Ο Γεωργιάδης, ο Μητσοτάκης και οι Ερινύες...

Οι αμαρτίες του παρελθόντος κυνηγούν τον «αμαρτωλό». Σαν τις Ερινύες που κυνηγούσαν όποιον είχε παραβεί τους ηθικούς νόμους. Εν προκειμένω δεν «κυνηγούν» τον Ορέστη, αλλά...
τον Άδωνι Γεωργιάδη.

Στην πολιτική του διαδρομή από κόμμα σε κόμμα ο νυν αντιπρόεδρος της Ν.Δ. έχει πει πολλά και για πολλούς - ειδικά για όσους βρήκε μέσα στη Ν.Δ. όταν πήρε την πολιτική μετεγγραφή από τον ΛΑΟΣ.

Ένα από τα θύματα του κυνηγού Άδωνι είναι και ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Σε χρόνο πολιτικά ανύποπτο ο Κ. Μητσοτάκης ήταν για τον Άδ. Γεωργιάδη γόνος βαθύπλουτος, λαϊκιστής και άνθρωπος που δεν είχε χρειαστεί να δουλέψει ποτέ. Ο πολιτικός λόγος του Άδ. Γεωργιάδη χώρεσε αυτούς τους υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς μέσα σε λιγότερες από 100 λέξεις.

Ανατρέχουμε σε ομιλία του Άδ. Γεωργιάδη στην Ολομέλεια της Βουλής, στις 9 Ιουνίου 2011. Σε μία καυτή πολιτικά περίοδο -είναι ενδεικτικό ότι λίγες μέρες μετά η κυβέρνηση Παπανδρέου θα ζητούσε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή- ο Κ. Μητσοτάκης είχε προτείνει μείωση βουλευτικής και των προνομίων των βουλευτών. Τότε ο Άδ. Γεωργιάδης είχε υπερασπιστεί τα προνόμια και είχε επιτεθεί όχι κατά των προτάσεων Μητσοτάκη αλλά κατά του προσώπου, δείχνοντας τι πραγματικά πιστεύει γι’ αυτόν που πέντε χρόνια μετά στήριξε με φανατισμό.

Είπε ο Άδ. Γεωργιάδης για τον Κ. Μητσοτάκη: «Επειδή ζούμε στην εποχή του λαϊκισμού, δεν ξέρεις από πού θα σου 'ρθει. Χθες, ας πούμε, πήρε τη μορφή ενός βαθύπλουτου γόνου του πολιτικού μας συστήματος, ο οποίος βρήκε τη λύση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας στη βουλευτική αποζημίωση και στα δήθεν προνόμια των βουλευτών. Βεβαίως, εάν είσαι βαθύπλουτος γόνος, μπορείς να έχεις πολλές φιλοσοφικές ανησυχίες. Προφανώς, ανήκεις στην κατηγορία εκείνων που δεν χρειάζεται να εργάζονται ποτέ στη ζωή τους, άρα δεν έχει καμία ανάγκη για οτιδήποτε όσον αφορά τη λύση των πραγματικών προβλημάτων της ζωής».

Βλέπετε τη λεπτή ειρωνεία (για τις «φιλοσοφικές ανησυχίες») με την οποία «κεντά» ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. τον πρόεδρο της Ν.Δ. Πολιτικός λόγος γεμάτος με ειρωνείες και σχήματα λόγου - εν προκειμένω η προσωποποίηση του λαϊκισμού στο πρόσωπο ενός «βαθύπλουτου γόνου», του Κ. Μητσοτάκη. Αλλά και με δηλητηριώδεις υπαινιγμούς ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. ανήκει σε εκείνους που «δεν χρειάζεται να εργάζονται ποτέ στη ζωή τους».

Αυτός ο πολιτικός λόγος, με τις ειρωνείες, τους προσωπικούς υπαινιγμούς, την υποτίμηση του άλλου, το «κοίτα ποιος μιλάει» χρησιμοποιείται για να μην υπάρχει αντιπαράθεση επί της ουσίας της πολιτικής. Είναι ο πολιτικός λόγος των άκρων (όπως θα έλεγαν κάποτε στη Ν.Δ.)...

Κώστας Πουλακίδας