Ο Βουλευτής Έβρου και Επίτιμος Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ, Αν. Δημοσχάκης, προλόγισε το βιβλίο του πρώην υπουργού, Ευριπίδη Στυλιανίδη, «Θράκη, το επόμενο βήμα», στην παρουσίαση που έγινε την Παρασκευή (9/12) στην Αλεξανδρούπολη, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως της πρωτεύουσας του Έβρου.
Συγκεκριμένα υπογράμμισε ότι:
- Το βιβλίο του τέως Βουλευτή Ροδόπης προσφέρει άφθονη τροφή για προβληματισμό σε μια κρίσιμη εποχή για τα εθνικά θέματα
- Προσεγγίζει ιστορικά το θέμα της μειονότητας της Θράκης, παραθέτοντας σημαντικά στοιχεία και αναλύει τον τρόπο που η ελληνική πολιτεία προσέγγισε διαχρονικά αυτό το σημαντικό ζήτημα
- Ο συγγραφέας στέκεται στη νέα δυναμική που έδωσε το 2000 ο Κώστας Καραμανλής με την πρότασή του για μια Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Μειονοτική Πολιτική
- Σε συνέχεια της πετυχημένης Διακομματικής Επιτροπής του 1991 επικαιροποίησε αυτή δύο φορές μέσω επιστολής του προς τον Πρόεδρο της Βουλής για τη σύσταση μιας Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη χάραξη ενιαίας Εθνικής Πολιτικής με στόχο την ανάπτυξη και την ανάδειξη της Θράκης. Μια μετά τις Ευρωεκλογές του 2014 και μία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015. Τη δεύτερη υπέγραψε και ο Βουλευτής του Εβρου.
- Μέσα από το βιβλίο του στέλνει ο πρώην υπουργός το μήνυμα στον πολιτικό κόσμο ότι σε αυτή τη συγκυρία η Θράκη είναι ίσως η καλύτερη αφορμή για να συνεννοηθούν εθνικά τα κόμματα
Αναλυτικά είπε:
«Φίλες και φίλοι
Το βιβλίο του Ευριπίδη Στυλιανίδη για τη Θράκη προσφέρει άφθονη τροφή για προβληματισμό σε μια κρίσιμη εποχή για τα εθνικά θέματα, όπου εντείνεται η προκλητική ρητορική της Τουρκίας, αλλά δυστυχώς και της Αλβανίας.
Ως έμπειρος πολιτικός, με ξεχωριστό έργο από όποιο κυβερνητικό πόστο κι αν υπηρέτησε, αποφάσισε να ασχοληθεί με ένα «ακανθώδες» ζήτημα, το οποίο γνωρίζει όσο λίγοι.
Περιγράφει, με την πολιτική διαύγεια που τον διακρίνει, τις απεριόριστες δυνατότητες του τόπου του, αλλά και την αδιαφορία, διαχρονικά, των κυβερνήσεων γι’ αυτήν την ευαίσθητη περιοχή.
Καταθέτει την πείρα του ως εκλεγμένος εκπρόσωπος της Ροδόπης για πολλά χρόνια στο ελληνικό κοινοβούλιο έχοντας ως στόχο να αφυπνίσει την θρακιώτικη κοινωνία, την Ελληνική Πολιτεία, την Εκκλησία, τον πνευματικό κόσμο, την Ομογένεια.
Το βιβλίο του αποτελεί μια μελέτη που απλώνεται σαν βεντάλια σε διάφορα θέματα, οικονομικά, κοινωνικά, μειονοτικής πολιτικής και αποτελεί ιδανικό εγχειρίδιο για όσους θέλουν να μάθουν αλήθειες για την περιοχή.
Προσεγγίζει ιστορικά το θέμα της μειονότητας της Θράκης, παραθέτοντας σημαντικά στοιχεία, αλλά και περιγράφει τι αναφέρει γι’ αυτήν η Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο επίκεντρο των δηλώσεων Ερντογάν, αλλά κι άλλων Τούρκων Αξιωματούχων, που δεν κρύβουν την επιθυμία τους για επαναχάραξη των συνόρων...
Παράλληλα, αναλύει με εξαιρετική ακρίβεια τον τρόπο που η ελληνική πολιτεία προσέγγισε τη μειονότητα. Από την εποχή της 7ετίας έως και τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, επικεντρώνοντας στις καίριες παρεμβάσεις του Εθνάρχη, Κωνσταντίνου Καραμανλή, που εφάρμοσε πρωτοποριακή πολιτική για τη Θράκη.
Δημιούργησε βιομηχανικές ζώνες, ψήφισε κίνητρα με ένα νέο αναπτυξιακό νόμο και ακολούθησε μια προοδευτική αγροτική πολιτική. Παράλληλα, ισχυροποίησε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, ενώ ενίσχυσε δημογραφικά τη Θράκη.
Μέσα από τις εξιστορήσεις του Ευριπίδη Στυλιανίδη αποδεικνύεται ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αγωνίστηκε να αλλάξει τις προκαταλήψεις του παρελθόντος σε αυτό το ζήτημα, σε μια συγκυρία πολύ δύσκολη και έδειξε με την πολιτική που ακολούθησε τον δρόμο του μέλλοντος.
Ο συγγραφέας στέκεται και στη νέα δυναμική που έδωσε το 2000 ο Κώστας Καραμανλής με την πρότασή του για μια Σύγχρονη Ευρωπαϊκή Μειονοτική Πολιτική. Ο τότε Πρόεδρός μας και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και μετέπειτα Πρωθυπουργός προσδιόρισε τρεις άξονες, που καθόρισαν τη νέα μειονοτική πολιτική: Ευρωπαϊκή λογική, απόψεις της ίδιας της μειονότητας μέσα από συστηματικό διάλογο και κυρίως σεβασμός του Δικαίου καθώς και των Διεθνών και Διμερών Συνθηκών.
Αυτοί οι άξονες αποτέλεσαν το θεμέλιο λίθο, πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε η μετέπειτα κυβερνητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας πάνω σε αυτό το ζήτημα και η οποία περιελάμβανε τρία κεφάλαια: Σύγχρονη εκπαιδευτική μειονοτική πολιτική, κατοχύρωση θρησκευτικής ελευθερίας κι όλων των δικαιωμάτων, ατομικών και κοινωνικών καθώς και βελτίωση ποιότητας ζωής.
Ο Στυλιανίδης, κάνοντας έναν απολογισμό της κυβερνητικής περιόδου 2004-09, τονίζει ότι εφαρμόστηκε στο σύνολό της μια ανθρωποκεντρική πολιτική που ήταν συμβατή με την ευρωπαϊκή αντίληψη περί μειονοτήτων. Εκείνη την περίοδο η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή προχώρησε και σε μια σειρά αποτελεσματικών νομοθετικών παρεμβάσεων, επιλύοντας μια σειρά χρόνιων προβλημάτων. Ό,τι σχεδίασε κι ό,τι θεσμοθέτησε έγινε με βάση αποκλειστικά και μόνο με το Σύνταγμα και το Διεθνές Δίκαιο, αλλά και μέσα από το γόνιμο διάλογο με τη μειονότητα της Θράκης και τους αιρετούς και θεσμικούς εκπροσώπους της.
Ο συγγραφέας δεν παραλείπει να αφιερώσει σημαντικό κομμάτι του βιβλίου στο ρόλο που έπαιξε η τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία στην εθνική πολιτική που διαμορφώθηκε στη Θράκη.
Οι τοπικοί Μητροπολίτες ανέδειξαν σημαντικά θέματα στην περιοχή, πρωτοστάτησαν σε διεκδικήσεις, χωρίς να κάνουν διακρίσεις με βάση το θρήσκευμα, ενώ διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο, όποτε χρειάστηκε, και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η Ορθόδοξη Εκκλησίας της Θράκης λειτούργησε, εν κατακλείδι, ως κινητήριος δύναμη, τόσο αναπτυξιακά όσο κι εθνικά κι αυτό αναδεικνύεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
Στη συνέχεια με τη δική του διεισδυτική ματιά ο Ευριπίδης Στυλιανίδης περιγράφει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην περιοχή, αλλά και αναλύει την πολυεπίπεδη τουρκική στρατηγική.
Επίσης, δε διστάζει να επισημάνει και τις αστοχίες των κυβερνήσεων από το 2009 μέχρι τις μέρες μας, που είχαν ως αποτέλεσμα τη δημογραφική απογύμνωση της περιοχής, κυρίως από τον χριστιανικό πληθυσμό.
Υπογραμμίζει την έλλειψη Εθνικού Σχεδιασμού με αποτέλεσμα να επηρεαστεί η Θράκη καταλυτικά από την κρίση, που λόγω της ιδιομορφίας της κατάστασης είχε και εθνικές προεκτάσεις. Πολλές φορές, μάλιστα, έγιναν ενέργειες, από αμέλεια ή από άγνοια που επιδείνωσαν την κατάσταση.
Τα λάθη αυτά οδήγησαν στην αλλοίωση της δημογραφικής ισορροπίας μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, ενώ βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να κινηθούν ελληνικά και κυρίως ξένα εθνικιστικά κέντρα, που επανέφεραν διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος, διχάζοντας την τοπική κοινωνία.
Ως πολιτικός των πράξεων κι όχι των εντυπώσεων ο Ευριπίδης Στυλιανίδης επικαιροποίησε τη Διακομματική του 1991 και πρότεινε μετά τις Ευρωεκλογές του 2014, μέσω επιστολής, στον τότε Πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη, τη σύσταση μιας Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη χάραξη ενιαίας Εθνικής Πολιτικής για την ανάπτυξη και την ανάδειξη της Θράκης. Δυστυχώς, όμως αυτή η πρόταση δεν έτυχε της ανάλογης ανταπόκρισης από το σύνολο των κομμάτων.
Ως πεισματάρης όμως, που ποτέ δεν απογοητεύεται μέχρι να πετύχει το στόχο του πρότεινε πάλι μέσω επιστολής του, την οποία υπέγραψε και ο ομιλών, τη σύσταση αυτής της Διακομματικής Επιτροπής και στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, Πρόεδρο της Βουλής μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, η οποία έδειξε ενδιαφέρον, αλλά οι ραγδαίες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις της χώρας, που είχαν ως αποτέλεσμα τις νέες εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, «πάγωσαν» το θέμα.
Μέσα από το βιβλίο του στέλνει, παράλληλα, το μήνυμα στον πολιτικό κόσμο ότι σε αυτή τη συγκυρία η Θράκη είναι ίσως η καλύτερη αφορμή για να συνεννοηθούν εθνικά τα κόμματα. Το θέμα είναι αν υπάρχουν ευήκοα ώτα για να ακούσουν τις προτάσεις, που τόσα απλόχερα, ως πραγματικός πατριώτης, προσφέρει ο πρώην Υπουργός μέσα από αυτή τη μελέτη, όπως την ονομάζει ο ίδιος.
Φίλες και φίλοι
Σας εύχομαι καλή δημιουργική περιήγηση στις σελίδες αυτού του εξαιρετικού βιβλίου. Θα διδάξει πολλά πράγματα στους αναγνώστες του, οι οποίοι θα πληροφορηθούν χρήσιμα πράγματα για την ευρύτερη περιοχή μας.
Το έχω διαβάσει και σας το συστήνω . Είναι εξαιρετικό!
Αγαπητέ Ευριπίδη
Εύχομαι το βιβλίο σου να έχει καλό οδοιπορικό και να κοσμήσει τις βιβλιοθήκες των Θρακιωτών αλλά και όλων των Ελλήνων!
Γνωρίζεις ότι μαζί σου με συνδέει μια κατά συνθήκη φιλία για το καλό της Θράκης. Στη συνέχεια αυτή μετεξελίχθη σε πραγματική και σταθερή φιλία. Κάναμε σοβαρές κινήσεις για την πατρίδα μας, ο καθένας από τα αξιώματα που κατείχε.
Εκμυστηρεύομαι ότι όταν ο Ευριπίδης ήταν πανίσχυρος κάποιοι τον πίεζαν να μεταναστεύσει σε μεγάλη εκλογική περιφέρεια της χώρας. Όμως ο Ευρυπίδης, επειδή πίστευε στη Ροδόπη και την Ξάνθη στάθηκε όρθιος και είπε: Υπερασπίζομαι την πατρίδα μου και αυτούς τους άξιους ανθρώπους ανεξαρτήτως τι πιστεύουν.
Ήλθε η ώρα τώρα να τον εμπιστευτούν και να τον υπερασπιστούν πλέον οι ίδιοι για το καλό της Θράκης, γιατί το κενό του ομολογουμένως είναι δυσαναπλήρωτο».
.jpg)
.jpg)
