Ο αγαπημένος Γούντι Άλεν επιστρέφει με μία νέα ταινία, που ήδη από τον τίτλο-σιδηρόδρομο που της έχει δώσει καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται να παρακολουθήσει μια χαρακτηριστική δημιουργία του σκηνοθέτη, βασισμένη στις σχέσεις, τη μοίρα και το νευρωτισμό των σημερινών ανθρώπων. Ο Άλεν πράγματι ακολουθεί τη γνωστή και δοκιμασμένη συνταγή του, βασίζοντας την ανανέωση στο καστ των ηθοποιών που πρωταγωνιστούν, με τους οποίους συνεργάζεται για πρώτη φορά.
Ο σκηνοθετικός φακός ακολουθεί τη ζωή δύο ζευγαριών διαφορετικής ηλικίας. Αφενός, ο Άλφι ( Άντονι Χόπκινς) και η σύζυγός του Ελένα ( Τζέμα Τζόουνς), μεγάλης ηλικίας και οι δύο, έχουν πρόσφατα διαλύσει τον μακροχρόνιο γάμο τους, λόγω μιας κρίσης ηλικίας που έχει χτυπήσει τον πρώτο. Ο Άλφι, τρομοκρατημένος μπροστά στη θέα των γηρατειών και του θανάτου, παρατάει τη γυναίκα του και γίνεται ξανά εργένης, προσπαθώντας να ζήσει και πάλι τη ζωή του με πάθος. Αγοράζει
καινούριο σπίτι, γυμνάζεται εξαντλητικά και παντρεύεται ένα call- girl, τη Σαρμέιν ( η Λούσι Παντς πραγματικά αστεία στο ρόλο της). Την ίδια στιγμή η Ελένα, συντετριμμένη λόγω της διάλυσης του γάμου της, επισκέπτεται τακτικά ένα μέντιουμ και εισέρχεται στον περίεργο κόσμο του μεταφυσικού και των πνευμάτων! Αφετέρου, η κόρη της Σάλι ( Ναόμι Γουότς) και ο σύζυγός της Ρόι ( Τζος Μπρόλιν) διανύουν ταυτόχρονα μια κρίση μέσης ηλικίας, προσπαθώντας να πετύχουν τα επαγγελματικά τους όνειρα και ξαναβρούν τη σπίθα στο γάμο τους. Η Σάλι εργάζεται σε μία γκαλερί, όπου και ερωτεύεται το γοητευτικό αφεντικό της (Αντόνιο Μπαντέρας), ενώ ο Ρόι είναι ένας αποτυχημένος συγγραφέας, που μετά την έκδοση του πρώτου του βιβλίου δεν μπορεί να εκδώσει κανένα άλλο. Ο τελευταίος ερωτεύεται την Ντία (η Φρίντα Πίντο από το Slumdog Millionaire), μια μυστηριώδη γυναίκα που αιχμαλωτίζει το βλέμμα του από το απέναντι παράθυρο.
Ο Γούντι Άλεν χειρίζεται με επιδεξιότητα την εξέλιξη των σχέσεων ανάμεσα στα δύο ζευγάρια, αλλά και τη σχέση ανάμεσα στους νεοσύστατους έρωτες. Το γνωστό χιούμορ του σκηνοθέτη διαφαίνεται συνεχώς, ενώ οι γνώσεις του πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και τις νευρωτικές κρίσεις φαίνεται να έχουν ωριμάσει ακόμα περισσότερο. Κυρίαρχο θέμα της ταινίας οι τρόποι που οι άνθρωποι αναζητούν για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους, οι «κομπογιαννίτικες» παροχές των μέντιουμ και οι ψευδαισθήσεις που δημιουργούμε για να δεχτούμε την πραγματικότητα, «οι οποίες καμιά φορά είναι καλύτερες και από τα φάρμακα», όπως ακούμε να λέει η Ελένα στη διάρκεια της ταινίας. Οι ήρωες προσπαθούν να κατακτήσουν την ψευδαίσθηση της αληθινής ζωής και της ελευθερίας μέσα από παράδοξους τρόπους, οι επιλογές τους όμως ματαιώνονται και η μοίρα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Ο Άλεν, άλλωστε, έχει δηλώσει πως σε καμία περίπτωση δεν πιστεύει στη μοίρα, γι’ αυτό άλλωστε παρουσιάζει τόσο σαρκαστικά την περίπτωση της Ελένα, η οποία, ενθουσιασμένη από τον καινούριο πνευματικό κόσμο που ανακάλυψε, πιστεύει ακράδαντα ότι είναι μία μετεμψύχωση, πολύ πιθανόν και της Ιωάννας Ζαν Ντ’ Αρκ! Η εξέλιξη της προσωπικής ιστορίας του καθενός και οι κωμικοτραγικές καταστάσεις που συναντούν παρουσιάζονται έμμεσα από τον σκηνοθέτη όχι ως παιχνίδια της μοίρας, αλλά ως αποτελέσματα των λανθασμένων επιλογών των πρωταγωνιστών, στην προσπάθειά τους να βρουν το νόημα της ζωής.
