Γιώργος Δώνης: O απόλυτος επαγγελματίας. Γιατί είναι ο κορυφαίος στην Ελλάδα

Ο Γιώργος Δώνης είναι πολύ καλός επαγγελματίας…κορυφαίος θα έλεγα στην Ελλάδα.

Το κακό είναι ότι ο επαγγελματισμός του αυτός δεν έχει να κάνει με αυτή καθ αυτή τη δουλειά της προπονητικής αλλά με όλα τα υπόλοιπα. Το κυριότερο και πιο σημαντικό είναι ότι ξέρει να διαλέγει δουλειές και συνεργασίες. Πάει πάντοτε εκεί που είναι αδύνατον να αποτύχει και που θα έχει πολύ μεγάλη πίστωση χρόνου και ανοχή. 

Το πρόβλημα όλων σχεδόν των προπονητών στον πλανήτη είναι η αστάθεια που έχει το επάγγελμά τους κι ότι τη μια βδομάδα μπορεί να ναι θεοί και την επόμενοι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι για κάποιο κακό αποτέλεσμα ή κακή εμφάνιση. 

Πόσες φορές δεν έχουμε δει ειδικά στην Ελλάδα απόλυτα πετυχημένους προπονητές να διώκονται κακήν κακώς επειδή ξεκίνησε μουρμούρα από την κερκίδα, επειδή κάποιοι δημοσιογράφοι δημιουργούν κλίμα εναντίον τους κλπ. 

Δεν πάνε παρά λίγοι μήνες που εκδιώχτηκε από τον Ολυμπιακό ο Ζρντίμ ενώ είχε εξασφαλίσει το πρωτάθλημα από τον πρώτο γύρο, ήταν αήτητος και είχε καλή πορεία στην Ευρώπη. Οι εφημερίδες του θρύλου έκραζαν ότι δεν αξιοποιούσε τους υπερπαίκτες όσο καλύτερα θα μπορούσε και ο κόσμος ονειρευόταν καλύτερη μπάλα και ψιλοαποδοκίμαζε κάποιες φορές. 

Αυτό στο Γιώργο Δώνη δεν έχει συμβεί ποτέ…αλλά όχι τυχαία…είναι και ο ίδιος που έκανε τις κατάλληλες επιλογές. Ξεκίνησε με τον Πηλαδάκη και το Λυράκη στον Ηλυσιακό και τη Δ΄Εθνική. Εκεί σαν πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής ήταν ένα μεγάλο όνομα για τα κυβικά ομάδας δ΄ κατηγορίας και είχε συνεργασία με ένα νεαρό επιχειρηματία με πολλά λεφτά και φρέσκια νοοτροπία στο χώρο. 

Για τα δεδομένα των μικρών κατηγοριών ο Πηλαδάκης με το χρήμα που σκόρπαγε έμοιαζε με τον Αμπράμοβιτς. Από την άλλη πλευρά δεν είχε τρομερές απαιτήσεις και έδινε μεγάλη πίστωση χρόνου. Ο κόουτς Δώνης έχοντας να ανταγωνιστεί ομάδες με πολύ χαμηλότερα μπάτζετ ίδρωνε και κέρδιζε τις ανόδους στο τσακ τόσο με τον Ηλυσιακό όσο και με τη Λάρισα αργότερα με την οποία κι ανέβηκε Ά εθνική. Από την άλλη πλευρά φρόντιζε όμως πολύ τις σχέσεις του με το δημοσιογραφικό κόσμο και έχτισε σιγά σιγά ένα προφίλ του νέου φιλόδοξου, δουλευταρά Έλληνα προπονητή που είναι το next big thing του Ελληνικού ποδοσφαίρου. 

Τα αυτονόητα (οι άνοδοι που κέρδισε δύσκολα έχοντας τεράστια μπάτζετ κόντρα σε πιο αδύναμους αντιπάλους παρουσιάστηκαν στο φίλαθλο κοινό σαν μέγιστα επιτεύγματα) Πολλές φορές παρουσιάστηκε να κάνει δηλώσεις για νέους παίκτες που έβγαζε και θα έκαναν τεράστια καριέρα (όπως κάποιος Γκίκας )αλλά ομάδες σαν τον Παναθηναϊκό δεν τους πρόσεχαν λόγω ξενομανίας. 

Στη συνέχεια όμως η βάση για μεγάλα πράγματα ήρθε όταν με ένα εξαιρετικό ρόστερ, με πλήθος κόσμου υποστηρικτών και με αρκετά βαριά φανέλα η ΑΕΛ κάνει μια συμπαθητική πορεία και τερματίζει 8η στη super league ,κάτι φυσιολογικό με βάση το ρόστερ της. Εκμεταλλευόμενη μάλιστα την αδυναμία του ΠΑΟΚ να πάρει άδεια για τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις βγαίνει στο ιντερτότο και μέσω αυτού στην Ευρώπη. 

Η απογείωση έρχεται όμως την επόμενη σεζόν. Με παικταράδες για τα δεδομένα επαρχιακής ομάδας όπως οι Νταμπίζας ,Μπασιλά προερχόμενοι από την premier league, ο διεθνής Βενετίδης από τον Ομυμπιακό, ο εκπληκτικός Κλέιτον της Καλαμαριάς ,που ο Πηλαδάκης αρπάζει από τα χέρια μεγάλων ομάδων, ο Κοτσώλης του Παναθηναϊκού, ο Βάλλας του Ολυμπιακού και αρκετούς άλλους ο κόουτς Δώνης φέρνει τη Λάρισα μια ανάσα από τον υποβιβασμό και σώζεται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή κερδίζοντας μέσα στην Καλαμαριά τον αδιάφορο Απόλλωνα( μια ομάδα που είχε σωθεί προ πολλού με μπάτζετ υποπολλαπλάσιο της ΑΕΛ) ‘Όμως εκείνη τη χρονιά με μια κλήρωση λουκούμι η ΑΕΛ φθάνει στον τελικό αποκλείοντας μεγαθήρια τύπου Διαγόρα και στον τελικό γίνεται το θαύμα με το Βαγγέλη Μάντζιο να χάνει τα άχαστα και η Λάρισα σηκώνει το τρόπαιο.

Το γεγονός ότι η ομάδα σώθηκε στο τσακ ενώ είχε ρόστερ για 5άδα δεν πτοούν ούτε τον Πηλαδάκη, ούτε βέβαια το αθλητικό δημοσιογραφικό συνάφι , που αποθεώνει το νεαρό κόουτς. 

Στη συνέχεια με μια ακόμη απλά συμπαθητική πορεία ο Δώνης βλέπει τον τύπο να τον υμνεί, να του αφιερώνει διθυράμβους και αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τον Πηλαδάκη που τόσο τον είχε στηρίξει αποφασίζει το άλμα για την ΑΕΚ που ήταν τότε στα πάνω της. Ντέμης πρόεδρος, πολύ δημοφιλής και απόλυτη στήριξη στον κόουτς Δώνη, ο οποίος για αρχή τρώει το Ριβάλντο αφού τον βάζει αρχικά σαν αμυντικό χαφ(!!!) δίπλα στη νέα μεγάλη του ανακάλυψη τον περίφημο Ρίκκα (παίζει ακόμη) που χρυσοπληρώνει η ΑΕΚ για να παίξει βασικός στην ομάδα με την οποία ήλπιζαν να κατακτήσουν το πρωτάθλημα!!! Για δεξί μπακ ποντάρει στο νεαρό Κουτρουμάνο και οι αποτυχίες έρχονται βροχή μαζί με ένα κάκιστο ποδόσφαιρο που κάνει τους οπαδούς της ΑΕΚ να νοσταλγούν τον Φερέρ, σα μάγο της προπονητικής. Ο Γιώργος Δώνης είχε κάνει πολύ καλά, όμως καθώς ήξερε το Ντέμη χρόνια , του είχε κάνει ένα ηγεμονικό κλειστό συμβόλαιο και είχε κι αυτός μια άλλη νοοτροπία από την παραδοσιακή που θέλει γρήγορα αποτελέσματα. Έτσι παρότι αντί για πρωταθλητισμό η ΑΕΚ παρέπαιε με αποκορύφωμα τα 3 γκολ από το Θρασύβουλο ο Δώνης είναι ακλόνητος. Οι δημοσιογράφοι έχουν να λένε για το καλό κλίμα που υπάρχει στα αποδυτήρια και τη σπουδαία δουλειά που γίνεται καθώς και να κατακρίνουν τους οπαδούς της ΑΕΚ που αποδοκίμαζαν παρά τη νίκη στα τελευταία δευτερόλεπτα με το νεοφώτιστο Αστέρα στο ΟΑΚΑ. Τότε συμβαίνει και το μόνο που δεν είχε προβλέψει ο απόλυτος επαγγελματίας Γ.Δ. Ο Ντέμης δηλώνει παραίτηση κι ο Δώνης για πρώτη φορά βρίσκεται ξεκρέμαστος απέναντι σε μια οργισμένη κερκίδα για την κακοποίηση ποδοσφαίρου που βλέπει από μια ομάδα που μόλις λίγο πριν είχε στεφθεί πρωταθλήτρια στα γήπεδα, αλλά το χε χάσει στα χαρτιά λόγω Ολυμπιακού και Καλαμαριάς. 

Φυσικά δεν παραιτείτε όπως δεν έχει κάνει ποτέ μέχρι τώρα αλλά αναγκάζει τη νέα διοίκηση να τον απολύσει μήπως και σώσει τη σεζόν, και στη συνέχεια πάρα πολύ επαγγελματικά ζητάει τόσο τα δεδουλευμένα όσο και παχυλή αποζημίωση μέχρι το τέλος του προβλεπόμενου συμβολαίου του. Αφού αποκομίζει μια γερή αποζημίωση μετά από πολύμηνη διαμάχη με την ΑΕΚ που του είχε δώσει τη μεγάλη ευκαιρία του σχεδιάζει προσεκτικά το επόμενο βήμα του. 

Και πάλι είναι απόλυτα εύστοχος. Ο Ατρόμητος του Σπανού, μια πολύ νοικοκυρεμένη ομάδα, με εξαιρετικό ρόστερ, μεγάλο μπάτζετ για τα δεδομένα μικρομεσαίας ομάδας, χωρίς πίεση για στόχους και βλακείες και απόλυτο μεταγραφικό έλεγχο στα χέρια του κόουτς είναι μια άριστη επιλογή. Ο Ατρόμητος χωρίς να εντυπωσιάσει πετυχαίνει δύο χρονιές να βρεθεί στον τελικό κυπέλλου λόγω πολύ καλών κληρώσεων αλλά και της γκάφας του άπειρου Γλύκου του ΠΑΟΚ. Στους τελικούς χάνει αλλά και μόνο ότι πήγε με μια ομάδα σαν τον Ατρόμητο 2 φορές εκεί κάνει τους δημοσιογράφους να τον αντιμετωπίζουν με δέος σαν να έχουμε στην Ελλάδα ένα κράμα Γκουαρντιόλα και Μουρίνιο. Πολλές φορές εγκαλούν τις μεγάλες ομάδες που δεν προσλαμβάνουν ένα τέτοιο κελεπούρι και αρέσκονται σε κάποιους Φερέιρα, Μπόλονι κλπ που βλέπουν ευκαιριακά την χώρα μας. 

Το γεγονός ότι στον Ολυμπιακό λόγω ξενομανίας ,ίσως, και περίεργης αντίληψης για το άθλημα χαρίζουν στον Ατρόμητο τον Μήτρογλου που βγάζει γκολ από το πουθενά κάνει τον Ατρόμητο αξιόμαχη ομάδα που βγαίνει και στα πλέι οφ έχοντας αξιόλογη πορεία. 

Ο απόλυτος επαγγελματίας Γιώργος Δώνης κάνει μια ακόμη εξαιρετική επιλογή, παραδίδοντας μαθήματα πως ακόμη και σε περιόδους γενικής κρίσης όχι μόνο δεν έχουμε απώλειες αλλά αυξάνουμε τα εισοδήματά μας και πετυχαίνουμε επαγγελματική άνοδο. 

Κατορθώνει να πείσει το Ζήση Βρύζα, ο οποίος έχει απολύσει τον Μπόλονι λίγο πριν ως αποτυχημένο (παρά την ονειρική πορεία στην Ευρώπη, χρεώνεται το λάθος του Γλύκου στον ημιτελικό, κάποιες γκέλες στο πρωτάθλημα, πολλούς τραυματισμούς παικτών και κακή πορεία στα πλέι οφ, που κρίθηκε βασικά σε μια κακή διαιτησία στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό) να τον προσλάβει με κλειστό διετές συμβόλαιο βασιλικών αποδοχών για τα νέα σφιχτά δεδομένα της κρίσης (χαρακτηριστικό ότι ο πολύς Μπόλονι έμενε και με λιγότερα από ότι γράφτηκε) 

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στον ΠΑΟΚ δεν υπάρχουν ιδιαίτεροι στόχοι και σχεδόν καθόλου πίεση. Ακόμη και στην Ευρώπη όπου ο δικέφαλος είναι σχεδόν δυο χρόνια αήτητος σε έδρες μεγαθηρίων, δεν υπάρχει η πίεση της πρόκρισης σε όμιλο παρά τις ανίσχυρες αντίπαλους των προκριματικών. Ακόμη οι αντίπαλες ομάδες φαίνονται σε άθλια κατάσταση με 6 ομάδες να μην μπορούν να κάνουν μεταγραφές και τον Παναθηναϊκό σε καλύτερη αλλά επίσης πολύ κακή κατάσταση. 

Έτσι ο απόλυτος επαγγελματίας έχει πετύχει και υψηλό και κλειστό συμβόλαιο , και καθόλου πίεση και όλα αυτά έχοντας σχεδόν μηδενικό ανταγωνισμό στο νέο πρωτάθλημα. Ο στόχος που τίθεται, γενικά και αόριστα είναι να γίνει σκληρή δουλειά, να φτιάξει ομάδα για το μέλλον όπως συνηθίζει ο Δώνης ,πίστωση χρόνου κλπ κλπ. 

Οι δημοσιογράφοι λένε τι τυχερός είναι ο ΠΑΟΚ, πόσο καλά δουλεύει κι όλα αυτά τα ωραία. Τα καλά όμως δεν τελειώνουν εκεί καθώς αναλαμβάνει ο Ιβάν Σαββίδης και αρχίζει να λύνει όλα τα προβλήματα της ομάδας, να πληρώνει καλά τους ποδοσφαιριστές και φυσικά να προσεγγίζει με μεγάλη εμπιστοσύνη τον κόουτς. 

Η ομάδα παρότι παθαίνει στραπάτσο στην Ευρώπη και κάνει αποκαρδιωτικές εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, παρότι δεν είναι ανταγωνιστική στα ματς με τις λίγες στοιχειωδώς καλές ομάδες που απέμειναν στο φετινό πρωτάθλημα, συνεχίζει τη σκληρή δουλειά του απόλυτου επαγγελματία κόουτς για να δρέψει καρπούς στο μέλλον. 

Η δημοσιογραφική πιάτσα αρχίζει να μιλάει για την υγεία του ΠΑΟΚ με ένα πρόεδρο με λεφτά, με ένα πολύ φιλόδοξο και δουλευταρά προπονητή, που είναι ο καλύτερος Έλληνας κόουτς, με μπαλαδόφατσες σαν το Βρύζα και το Γ.Χ. στη διοίκηση κλπ. 

Μένει μάλιστα έκθαμβη με την νέα αποκάλυψη του Δώνη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Κάτσε εμφανίζεται από το πουθενά και χαρακτηρίζεται σαν σούπερ αποκάλυψη του Γιώργου Δώνη και σαν παίκτης που μοιάζει, αλλά ξεπερνάει το Βιτόλο. 

Πολύ περισσότερο όμως εφευρετικός , σαν καλός επαγγελματίας είπαμε, είναι στις δηλώσεις του για να καλύψει τις μη…ελκυστικές εμφανίσεις της ομάδας του. Έτσι μία φταίει η διαιτησία, μία που ο αντίπαλος κλείνετε, μια που ο αντίπαλος είναι πολύ γρήγορος, μία η ατυχία, μία ο κακός αγωνσιτικός χώρος κ.ο.κ. 

Παράλληλα οι θλάσεις πέφτουν βροχή, αλλά ενώ πέρσυ δημοσιογράφοι και πέριξ του ΠΑΟΚ τους χρέωναν στο Μπόλονι ή παλιότερα στους εκάστοτε προπονητές, φέτος ο Γιώργος Δώνης  πετυχαίνει το απίστευτο. Κατοχυρώνεται στη συνείδηση του κόσμου ότι για όλα φταίει ο στρατηγός άνεμος όπως είχε πει και ο Βύρωνας Πολύδωρας. 

Για δε τις κακές εμφανίσεις όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να δοθεί πίστωση χρόνου και ότι το ρόστερ φέτος έχει αποδυναμωθεί (ενώ οι αντίπαλοι δυνάμωσαν απειλητικά) ,κι όλα θα φτιάξουν από Γενάρη με τις μεταγραφές του Ιβαν. 

Οι μεταγραφές έρχονται, 6 διεθνείς προστίθενται στο ρόστερ, με την ποιότητά τους η ομάδα βελτιώνεται κάπως, ιδιαίτερα με τους πολύ αδύναμους αντιπάλους, που τώρα κερδίζει και όλοι λένε ότι αν βγει η ομάδα 2η σε ένα πρωτάθλημα χωρίς αντίπαλο πέραν του Ολυμπιακού και παράλληλα περάσει και στον τελικό κυπέλου, χωρίς κάποιο ντέρμπι στις κληρώσεις τότε θα μιλάμε για τρομερή επιτυχία του κόουτε Δώνη. Μερίδα του κόσμου ξεσηκώνεται μη αντέχοντας την κακοποιήση ποδοσφαίρου που βλέπει κάθε Κυριακή και τις αποκαρδιωτικές εμφανίσεις και αρχίζει να αποδοκιμάζει το Δώνη, να κάνει σελίδες στο fb για να ζητήσει από τη διοικηση να τον αντικαταστήσει κλπ. 

Όλοι τότε αρχίζουν να λένε για τους κακούς οπαδούς του ΠΑΟΚ, να εξανίστανται πως είναι δυνατόν οπαδοί να υποδεικνύουν στο μεγαλομέτοχο τι θα κάνει (πρωτοφανές στο ελληνικό και στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα να εκφράζουν οι οπαδοί τη γνώμη και τη θέλησή τους) Η επικοινωνιακή θωράκιση του Γ.Δ. αγγίζει το τέλειο και παραδίδει μαθήματα σε κάθε επαγγελματία για το πώς θα πουλήσει τον εαυτό του ως προϊόν (με όρους μάρκετινγκ) Τα μαθήματα συνεχίζονται καθώς ο Δώνης τρώει τη βεντέτα της ομάδας και αγαπημένο των οπαδών Πάμπλο Γκαρσία, αλλά παρά τις πολλές αντιδράσεις δεν δείχνει να αντιμετωπίζει πρόβλημα. 

Οι περισσότεροι λένε ότι ο Γκαρσία γέρασε και ο Δώνης καλώς δεν τον ήθελε για βασικό ,ενώ όσους φωνασκούν τους κατηγορούν για ανόητους, πρωσοπολάτρες και άσχετους με το ποδόσφαιρο και τη σύγχρονη υγιή νοοτροπία. Δέχονται πυρά ότι βάζουν το Γκαρσία πάνω από τον ΠΑΟΚ και ότι δημιουργούν πρόβλημα στον Ιβάν και στην ομάδα που αρχίζει να πηγαίνει τόσο καλά καθώς μπόρεσε να κερδίσει ακόμη και τον παραπαίοντα Παναθηναϊκό. Το εκπληκτικό είναι ότι το κλίμα που διαμορφώνεται τόσο στα παοκτσήδικα, όσο και γενικότερα ελληνικά αθλητικά μέσα είναι πως ο κόσμος του ΠΑΟΚ δεν θέλει το Δώνη λόγω Γκαρσία. Ενώ δηλαδή έχει την ομάδα δεύτερη (τεράστιο κατόρθωμα, ιδιαίτερα με το ζήλο που έδειξε ο Αστέρας στο τελείωμα του πρωταθλήματος) , ένα βήμα από τον τελικό αυτοί λόγω κολλήματος με το Γκαρσία είναι στραβωμένοι με το Δώνη και δε μακαρίζουν την καλή τύχη που τον έφερε προπονητή στον ΠΑΟΚ. Οι δημοσιογράφοι, δε, της ομάδας νίπτουν τας χείρας τους και προβάλουν το φοβερό επιχείρημα ότι στη διοίκηση υπάρχουν 3 σπουδαίοι γνώστες του αντικειμένου για να κρίνουν το Δώνη κι ότι αυτών δεν τους πέφτει λόγος( ναι το διάβασα κι αυτό από τον έγκριτο αθλητικογράφο,παοκογράφο κ.Κόλκα) μόνο που δεν κατάλαβα για ποιο λόγο τότε δημοσιογραφούν. Θα μπορούσε τα site τους να τα γράφουν οι κ.κ. Βρύζας, Τσιστιακώφ, Γ.Χ. ή και ο ίδιος ο Γ.Δ. αφού αυτοί 

ξέρουν. 

Το χθεσινοβραδινό στραπάτσο του ΠΑΟΚ σίγουρα αποτελεί μια πρόκληση για τον μέγιστο επαγγελματία Γ.Δ. και τους φιλικούς κύκλους του. Είναι μια σπουδαία περίπτωση δαιχείρισης κρίσης και αναμένουμε να δούμε το χειρισμό της. Λέτε η διοίκηση και ο κ.Σαββίδης να σκεφτούν ότι πρέπει να προχωρήσουν με άλλο τεχνικό; 

Θα υπάρξουν υποψίες στον τύπο ότι ίσως, ίσως λέμε, με κάποιο άλλο προπονητή ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια μεγαθήρια τύπου Αστέρα; Ότι ο κόσμος μπορεί να χει άποψη για το ποδόσφαιρο που βλέπει κι ότι δεν απευθύνονται σε πιθήκους; 

Για να δούμε…Ο απόλυτος επαγγελματίας είναι εδώ μπροστά σε μια νέα σπουδαία πρόκληση
http://logia-starata.blogspot.gr/2013/04/o_28.html