«25η Μαρτίου 2011, η μέρα του Νάρκισσου...»

Γράφει η Κουκίδα

Τρία ζήτω για τα 27 μπουμπούκια μας. Τους ηγέτες μας. Τους επαναστάτες μας. Που συνεδριάζουν από χθες στις Βρυξέλλες για να σώσουν και την Πορτογαλία, όπως διέσωσαν εμάς και την Ιρλανδία. Πασχίζουν, βλέπετε, να αποσπάσουν δέσμευση από τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Σόκρατες να μπει στον μηχανισμό πριν διεξαχθούν εκλογές και ανέλθει στην εξουσία αντι-μνημονιακό κόμμα. Aκούει GAP? Ουσιαστικά, βέβαια, νομική φόρμουλα ψάχνουν καθώς το ρευστό της πορτογαλικής κυβέρνησης φτάνει μέχρι το τέλος του μήνα και τα spreadάκια έχουν ανέβη στα ύψη, με αποτέλεσμα οποιοσδήποτε νέος δανεισμός να κοστίσει πολύ ακριβά στην Λισαβόνα. Crystal ανοίγουν οι κερδοσκόποι.

Βέβαια, λόγω του βομβαρδισμού από τα μέσα ενημέρωσης περί της κρισιμότητας της Συνόδου, ο κόσμος νομίζει ότι οι leaders μας, έχουν σηκώσει τα μανίκια και έπεσαν με τα μούτρα στην

δουλειά για να βρουν λύσεις. Αμ δε.

Ένας συνάδελφος, που βρίσκεται στην Βελγική πρωτεύουσα μάς μετέφερε το κλίμα που αποτυπώνει την σοβαρότητα που διακατέχει τους κυβερνώντες. Έχουμε και λέμε :

- Κατά την διάρκεια της οικογενειακής φωτογραφίας στήθηκε πηγαδάκι από μερικούς ηγέτες (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε) για το ποιος έχει κάνει το πιο πετυχημένο Λίφτινγκ, ο Μπερλουσκόνι ή ο Καντάφι (!).

- Ο Σαρκοζί εμφανίστηκε πάλι με παπούτσι και... τακουνάκι περί τους 4 πόντους. Κακεντρεχείς επιμένουν ότι έχει και εσωτερικό τακούνι, γι αυτό περπατάει έτσι παράξενα. Βρε χούι να ψηλώσει…

- Ο δικός μας (mind the ) GAP έτρεχε πανικόβλητος για την απότομη δημοσιότητα και μεγάλη κάλυψη που έλαβε από τα ευρωπαϊκά μέσα, η επίσκεψη του Σκοπιανού Γκρούεφσκι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

- Ο Ισπανός πρωθυπουργός Θαπατέρο ήταν πραγματικά σαν λευκό πανί, δεν μιλούσε, δεν λαλούσε και αν το φυσούσες θα έπεφτε κάτω. Φοβάται προφανώς ότι έρχεται η σειρά του. Είχε μια τετ-α-τετ συζήτηση με την καγκελάριο Μέρκελ, η οποία τον χτυπούσε χαϊδευτικά στην πλάτη. Ας μην ξεχνάμε ότι Μέρκελ και Σαρκοζί του έχουν εγγυηθεί ότι δεν θα αφήσουν την Ισπανία να μπει στον μηχανισμό και ως αντάλλαγμα αυτός «έσπασε» το μπλοκ του Νότου. Όχι από αλτρουισμό αλλά σιγά μην βάλουν τόσο βαθειά το χέρι στην τσέπη για να δανειοδοτηθεί και η Μαδρίτη που θα κοστίσει και κάτι δισεκατομμύρια παραπάνω.

- O Κύπριος πρόεδρος Δ. Χριστόφιας, έπιανε συζήτηση μόνο για τα της Λιβύης. Ότι καίει τον καθένα.

- Ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, κλασικά, by the bar...

- Οι Βρετανοί, όπως πάντα, ήρθαν τελευταίοι και θα φύγουν πρώτοι. Τουρίστες. Αφού πρώτα, βέβαια, έστειλαν γραπτή επιστολή στο Συμβούλιο ότι «δεν πρόκειται να αφήσουν τις συνεδριάσεις να μονοπωλούνται για θέματα της ευρωζώνης». Λέτε να έχουμε κανένα ξέμπαρκο βέτο πάλι;

- Σόκρατες και Μπαρόζο (Πορτογάλος και ο πρόεδρος της Κομισιόν) μετά βίας αντάλλαξαν μερικά λόγια. Γιατί άραγε;;;;

- Στο επιτελείο του Σαμαρά επικρατεί πανηγυρική (!) ατμόσφαιρα για την ενίσχυση των κεντροδεξιών κομμάτων στην ΕΕ. Ο,τι του φανεί το λωλοστεφανή...

To καλύτερο όμως σας το φυλάγαμε για το τέλος. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χένρυ Βαν Ρομπέι, ξεκίνησε την συνεδρίαση της - κατά τ' άλλα κρισιμότατης Συνόδου - με ένα ποίημα. Ω ναι. Και ενώ όλοι περίμεναν μια βαρυσήμαντη δήλωση για την Πορτογαλία, αφού οι αγορές «καίγονταν», αυτός, ενώπιων των εμβρόντητων δημοσιογράφων, χτύπησε το καμπανάκι για την έναρξη του Συμβουλίου και είπε :

«Σας καλωσορίζω στο εαρινό Συμβούλιο που πρέπει να λέγεται έτσι και για ένα άλλο λόγο. Πίσω μου έχω, όπως βλέπετε, κίτρινα λουλούδια, daffodils (Νάρκισσους) που μου θύμισαν το ομώνυμο, διάσημο ποίημα του William Wordsworth. Το έψαξα σήμερα το απόγευμα και λέει..» Και άρχισε να απαγγέλνει!. Ω ναι.

Τώρα, ή ο Ρομπέι (που δεν σου γεμίζει και το μάτι) είναι μια ιδιοφυία και μέσα στον χθεσινό πανικό, πρόλαβε να δει τα λουλούδια, να συσχετίσει την ποικιλία τους, (Narcissus), με την αλαζονεία των 27 ηγετών και με αυτό τον τρόπο να τους σφάξει με το γάντι, ή. πέρα βρέχει. Διαλέγετε και παίρνετε.

Ναρκισσιστάν ή Ωραία Ευρώπη...

Χρόνια Πολλά.