Όπως προαναφέρθηκε, η ταινία δεν είναι πιθανό να φέρει εκπλήξεις στους θαυμαστές του Γούντι Άλεν, καθώς το μοτίβο είναι γνωστό και αγαπημένο. Οι τίτλοι αρχής εμφανίζονται χαρακτηριστικά σε μαύρο φόντο και με αλφαβητική σειρά, ενώ ως μουσικό χαλί ο σκηνοθέτης έχει επιλέξει το «When you wish upon a star». Πρόκειται για δύο ευχάριστες ώρες, χωρίς όμως να παρακολουθήσουμε κάποιο ευφυέστατο δημιούργημα. Ο Άλεν δεν ξεπερνά τα όριά του, αλλά προσφέρει στο θεατή αυτό ακριβώς που ξέρει ότι του αρέσει: ίντριγκα, σχέσεις, γέλιο, σαρκασμό, ανατροπές και ήρωες που δεν μπορούν να ξεφύγουν από τα δεσμά τους, γι΄αυτό και κάθε άλλο παρά αντιπαθητικοί είναι! Ο σκηνοθετικός φακός ακολουθεί τη ζωή δύο ζευγαριών διαφορετικής ηλικίας. Αφενός, ο Άλφι ( Άντονι Χόπκινς) και η σύζυγός του Ελένα ( Τζέμα Τζόουνς), μεγάλης ηλικίας και οι δύο, έχουν πρόσφατα διαλύσει τον μακροχρόνιο γάμο τους, λόγω μιας κρίσης ηλικίας που έχει χτυπήσει τον πρώτο. Ο Άλφι, τρομοκρατημένος μπροστά στη θέα των γηρατειών και του θανάτου, παρατάει τη γυναίκα του και γίνεται ξανά εργένης, προσπαθώντας να ζήσει και πάλι τη ζωή του με πάθος. Αγοράζει
καινούριο σπίτι, γυμνάζεται εξαντλητικά και παντρεύεται ένα call- girl, τη Σαρμέιν ( η Λούσι Παντς πραγματικά αστεία στο ρόλο της). Την ίδια στιγμή η Ελένα, συντετριμμένη λόγω της διάλυσης του γάμου της, επισκέπτεται τακτικά ένα μέντιουμ και εισέρχεται στον περίεργο κόσμο του μεταφυσικού και των πνευμάτων! Αφετέρου, η κόρη της Σάλι ( Ναόμι Γουότς) και ο σύζυγός της Ρόι ( Τζος Μπρόλιν) διανύουν ταυτόχρονα μια κρίση μέσης ηλικίας, προσπαθώντας να πετύχουν τα επαγγελματικά τους όνειρα και ξαναβρούν τη σπίθα στο γάμο τους. Η Σάλι εργάζεται σε μία γκαλερί, όπου και ερωτεύεται το γοητευτικό αφεντικό της (Αντόνιο Μπαντέρας), ενώ ο Ρόι είναι ένας αποτυχημένος συγγραφέας, που μετά την έκδοση του πρώτου του βιβλίου δεν μπορεί να εκδώσει κανένα άλλο. Ο τελευταίος ερωτεύεται την Ντία (η Φρίντα Πίντο από το Slumdog Millionaire), μια μυστηριώδη γυναίκα που αιχμαλωτίζει το βλέμμα του από το απέναντι παράθυρο.
Ο Γούντι Άλεν χειρίζεται με επιδεξιότητα την εξέλιξη των σχέσεων ανάμεσα στα δύο ζευγάρια, αλλά και τη σχέση ανάμεσα στους νεοσύστατους έρωτες. Το γνωστό χιούμορ του σκηνοθέτη διαφαίνεται συνεχώς, ενώ οι γνώσεις του πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και τις νευρωτικές κρίσεις φαίνεται να έχουν ωριμάσει ακόμα περισσότερο. Κυρίαρχο θέμα της ταινίας οι τρόποι που οι άνθρωποι αναζητούν για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους, οι «κομπογιαννίτικες» παροχές των μέντιουμ και οι ψευδαισθήσεις που δημιουργούμε για να δεχτούμε την πραγματικότητα, «οι οποίες καμιά φορά είναι καλύτερες και από τα φάρμακα», όπως ακούμε να λέει η Ελένα στη διάρκεια της ταινίας. Οι ήρωες προσπαθούν να κατακτήσουν την ψευδαίσθηση της αληθινής ζωής και της ελευθερίας μέσα από παράδοξους τρόπους, οι επιλογές τους όμως ματαιώνονται και η μοίρα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Ο Άλεν, άλλωστε, έχει δηλώσει πως σε καμία περίπτωση δεν πιστεύει στη μοίρα, γι’ αυτό άλλωστε παρουσιάζει τόσο σαρκαστικά την περίπτωση της Ελένα, η οποία, ενθουσιασμένη από τον καινούριο πνευματικό κόσμο που ανακάλυψε, πιστεύει ακράδαντα ότι είναι μία μετεμψύχωση, πολύ πιθανόν και της Ιωάννας Ζαν Ντ’ Αρκ! Η εξέλιξη της προσωπικής ιστορίας του καθενός και οι κωμικοτραγικές καταστάσεις που συναντούν παρουσιάζονται έμμεσα από τον σκηνοθέτη όχι ως παιχνίδια της μοίρας, αλλά ως αποτελέσματα των λανθασμένων επιλογών των πρωταγωνιστών, στην προσπάθειά τους να βρουν το νόημα της ζωής.
RAMNOUSIA
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου