Η ονειροπληξία περί ελευθερίας…

Το ΠΑΣΟΚ της αθλιότητας ετοιμάζεται για το συνέδριό του, ώστε να επισφράγισει ότι οι Ταρτούφοι της πολιτικής χρειάζονται πάντα το θέαμα και τη φαντασμαγορία προς τέρψιν της άβουλης μάζας. Ο ολιγόνους Αντώνης Σαμαράς, ως πρωθυπουργός του “σωλήνα” και του 20% του εκλογικού σώματος, φροντίζει να καλλιεργεί τις ήδη έρπουσες φήμες περί επικείμενου ανασχηματισμού της κυβέρνησης, προκειμένου να κερδίσει πολιτικό χρόνο… Αλλο ένα “εφεύρημα” της ελληνικής πολιτικής πρακτικής, δεδομένου ότι στα “σταθερά” δημοκρατικά πολιτεύματα, ο ανασχηματισμός επιβάλλεται μόνο σε έκτατη εθνική ανάγκη ή προκειμένου να αντικατασταθεί κάποιος επίορκος ή αποδεδειγμένα ανίκανος υπουργός…

του Στέλιου Συρμόγλου

Και το πλέγμα ζωής του μέσου Ελληνα με τη ραγιάδικη νοοτροπία του, που δεν καθορίζει καμία συγκεκριμένη στάση, εγκλωβίζεται στο στημένο Οργουελικό σκηνικό, με τον ανεγκεφαλισμό και την αποχαύνωση να επικρατούν. Κι έτσι χάνεται η προοπτική θεώρησης των πραγμάτων, ο έλεγχος, η κρική σκέψη και ο καθορισμός μιας ελεύθερης στάσης ζωής. Κι όμως είναι ο ίδιος αβούλευτος και άβουλος Ελληνας, ο οποίος αρέσκεται να μιλάει περί ελευθερίας κι ό,τι απορρέει από την ιδέα της ελευθερίας…Πρόκειται για ονειροπληξία περί ελευθερίας….

Εάν ήταν δυνατό όλοι οι άνθρωποι να καλλιεργηθούν κατά τον ίδιο τρόπο, όπως καλλιεργούνται οι αγροί σ’ όλο τον κόσμο, τότε τα αποτελέσματα θα ήταν διάφορα από εκείνα που συμβαίνουν με το σημερινό καθεστώς της παιδείας και της ελευθερίας. Εάν οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούσαν την παιδεία για να γίνουν δυνατοί, αλλά για να εκτιμούν την αλήθεια, τότε θα κυριαρχούσε άλλης μορφής καθεστώς ελευθερίς και δεν θα ήταν μακρυά οι άνθρωποι από τους σκοπούς που επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν….

Η ιδέα της ελευθερίας που έχει υποστεί τόσο βαθειά μεταβολή, επηρεάζει τη θέση του πολιτισμού, δηλαδή των ανθρώπων, με κάποιο ασυνείδητο τρόπο, γιατί ενώ λείπει και δεν λειτουργεί, ο πολιτισμός στηρίζεται και λειτουργεί σαν να υπήρχε. Η ιδέα της ελευθερίας υποβάλλεται από το σχολείο, από το κοινωνικό περιβάλλον. Και είναι μια μορφή πλάνης για τον άνθρωπο να πιστεύει ότι είναι ελεύθερος, ενώ κάθε μέρα παγιδεύεται σε αντιελεύθερα βιώματα που τον δεσμεύουν και τον εξαρτούν περισσότερο. Και στην ελλαδική πραγματικότητα, αυτό είναι πασίδηλο….

Η ελευθερία ακολουθεί την τύχη της ατομικότητας που πιεζόμενη από τις ανεξέλεγκτες δυνάμεις διαρκώς εξαφανίζεται, γιατί αναπτύσσεται η ομάδα, η ομαδική ενέργεια, η ομαδική πρωτοβουλία, η ομαδική ευθύνη. Σημειώνεται ότι η ιδέα της ομάδας και των λειτουργιών της είναι αποτέλεσμα εξέλιξης και πνευματικής προσαρμογής. Και ότι η έννοια της φειδούς, της λογικής λειτουργίας είναι συδεδεμένη κατ’ αναγκαίο λόγο με την οργάνωση και τη λειτουργία της ομάδας.

Ετσι, η ιδέα της ελευθερίας σαν εξάρτημα της ατομικότητας, ανήκει πλέον στο παρελθόν σαν περιεχόμενο της έννοιας της προσωπικής δύναμης, που ίσχυσε περισσότερο σε παλαιότερες εποχές και γι’ αυτό μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν αντίληψη παρωχημένης εποχής.

Η προοπτική είναι ότι αργά μεν, αλλά με βεβαιότητα θα παύσει να επηρεάζει την ανθρώπινη υπόσταση, γιατί όλοι οι άνθρωποι που θα έχουν χάσει την ελευθερία τους και η απουσία της δεν θα γίνεται πλέον αισθητή. θα έχουν σκλαβωθεί καθ’ ομοιόμορφο τρόπο και δεν θα υπάρχει σημείο για να μπορούν να συγκρίνουν μια ελεύθερη κατάσταση από μια μη ελεύθερη. Κι αυτό συμβαίνεικατά κόρον στην ελληνική κοινωνία…

Η εξέλιξη αυτή μοιάζει με την εξαφάνιση βιολογικών ειδών που οι συνθήκες δεν επιτρέπουν τη διατήρησή τους. Η εξαφάνιση ηθικών ιδεών δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο, όταν οι συνθήκες μεταβάλλονται. Η εξαφάνιση της ιδέας της ελευθερίας δεν θα περιοσριοστεί βέβαια σε λίγες κατηγορίες κονωνικές, αλλά θα εξαπλωθεί σ’ όλο τον κοινωνικό χώρο καιπολύ πιθανόν μόνο σε γεωγραφικά σημεία, που είναι καθυστερημένα πνευματικά. Η υποχώρηση είναι καθολικό φαινόμενο. Ο μεγάλος αροθμός έπνιξε τη μονάδα και η σκηνή του ανθρώπινου βίου άλλαξε.

Η άλλη έννοια που εξετάζεται αφηρημένα έξω από κάθε σχέση, η ελευθερία της συνείδησης, είναι φαινόμενο που δεν έχει σχέση με την ελευθερία που ασκείται στα διάφορα κοινωνικά περιβάλλοντα. Αντίθετα προς ό,τι συμβεί με τον περιορισμό της ελευθερίας στις σχέσεις και στις αποφάσεις επάνω στα κοινωνικά πράγματα, η πνευματική εξέλιξη θα αναπτύξει την ελευθερία της ατομικής συνείδησης, γιατί όσο θα φωτίζεται η συνείδηση αυτή, τόσο και θα ανέρχεται και θα αποτελέσει στο μέλλον το βάθρο που θα είναι δυνατόν να οικοδομηθεί μια καινούργια κοινωνική περίοδος.

Η συνείδηση αυτή φορτωμένη τώρα από τα βάρη των εξαρτήσεων και των συμβιβασμών προχωρεί, όπως είναι φανερό, χωρίς καθαρότητα και είναι αυτή που εξεγείρεται και ζητεί την εγκαθίδρυση καθαρού ατομικού και κοινωνικού βιώματος.

http://freepen.gr/?p=18265