Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Zohr και οι επιπτώσεις στην Ελλάδα

Η. Κονοφάγος , Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος
Η πρόσφατη ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος Zohr από την ιταλική εταιρεία ENI στην ΑΟΖ της Αιγύπτου, έρχεται να δικαιώσει έναν αγώνα ετών που δίνουμε για να πείσουμε τους πολιτικούς της Ελλάδας για την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Η ανακάλυψη του μεγαλύτερου κοιτάσματος των τελευταίων ετών έγινε στη Λεκάνη Λεβαντίνης που αφορά και την κυπριακή ΑΟΖ. Το κοίτασμα Zohr είναι δύο φορές μεγαλύτερο από το κοίτασμα Leviathan που ανακαλύφθηκε το 2010 κι ήταν προηγουμένως το μεγαλύτερο. Σε αυτήν την Λεκάνη βρίσκεται επίσης και το κοίτασμα Tamar και το κοίτασμα Αφροδίτη που ανακαλύφθηκαν διαδοχικά το 2009 και το 2001. Αυτό σημαίνει ότι έχουν ενισχυθεί με έμπρακτο τρόπο όλες οι εκτιμήσεις που έχουμε κάνει για τα στρατηγικά αποθέματα της περιοχής, ενώ ακούγαμε τόσα χρόνια ότι πρόκειται για υπερβολές εκ μέρους μας. Τώρα με τα νέα δεδομένα όλοι συμφωνούν βέβαια ότι ήταν τελικά αναμενόμενα με τις εκτιμήσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν. Όμως δε θα σταθούμε σε αυτό το στοιχείο και θα συνεχίσουμε την ανάλυσή μας λέγοντας ότι το κοίτασμα Zohr μοιάζει με το κοίτασμα - στόχο που βρίσκεται στο θαλάσσιο οικόπεδο 14 της ελληνικής ΑΟΖ, το οποίο ονομάζουμε Μίνωας. Και αυτό γίνεται σε γεωλογικό επίπεδο. Δηλαδή η γεωλογική δομή έχει ομοιότητες που έρχονται να ενισχύσουν και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο Μίνωας ακόμα κι ΑΝ έχουμε διατυπώσει αρχικά εκτιμήσεις με σεισμικά δεδομένα της νορβηγικής εταιρείας PGS. Έτσι το κοίτασμα Zohr με την ανακάλυψή του θα έρθει να βοηθήσει και να αναδείξει την αξία του Μίνωα, έτσι μπορεί και να πείσουμε τους πολιτικούς της Ελλάδας ότι μπορούμε να το αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά.