Ένας χρόνος χωρίς τον ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ (βίντεο)

Του Γιώργου Νικολαΐδη (gnborn2shoot)
…» Κάστρο μου δυσκολόπαρτο, κάστρο μου προδομένο,

ατσάλι μου αλύγιστο, αητέ μου λαβωμένε,

αστέρι μου αβασίλευτο, ζωής μου αλφαβητάρι,

στο κρύο χώμα πρόσεχε και μή μου ξεπαγιάσεις.»….

                                                (Απόσπασμα από ποίημα του Θανάση Νικολαΐδη)

Αυτή την φορά δεν έκανα ένα συμβολικό ολιγόλεπτο βίντεο με χαρά όπως συνήθως.  Ήταν πιότερο ένα μικρό «χρέος» , μια  «οφειλή», ένα ελάχιστο δείγμα της απεριόριστης αγάπης, κατανόησης  και συμπαράστασης που είχαμε ο ένας για τον άλλον. Και όχι φυσικά γιατί δεν ήθελα. Απλά γνώριζα εκ των προτέρων ότι θα είχα δυσκολίες.

Και αμέσως ήρθαν τα έντονα και ανελέητα συναισθηματικά σφυροκοπήματα που διέκοπταν και έκαναν την συνέχιση της επεξεργασίας του βίντεο όλο και δυσκολότερη. Με ατέλειωτες διακοπές,  που συχνά έπρεπε να κλείνω τις μπάρες της μουσικής και της φωνής και να δουλεύω μόνον τις εικόνες. «Στυγνά και  επαγγελματικά» ας πούμε. Μέχρι να το τελειώσω.  

Το έκανα στην μνήμη του αγαπημένου μου αδελφού Θανάση, που εδώ και ένα χρόνο είναι συνεχώς παρών μεν, αλλά αλίμονο, μόνον στην σκέψη μας …

Εξάλλου γιατί να χαιρόμουν ;  Μήπως γιατί όλες οι φωτογραφίες και τα αποσπάσματα των βίντεο που ο ίδιος  τραβούσα και που επιλεκτικά ξεχώρισα από πολλές άλλες για το μοντάζ αυτό, θα μου φέρνανε στον νου τις στιγμές εκείνες; Μήπως γιατί ακόμα βλέποντάς τα όλα, θα θυμόμουν ακριβώς τον τόπο, την μέρα ή ίσως και την στιχομυθία εκείνης της στιγμής μαζί του; Τίποτε από τα δύο. Ηταν απλώς η ΑΠΟΥΣΙΑ του, που θέλησα έτσι να την κάνω ΠΑΡΟΥΣΙΑ και να την μοιραστώ για λίγο μαζί σας. Μάζεψα το υλικό αυτό, κάποιες φωτογραφίες και βίντεο, που πρόχειρα και για να περνάει η ώρα  κάποτε έκανα,  ανάμεσα σε καλαμπούρια και συζητήσεις για τα πάντα. Έκανα το μοντάζ, προσπαθώντας με τούτα απεγνωσμένα να τον φέρω  για μερικά λεπτά πιο κοντά μας. Σε μένα και σε όλους εσάς, που διαβάζατε τα καθημερινά του άρθρα στο διαδίκτυο και στην «ΑΥΡΙΑΝΗ», δείχνοντάς του μ΄αυτό την αγάπη και την εκτίμησή σας, για την οποία χαιρόταν. Γιατί την ΑΞΙΖΕ. Και σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους, εσάς τους αναγνώστες και φίλους του γι΄αυτό. Το ίδιο κάνει και ο ΘΑΝΑΣΗΣ. Που τον θυμάστε. Από τον Παράδεισο  όπου βρίσκεται.

Δείτε το σχετικό μας βίντεο, πατώντας ΕΔΩ