Καλή εβδομάδα να έχουμε όλοι. Όλοι, εκτός από τα κομματόσκυλα. Αρκετά μας κούρασαν, αρκετά κουράστηκαν, αρκετά.... Αρχίζει μια εβδομάδα που δυστυχώς ήδη γνωρίζουμε πως θα καταλήξει. Με την επανάληψη της εκλογικής διαδικασίας σχεδόν στο σύνολο της περιφέρειας. Άντε να τελειώνουμε, λέμε. Πάντως είναι άσχημο συναίσθημα φίλε αναγνώστη, αυτό που δοκιμάζω αυτήν την ώρα. Υποκρίθηκα κι εγώ πως είμαι δημοκράτης, ψήφισα φορώντας τα γιορτινά μου κι έκανα βόλτα στη λιακάδα. Και μέχρι εκεί είχε και λίγο πλάκα. Όμως το βραδάκι, που άρχισαν οι κάμπιες στα κανάλια να μιλάνε, που ακούστηκε ξανά η άποψη της ισχυράς μειοψηφίας των επικίνδυνων, ένιωσα σαν μικρό παιδί που έσπασε το βάζο.
Πόσο εύκολα μπορούν να ερμηνευτούν τα πάντα, οι μεν είναι ικανοποιημένοι γιατί δεν ζεματίστηκαν, οι δε είναι ικανοποιημένοι γιατί πιστεύουν πως ζεμάτισαν. Τα διλήμματα και τα ψευτοδιλήμματα πήγαν κι ήρθαν, φωνές, φασαρίες και μια ζέστη αφόρητη, αφύσικη για τέτοια εποχή, ένα ηφαίστειο κάτω από τα πόδια μας που είναι έτοιμο να εκραγεί, ένας εφιάλτης με κάλπες, βυζιά και 50ευρα. Άι σιχτίρ.
Και τώρα να πρέπει να το ξαναπεράσω όλο αυτό. Να πρέπει να αντιμετωπίσω για δεύτερη φορά σε μια βδομάδα την πιο γνήσια μορφή ανθρώπινης ηλιθιότητας. Την πιο επικίνδυνη μείξη ματαιοδοξίας, άγνοιας και έπαρσης. Γιατί κάτι τέτοιες μέρες είναι που συνειδητοποιώ πως αυτό που μας διαχωρίζει από τα άλλα ζώα είναι η ηλιθιότητα. Εβίβα! Εμείς τι κάνουμε....
Εμείς ρε σεις κάνουμε το αυτονόητο. Προσπαθούμε να βρούμε καταφύγιο μέσα σ' αυτό εδώ το ιστολόγιο, να καταλάβουμε πως είμαστε στο κρεβάτι μας, προφυλαγμένοι και ασφαλείς. Μέχρι να τελειώσει κι αυτός ο εφιάλτης. Και πιο σίγουρο αντίδοτο από την τέχνη δεν υπάρχει γι' αυτό και προσθέτουμε και μια έξτρα δόση με αφιερώματα σε UN Band και Larry Gus. Νέο επεισόδιο Σέξ από το σπίτι (εδώ κι αν έχουμε να κάνουμε με τέχνη) και ένα σωρό άρθρα δικά μας και δικά σας.
Λέω να ξεκινήσουμε αυτήν την εβδομάδα ως γνήσιοι τζέντλεμεν, με πληθυντικούς αριθμούς και τα ρέστα. Ελπίζω να με αφήσετε να την τελειώσω με τον ίδιο τρόπο. Τα λέμε σε 7 μέρες.
Enjoy!
Πόσο εύκολα μπορούν να ερμηνευτούν τα πάντα, οι μεν είναι ικανοποιημένοι γιατί δεν ζεματίστηκαν, οι δε είναι ικανοποιημένοι γιατί πιστεύουν πως ζεμάτισαν. Τα διλήμματα και τα ψευτοδιλήμματα πήγαν κι ήρθαν, φωνές, φασαρίες και μια ζέστη αφόρητη, αφύσικη για τέτοια εποχή, ένα ηφαίστειο κάτω από τα πόδια μας που είναι έτοιμο να εκραγεί, ένας εφιάλτης με κάλπες, βυζιά και 50ευρα. Άι σιχτίρ.
Και τώρα να πρέπει να το ξαναπεράσω όλο αυτό. Να πρέπει να αντιμετωπίσω για δεύτερη φορά σε μια βδομάδα την πιο γνήσια μορφή ανθρώπινης ηλιθιότητας. Την πιο επικίνδυνη μείξη ματαιοδοξίας, άγνοιας και έπαρσης. Γιατί κάτι τέτοιες μέρες είναι που συνειδητοποιώ πως αυτό που μας διαχωρίζει από τα άλλα ζώα είναι η ηλιθιότητα. Εβίβα! Εμείς τι κάνουμε....
Εμείς ρε σεις κάνουμε το αυτονόητο. Προσπαθούμε να βρούμε καταφύγιο μέσα σ' αυτό εδώ το ιστολόγιο, να καταλάβουμε πως είμαστε στο κρεβάτι μας, προφυλαγμένοι και ασφαλείς. Μέχρι να τελειώσει κι αυτός ο εφιάλτης. Και πιο σίγουρο αντίδοτο από την τέχνη δεν υπάρχει γι' αυτό και προσθέτουμε και μια έξτρα δόση με αφιερώματα σε UN Band και Larry Gus. Νέο επεισόδιο Σέξ από το σπίτι (εδώ κι αν έχουμε να κάνουμε με τέχνη) και ένα σωρό άρθρα δικά μας και δικά σας.
Λέω να ξεκινήσουμε αυτήν την εβδομάδα ως γνήσιοι τζέντλεμεν, με πληθυντικούς αριθμούς και τα ρέστα. Ελπίζω να με αφήσετε να την τελειώσω με τον ίδιο τρόπο. Τα λέμε σε 7 μέρες.
Enjoy!
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου