Με πυραύλους τόμαχοκ ή Σύμφωνα λιτότητας, οι "συμμαχικές" δυνάμεις και οι παντοκρατόρισσες "αγορές" επιβάλλουν σταθερά και βίαια στους λαούς του κόσμου, την απόλυτη κυριαρχία τους.
Επικαιροποιημένοι στόχοι, η κοινωνική Ευρώπη και οι χώρες με πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Οι άρχουσες τάξεις και οι μηχανισμοί βίας που διαφεντεύουν Τυνησία και Αίγυπτο πρόκειται να χορηγήσουν μία "ασπιρίνη" δημοκρατίας και ένα καρβέλι ψωμί στους λαούς τους.
Ετσι θα απαλλαγούν από τις αντιδράσεις των "ξυπόλητων και πεινασμένων" πολιτών και θα συνεχίσουν την πολιτική και οικονομική επικυριαρχία τους.
Ούτε γάτος, ούτε ζημιά.
Μάλλον, η "ζημιά" (μέχρι τώρα) είναι ελάχιστη, χωρίς ουσιαστικές συνέπειες για το κυρίαρχο Σύστημα και ο "γάτος" θα αντικατασταθεί με άλλον, αν δεν καταφέρει να αλλάξει...χρώμα.
Ο Καντάφι της Λιβύης είναι...συνταγματάρχης-άρχων περισσότερο από 4 δεκαετίες.
"Μαρξιστής" ολίγων κυβικών, αντι-αποικιοκράτης, αντιβασιλικός. Ετσι ξεκίνησε...κάτι σαν Ελευθερωτής.
Για τις δυτικές κυβερνήσεις και τις εταιρείες πετρελαιοειδών ήταν "τρομοκράτης".
Το "δικτάτορας" πολύ λίγο τους απασχολούσε και ενοχλούσε.
Αποχαρακτηρίστηκε και προήχθη σε "δικό μας παιδί" μόλις "ακούμπησε" μερικά εκατομμύρια δολάρια και μερικά εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο α΄ ποιότητας.
Κάποια στιγμή, το ανόητο χαϊδεμένο παιδί άνοιξε τα σύνορα της χώρας του και έδωσε αρκετές δουλειές στην αναδυόμενη παγκόσμια υπερδύναμη...την Κίνα.
Αφυπνίστηκαν οι ανθρωπιστικές και δημοκρατικές ευαισθησίες του γάλλου και αμερικάνου προέδρου, του εγγλέζου πρωθυπουργού και των...προέδρων των εταιρειών πετρελαίων!!
Κι άρχισαν την ιμπεριαλιστική τους "Οδύσσεια".
Αν φύγει ή μείνει ή αντικατασταθεί ο "Καντάφι", λίγο τους νοιάζει.
Τους αρκεί εκείνος ο...γάτος που θα ξαναγυαλίσει τα συμφέροντά τους...
Στη Λιβύη και στον κόσμο ολόκληρο.
Στην Ιρλανδία και την Ελλάδα.
Στην Πορτογαλία και την...Ταγκανίκα!!
Πολιτικό κοράκι
Οι πολιτικές και οικονομικές δικτατορίες απλώνονται σαν τσουνάμι.
Αλλες νέες και άλλες "ανανεωμένες".Επικαιροποιημένοι στόχοι, η κοινωνική Ευρώπη και οι χώρες με πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Οι άρχουσες τάξεις και οι μηχανισμοί βίας που διαφεντεύουν Τυνησία και Αίγυπτο πρόκειται να χορηγήσουν μία "ασπιρίνη" δημοκρατίας και ένα καρβέλι ψωμί στους λαούς τους.
Ετσι θα απαλλαγούν από τις αντιδράσεις των "ξυπόλητων και πεινασμένων" πολιτών και θα συνεχίσουν την πολιτική και οικονομική επικυριαρχία τους.
Ούτε γάτος, ούτε ζημιά.
Μάλλον, η "ζημιά" (μέχρι τώρα) είναι ελάχιστη, χωρίς ουσιαστικές συνέπειες για το κυρίαρχο Σύστημα και ο "γάτος" θα αντικατασταθεί με άλλον, αν δεν καταφέρει να αλλάξει...χρώμα.
Οι χώρες θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν υπό την επιτήρηση του "δημοκρατικού" δυτικού κόσμου
πλουσιότερες κατά μία ασπιρίνη και μία φραντζόλα.Οι ελπίδες που γέννησαν οι εξεγέρσεις οδηγούνται στο μαρασμό.
Το βήμα αποδεικνύεται μετέωρο... (είθε να διαψευστούμε).Ο Καντάφι της Λιβύης είναι...συνταγματάρχης-άρχων περισσότερο από 4 δεκαετίες.
"Μαρξιστής" ολίγων κυβικών, αντι-αποικιοκράτης, αντιβασιλικός. Ετσι ξεκίνησε...κάτι σαν Ελευθερωτής.
Για τις δυτικές κυβερνήσεις και τις εταιρείες πετρελαιοειδών ήταν "τρομοκράτης".
Το "δικτάτορας" πολύ λίγο τους απασχολούσε και ενοχλούσε.
Αποχαρακτηρίστηκε και προήχθη σε "δικό μας παιδί" μόλις "ακούμπησε" μερικά εκατομμύρια δολάρια και μερικά εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο α΄ ποιότητας.
Κάποια στιγμή, το ανόητο χαϊδεμένο παιδί άνοιξε τα σύνορα της χώρας του και έδωσε αρκετές δουλειές στην αναδυόμενη παγκόσμια υπερδύναμη...την Κίνα.
Αμεση και τεράστια η απειλή για τη...Δύση.
Το ξυπνητήρι των Συμφερόντων κυβερνήσεων και Κεφαλαίων...ήχησε δαιμονισμένα.Αφυπνίστηκαν οι ανθρωπιστικές και δημοκρατικές ευαισθησίες του γάλλου και αμερικάνου προέδρου, του εγγλέζου πρωθυπουργού και των...προέδρων των εταιρειών πετρελαίων!!
Κι άρχισαν την ιμπεριαλιστική τους "Οδύσσεια".
Αν φύγει ή μείνει ή αντικατασταθεί ο "Καντάφι", λίγο τους νοιάζει.
Τους αρκεί εκείνος ο...γάτος που θα ξαναγυαλίσει τα συμφέροντά τους...
Στη Λιβύη και στον κόσμο ολόκληρο.
Στην Ιρλανδία και την Ελλάδα.
Στην Πορτογαλία και την...Ταγκανίκα!!
Πολιτικό κοράκι
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου