Δημοκρατία…φασιστική

 Του Θανάση Νικολαΐδη

ΗΡΘΑΝ τα ΜΑΤ μεταμορφωμένα  και πολιτισμένα, περικύκλωσαν συνδικαλιστές  και «συνέλαβαν»  τον κ. Φωτόπουλο. Οι πόρτες των γραφείων άνοιξαν, αλλά οι εργαζόμενοι  και «εργαζόμενοι»  της ΔΕΗ παρέμειναν έξω. Για συμπαράσταση του «αγωνιστή», που κοίταξε τριγύρω για κάμερες και δήλωσε ασθμαίνων και (συνδικαλιστικά) ασμένως «δεν μπαίνω». Δεν  υπήρξε λαοθάλασσα για συμπαράσταση και η «παράσταση» τέλος. Αν δεν σε «πάει» η κοινωνία γιατί δεν έπεισε ο συνδικαλισμός των επιδομάτων, των δανείων και του προσωπικού βολέματος…ας τα μαζεύει. 

ΔΕΝ είμαστε με το Κράτος ή την (όποια) Κυβέρνηση, με τον άδικο νόμο και τα χαράτσια. Είμαστε με την  Ευρώπη και τους κανόνες  της, μιας και βρεθήκαμε  στην ίδια «λέσχη»  με πειθαρχημένους…κουτόφραγκους. Επιμένουμε και θα’ χουμε μιαν απ’ τα ίδια και με τους ίδιους. Σε κορυφή και βάση. Με τη διαφθορά να απλώνεται με διήθηση από ψηλά προς τα κάτω σε μιαν αμφίδρομη σχέση πολίτη και πολιτικών, περίεργη κι ίσως μοναδική στην Ευρώπη.

ΝΑ  ξαναπάμε στις καταλήψεις και την πρακτική τους. Δεν είναι νόμιμη η κατάληψη-είναι νόμιμη η ανοχή μας στον καταληψία. Είναι αδιανόητη για κοινωνίες «κουτόφραγκων»-δεν το χωράει το μυαλό τους. Εν τάξει, λοιπόν, να τη δεχτούμε ως ελληνικό φαινόμενο κι ας την εντάξουμε στη λογική του «επαναστατημένου» νεοέλληνα, μιας και τον τραβολογούν. Να θεωρήσουμε τον καταληψία κάτι ανάμεσα σε ήρωα και αυτοτροφοδοτούμενο επαναστάτη. Ωστόσο…περισσεύει το Κράτος με τα υπάρχοντά του που κάποιος πρέπει να το νοιαστεί. Για να μας νοιαστεί, αφού βελτιώσει την εικόνα του. Με τους λειτουργούς του να το υπηρετούν πιστά και κατά νόμον. Με κάποιους «λειτουργούς» του αποθαρρημένους για μίζες και άλλα κόλπα.

ΘΑ’ ταν αδιανόητο  μια ευρωπαϊκή…ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ  να στήνει μπλόκα για  εργαζόμενους. Κι αν κάποιοι  το’ χαν  τολμήσει, θα’ χαν φύγει σηκωτοί. Για πολλά «οικτίρουμε» τους ευρωπαίους και την τύχη τους. Για άλλα τους ζηλεύουμε και είναι πολλά. Κι αν πήγαν μπροστά σε πολιτισμό κι εμείς μείναμε με την ανάμνηση του, αν γίναν δανειστές μας κι εδώ τρέχουμε αλαφιασμένοι, είναι γιατί πειθαρχούν σε νόμους νόμιμων κυβερνήσεων. Με κανόνες στις ανθρώπινες σχέσεις και με δημοκρατία, στην πράξη. Εδώ, στην Ελλάδα-κοιτίδα της δημοκρατίας, είναι απλωμένη ασυδοσία με στοιχεία (νεο)φασισμού. Με τον εποχούμενο απείθαρχο φασιστάκο και το σκουπιδαριό στους δρόμους (με τις λακκούβες).