Το «φαινόμενο» Ψωμιάδη και ο... Μ.Μπόλαρης

Γράφει ο Κώστας Ασλάνογλου 

Παρακολουθώ συστηματικά, την τελευταία περίοδο, το λόγο και τις κινήσεις του Π. Ψωμιάδη και προσπαθώ να αντιληφθώ σε τι συνιστάται τελικά αυτό που ονομάζουν όλοι «φαινόμενο» Ψωμιάδη. Γνωρίζουμε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο ξεκίνησε την πολιτική διαδρομή του από δημοτικός σύμβουλος Θεσ/νίκης και πολύ γρήγορα, με την υποστήριξη του «σκοτεινού προσώπου» της συμπρωτεύοσυας, εκλέχθηκε Βουλευτής. 

Στη συνέχεια εγκαταλείπει το Κοινοβούλιο και εκλέγεται Νομάρχης Θεσ/νίκης για δυο συνεχόμενες τετραετίες. Πιθανολογώ ότι η εγκατάλειψη του κεντρικού πολιτικού σκηνικού οφείλεται κατά βάση σε δυο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με τον χαρακτήρα του, θεώρησε, δηλαδή, ότι στην Εθνική αντιπροσωπεία θα ήταν ένας βουλευτής της… σειράς, χωρίς την αναγκαία (γι’ αυτόν) προβολή και βεβαίως χωρίς καμία τύχη για κάτι παραπάνω (Υπουργός).

Αντίθετα ως Νομάρχης Θεσ/νίκης θα μπορούσε να κάνει τα δικά του και εξ αυτών να απολάμβανε της πολυπόθητης δημοσιότητας. Ο άλλος λόγος, πάντα κατά την άποψή μου, είναι ότι με την άσκηση διοίκησης, ως Νομάρχης, θα είχε και εξουσία, αλλά και χρήματα να διαχειριστεί. Με ένα ιδιότυπο στυλ, φαινομενικά αντισυμβατικό αλλά εξ ολοκλήρου ενσωματωμένο στην αντίληψη που καθιέρωσε η ιδιωτική (εμπορική) τηλεόραση στη χώρα, κατάφερε, ως Νομάρχης Θεσ/νίκης, να γίνει γνωστός στο Πανελλήνιο.


Όχι βεβαίως για το έργο του στη Θεσ/νίκη, αλλά γιατί προσέφερε ότι ζητούσε και ήθελε το άθλιο σύστημα παραπληροφόρησης των Αθηνών. Δηλαδή έναν γραφικό τύπο διατεθειμένο να κάνει τα πάντα για λίγα ή περισσότερα λεπτά τηλεθέασης και να διαθέτει και πολιτική (αιρετή) ιδιότητα. Ντύθηκε «Ζορό», πετούσε αετό, έκαιγε βιβλία στην Πλ. Αριστοτέλους, τραγουδούσε στα μπουζούκια, έκανε τα πάντα για να τραβήξει την προσοχή τους. Και την είχε, όχι όμως, ως Νομάρχης, αλλά ως «τηλεοπτικός μαϊντανός», με άποψη (;) επί παντός του επιστητού. Στις «ελαφριές» ζώνες της «σοβαρής» ιδιωτικής μας τηλεόρασης. Χρειαζόταν ωστόσο και μια ταυτότητα. Την απέκτησε ως «Μακεδονομάχος», ως προασπιστής των συμφερόντων του Μακεδονικού Ελληνισμού. Ένα θέμα εξαιρετικά ευαίσθητο για να αποτελεί το αντικείμενο γύρω από το οποίο στήθηκε μια πολιτική καριέρα. Τι κρίμα αλήθεια, για όλους εμάς που ζούμε στη Μακεδονική γη να μας ταυτίζουν με ορισμένους σαν τον Ψωμιάδη, που χρησιμοποιούν τη δεδομένη ευαισθησία μας για να πουλήσουν φθηνή και κακής ποιότητας εθνικοφροσύνη.

Παρ’ όλα αυτά ο Ψωμιάδης έγινε γνωστός, τον ξέρουν όλοι. Άλλοι διασκεδάζουν, άλλοι θυμώνουν και άλλοι εκστασιάζονται, τον πιστεύουν, τους αρέσει, ίσως και να τους βολεύει, αφού τους μοιάζει.

Προσωπικά μου φέρνει στο νου, τηρουμένων πολλών αναλογιών, ένα τύπο που ταλαιπώρησε για τέσσερα χρόνια τη Βέροια. Που κατάφερε να εκλεγεί Δήμαρχος και αμέσως μετά πίστευε ότι ήταν γεννημένος για αυτή τη θέση. Που περίμενε να τον φωνάξει ο Καραμανλής για να του αναθέσει το Υπουργείο Εσωτερικών. Κάπως έτσι και ο Ψωμιάδης διεκδίκησε να γίνει αρχηγός της Ν.Δ., έστω και αν αυτός ήξερε και ήθελε να κάνει «παιχνίδι». Να βάλει δηλαδή τις δικές του υποθήκες, ώστε στο κοντινό μέλλον να εμφανιστεί ως ο «αρχηγός της Μακεδονίας».

Οφείλω να ομολογήσω ότι αντιπαθώ το «φαινόμενο» Ψωμιάδη. Πριν απ’ όλα για λόγους αισθητικής. Νοιώθω ότι με προσβάλλει υποτιμώντας τη νοημοσύνη μου. Αλλά και γιατί θεωρώ, εξ ορισμού, επικίνδυνους όλους εκείνους που δεν διστάζουν, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις φιλοδοξίες τους, να βάλουν ευθέως κατά του κοινωνικού ιστού του τόπου μας.

Εκείνους που στοχοποιούν όσους έχουν αντίθετη γνώμη και με «λαϊκομαγκιές» τους λοιδορούν και τους λασπώνουν.

Ο Π. Ψωμιάδης διεκδικεί να είναι ο πρώτος αιρετός Περιφερειάρχης μας. Να μας εκπροσωπεί και να μας εκφράζει.

Μετά λόγου γνώσεως θα παρέβλεπα όλα τα παραπάνω εάν είχαμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο ικανό να κάνει τη δουλειά.

Να οδηγήσει τον τόπο έστω ένα βήμα μπροστά.

Η θητεία του στη Νομαρχία Θεσ/νίκης αποτελεί το καλύτερο επιχείρημα για να απαλλαγούμε από το «φαινόμενο».

Τι ξέρουμε για τη Νομαρχία Θεσ/νίκης; Ποιο είναι το έργο του; Εκτός από συνεχείς καταγγελίες, αλλά και καταδίκες για κακοδιαχείριση, τι άλλα γνωρίζουμε; Μήπως την απόπειρα του να σηκώσει τον μεγαλύτερο αετό, κάποια Καθαρά Δευτέρα, στην παραλία;

Αυτός λοιπόν ο πολιτικός παλαιάς κοπής με στοχευμένες πρακτικές στο θυμικό και όχι στη λογική των πολιτών έχει απέναντι του σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση έναν νέο, σύγχρονο και ικανό άνθρωπο από την Περιφέρεια της Θεσ/νίκης, τον Μάρκο Μπόλαρη.

Και μοιάζει αυτή η αναμέτρηση ως μάχη ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι.

Από τη μια πλευρά έχουμε σχέδιο, όραμα, ήθος και συνέπεια και από την άλλη κραυγές, θολούρα και λαϊκισμό… πολύ λαϊκισμό. Όλοι λένε ότι θα κερδίσει ο Ψωμιάδης. Το λέει η Αθήνα γιατί τη βολεύει, το λένε και απλοί πολίτες που αδιαφορούν και που ίσως τους διασκεδάζει. Αν ρωτήσεις όμως γιατί θα βγει ο Ψωμιάδης, κανείς δεν απαντά γιατί είναι ικανός ή άξιος. Όλοι λένε γιατί είναι γνωστός.

Όμως δεν πρέπει να είναι έτσι. Δεν μπορεί να είναι έτσι. Δεν είναι δυνατό να χάσουμε οι περισσότεροι τα στοιχειώδη αξιολογικά κριτήρια που θα μας οδηγήσουν στην σωστή επιλογή.

Οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου είναι πάρα πολύ σοβαρές για το παρόν και το μέλλον μας και θα αποτελεί τον ορισμό της συλλογικής βλακείας να αφήσουμε αυτή την ευκαιρία να χαθεί. Να παραδώσουμε το δικαίωμα μας σε εκείνους που μέχρι τώρα μας επέβαλλαν ποιον… θα γνωρίζουμε. Σε εκείνους που ξέρουν ότι στα χέρια του Ψωμιάδη η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας θα είναι το «παιχνίδι» τους και όχι ο πόλος της άλλης ανάπτυξης, της προκοπής, της προόδου, του άλλου δρόμου απέναντι στο γραφειοκρατικό Αθηνοκεντρικό σύστημα. Με τον Ψωμιάδη όλοι αυτοί δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Τον θέλουν σαν τρελοί. Τους βολεύει.

Με τον Μπόλαρη όμως ξέρουν ότι πολύ σύντομα αυτός ο ευλογημένος τόπος θα σηματοδοτεί την ανάπτυξη της χώρας. Ξέρουν ότι γρήγορα θα χάσουν προνόμια και ισχύ. Ωστόσο το θέμα δεν είναι τι θέλουν όλοι αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα και δηλητηρίασαν τον κοινωνικό ιστό με μικρόβια τύπου Ψωμιάδη. Το θέμα είναι τι θέλουμε ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ. Οι πολίτες της Μακεδονίας, οι διαχειριστές της ιστορίας και του πλούτου του τόπου μας. Θα κάνουμε το χατίρι των πατρόνων μας ή θα αρπάξουμε την ευκαιρία.

Ένας μεγάλος πολιτικός του περασμένου αιώνα είπε: «Οι λαοί έχουν τις ηγεσίες που τους αξίζουν». Μας αξίζει ο Μπόλαρης ή ο Ψωμιάδης; Ας αναμετρηθεί ο καθένας με τον εαυτό του, την συνείδησή του και κυρίως με τη λογική του.
maknews.gr