Ν. Λυγερός: Από το κράτος της ανατροπής στην ενέργεια του λαού - Παιδεία Καινοτομίας

Στην αρχή δεν είχαμε καθόλου πετρέλαιο ούτε φυσικό αέριο. Στη συνέχεια πείστηκαν μερικοί από τους υπεύθυνους ότι τελικά έχουμε προοπτικές για τους υδρογονάνθρακες που υπάρχουν στην ελληνική ΑΟΖ. Μετά έγιναν οι έρευνες της PGS και κανένας πια δεν έλεγε ότι δεν έχουμε τίποτα. Αρχίσαμε τις διαδικασίες για το μεγάλο διαγωνισμό για τα 20 θαλάσσια οικόπεδα αλλά άλλοι είπαν ότι ήταν νωρίς. Ύστερα εκδόθηκε επίσημα ο διαγωνισμός στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλοι είπαν ότι ήταν απαράδεκτο δίχως βέβαια να τον έχουν διαβάσει. Εκ των υστέρων ανακοινώθηκε ότι δεν προλαβαίνουν να αλλάξουν τη νομοθεσία λόγω χρόνου λες και δεν μπορούσαν να το προβλέψουν πριν την ανακοίνωση. Τελικά ο μεγάλος διαγωνισμός παραμένει ως έχει παρόλο που αρχικά ήταν εντελώς απαράδεκτος. Και τώρα μιλάμε για παράταση της τελικής ημερομηνίας για να προλάβουν κι άλλες ξένες εταιρείες να υποβάλουν τις αιτήσεις τους με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Η όλη διαδικασία έχει γνωστικό ενδιαφέρον αφού αποδεικνύει ότι ο επίσημος θεσμός δεν είναι παρά μόνο ένα κράτος της ανατροπής αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι η ανατροπή αφορά μόνο τα ίδια του τα λόγια. Πιο πρακτικά, η αντιδραστικότητα του κομματικού πλαισίου σταματά εκεί που αρχίζει η υψηλή στρατηγική της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, μετά από πολλές αλλαγές γίνεται ακριβώς αυτό που είχε αποφασίσει η Ελλάδα από την αρχή. Έτσι γίνεται κατανοητό σε όλους ότι το μόνο που έχει σημασία δεν είναι το κράτος της ανατροπής αλλά η ενέργεια του λαού αφού η Ελλάδα του μέλλοντος θα έχει ΑΟΖ και υδρογονάνθρακες.

Παιδεία Καινοτομίας

Όλοι μας λέμε ότι είμαστε της Παιδείας αλλά όλοι στέλνουμε τα παιδιά μας στην εκπαίδευση από την οποία, επί της ουσίας, δεν περιμένουμε απολύτως τίποτα. Όλοι θέλουμε ν’ αλλάξουν τα πράγματα αλλά από μόνα τους χωρίς την εμπλοκή μας σε κανένα σημείο. Δεν είναι όμως με αυτόν τον τρόπο που εξελίσσεται η πατρίδα του Ελληνισμού. Αν δεν υπήρχαν φωτεινά μυαλά και ευεργέτες να συνεργαστούν για να παράγουν ένα έργο διάρκειας επειδή είναι σχεδιασμένο σε βάθος χρόνου. Γι’ αυτό το λόγο η καινοτομία στην Παιδεία δεν προέρχεται από κρατικές και θεσμικές προσπάθειες. Όλα γίνονται επειδή συγκεκριμένοι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για να ζήσει ο Ελληνισμός και σε αυτό το πλαίσιο δημιουργείται η ανάγκη της Παιδείας και ειδικά για τους μικρούς ανθρώπους. Χειροπιαστό παράδειγμα είναι το Σκάκι και η Ρομποτική. Και η εξήγηση είναι απλή. Επειδή δεν υπάρχει ακόμα επίσημη ύλη, βλέπουμε ότι έχουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε νέες μεθοδολογίες που δεν είναι μόνο και μόνο σχολικές αλλά ανθρώπινες διότι πρόκειται για μια συνεννόηση μεταξύ ανθρώπων για την σκέψη τους. Έτσι βλέπουμε το Ίδρυμα Κασπάροφ και το Ίδρυμα Νιάρχος να υποστηρίζουν πρακτικά την όλη προσπάθεια και να ενισχύουν καινοτομικές δράσεις που θα ήταν αδιανόητες σε συμβατικό πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι οι ευαισθησίες που έχουν οι άνθρωποι με την αποτελεσματικότητά τους επαρκεί για να ν’ αλλάξει τα δεδομένα αφού ακολουθούν το μονοπάτι των Δασκάλων κι όχι τους συμβατικούς δρόμους της απασχόλησης. Η αλλαγή φάσης που προκαλούν αυτές οι ενέργειες θα είναι αισθητές και στις επόμενες δεκαετίες.