετά.
Η Συνταγματική Αναθεώρηση του 2001, επί κυβερνήσεως Σημίτη, ήταν εν πολλοίς πνευματικό τέκνο του συνταγματολόγου και τότε υπουργού Πολιτισμού, Ευάγγελου Βενιζέλου. Στις 29 Οκτωβρίου του 2002, όπως σημειώνεται στο επίσημο site του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος προχωρά στη δημοσιοποίηση μίας αιτιολόγησης, που σκοπό έχει να αποκρυσταλλώσει το πνεύμα του νομοθέτη ως προς την ανάπτυξη των ανεξάρτητων αρχών εντός του κράτους δικαίου.
Αφού ο κ. Βενιζέλος επεξηγεί τους νέους κινδύνους που προκαλεί η άνθιση της τεχνολογίας και την ανάγκη ουδετεροποίησης σημαντικών κρατικών δομών από πολιτικές και κομματικές αποχρώσεις, σημειώνει μετέπειτα όλες τις θεσμικές εξουσίες του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, τονίζοντας πως «εκφράζει έναν πολύ σημαντικό τομέα της δημόσιας διοίκησης στη λειτουργία της ραδιοτηλεοπτικής αγοράς». Πώς, λοιπόν, ο εμπνευστής και διακεκριμένος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, κ. Βενιζέλος, εμμένει σ’ αυτόν τον θεσμικό εκτροχιασμό;
Εν συνεχεία, μπαίνει στο προκείμενο. Υπήρχαν δύο διαφορετικά σενάρια για το πώς θα προκύπτει η συγκρότηση του ΕΣΡ. Για το αν δηλαδή την απόφαση για τη στελέχωση του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου θα λάμβανε η αρμόδια διαρκής Επιτροπή της Βουλής με πλειοψηφία 2/3 ή η διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής, με πλειοψηφία 4/5. Η επικράτηση του δεύτερου σεναρίου ενέχει -σύμφωνα με τον Βενιζέλο- «τον κίνδυνο να μην μπορεί η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής να διορίσει μια ανεξάρτητη αρχή, διότι δε συγκεντρώνει την πλειοψηφία των 4/5». Φτάνοντας στην εξής διαπίστωση: «Άρα, πρόκειται για ένα βάρος πολύ σημαντικό προς τη μειοψηφία, η οποία εάν δεν συναινέσει από ένα σημείο και μετά αδρανοποιεί ή εν πάση περιπτώσει ευτελίζει ενδεχομένως μια συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη αρχή».
Ο τίτλος του θέματος μπορεί να χαρακτηριστεί προβοκατόρικος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την προβοκατόρικη στάση του συνταγματολόγου Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο διακεκριμένος καθηγητής αν και αιτιολογούσε 14 χρόνια πριν τη στάση που σήμερα ακολουθεί ως εξευτελιστική κατά της εν λόγω ανεξάρτητης Αρχής, παρά ταύτα δείχνει να επιμένει στον πολιτικό του αυτόεξευτελισμό, αδρανοποιποιώντας έναν θεσμικό πυλώνα και χρησιμοποιώντας τον ως θεσμικό αντίβαρο κατά της κυβέρνησης.
Και κάτι ακόμα, ο έγκριτος συνταγματολόγος μπορεί να θεσμοθέτησε τον τρόπο που θα συγκροτείται η συγκεκριμένη ανεξάρτητη Αρχή, δίχως όμως να προβλέψει τι πρέπει να γίνει στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί η απόλυτη συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Προκαλώντας, ένα συνταγματικό κενό, που μετατρέπει σε έρμαιο μικροπολιτικών ή επιχειρηματικών ενίοτε συμφερόντων το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Δηλαδή, μήπως ο «ευφυής» συνταγματολόγος γνώριζε πως η αδυναμία συγκρότησης του ΕΣΡ εξασφάλιζε στα κανάλια τη δυνατότητα να μην πληρώνουν για την αδειοδότησή τους ή είμαστε εμείς οι πονηροί;