Στο χθεσινό σημείωμα, είδαμε το πώς, η προπαγάνδα του καθεστώτος πολιτικού συστήματος, έστησε την επιχείρηση "Ανασχηματισμός", ώστε να αποσπάσει τη σκέψη μας από το μέγα έγκλημα της απώλειας της Εθνικής Ανεξαρτησίας μας , με την παράδοση της διαχείρισης της Οικονομίας μας σε τρίτους, αλλοεθνείς.
Την επιχείρηση ¨Ανασχηματισμός», έχει, ήδη, διαδεχθεί η Επιχείρηση «εκλογές ΟΤΑ», την οποία θα «επεξεργασθούμε» σ’ αυτό το σημείωμα.
Οι εκλογές ΟΤΑ, σαν γεγονός, δεν είναι «στημένο», (όπως ήταν η επιχείρηση ¨Ανασχηματισμός»), αφού η ημερομηνία διεξαγωγής τους ήταν δεδομένη εκ των προτέρων.
Είναι, όμως, ένα γεγονός που προσφέρει τις άριστες συνθήκες αποπροσανατολισμού και καθοδήγησης της κοινής γνώμης, καθώς αναπτύσσεται γενικευμένα μία εντονότατη συζήτηση και δράση γύρω από ένα θέμα, διάφορο αυτού, που η προπαγάνδα θέλει να απομακρύνει από το μυαλό των πολιτών.
Άρα, από μόνο του το γεγονός των εκλογών ΟΤΑ, αποτελεί άριστο σύμμαχο του αποπροσανατολισμού και της απομάκρυνσης της κοινής γνώμης, από το μέγα έγκλημα, κάτι που είναι και το ζητούμενο της στρατηγικής της προπαγάνδας, αυτή την περίοδο.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνει, είναι να κατευθύνει αυτή τη συζήτηση και δράση προς την κατεύθυνση που θέλει.
Και, αυτή η κατεύθυνση στην παρούσα συγκυρία, πέραν του κέρδους πολύτιμου χρόνου, είναι η απενοχοποίηση του καθεστώτος πολιτικού συστήματος, από το μέγα έγκλημά του. Αυτή, επιτυγχάνεται:
* με την αντικατάσταση του ενόχου από κάποιον άλλο, στο μυαλό των πολιτών
* με την de facto αθώωση (μη σύλληψη, δίκη και καταδίκη) του ενόχου.
Το ποιος θα είναι «ο άλλος», που θα αντικαταστήσει τον ένοχο στο μυαλό των πολιτών, έχει ήδη προκριθεί. Είναι το «Μνημόνιο».
Η επιχείρηση «Μνημόνιο» είναι ήδη σε εξέλιξη (όπως θα αναλυθεί στο επόμενο σημείωμά μας).
Η de facto αθώωση, «τρέχει» με την ταχύτητα της καθυστέρησης της δίκης και καταδίκης του ενόχου πολιτικού συστήματος.
Τώρα, μάλιστα, με τις επικείμενες εκλογές ΟΤΑ, στις οποίες εμπλέκεται πρωταγωνιστικά το καθεστώς πολιτικό σύστημα, η de facto αθώωσή του θα έχει πανηγυρικό χαρακτήρα, καθώς οι εκλογές αυτές αποτελούν, εκ των πραγμάτων, το πιο έγκυρο «λαϊκό δικαστήριο».
Είναι δε βέβαιο, με το βαθμό της παραλυτικής ύπνωσης που έχει επιτύχει η προπαγάνδα επάνω στο εκλογικό σώμα, ότι το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας θα ψηφίσει κάποιον, που υποστηρίζεται από κάποιο κόμμα.
Αυτοί οι ψήφοι, εμμέσως πλην σαφώς, θα καταμετρηθούν σαν ψήφοι εμπιστοσύνης στα κόμματα που συναποτελούν το καθεστώς πολιτικό σύστημα, δηλαδή τον αποκλειστικό ένοχο της (ουσιαστικής) πτώχευσης της Ελλάδας. Έτσι θα τον συγχωρέσουν, δηλαδή θα τον απαλλάξουν της κατηγορίας που τον βαραίνει και θα τον αθωώσουν, καθώς η ψήφος δηλώνει εμπιστοσύνη σ΄αυτόν που ψηφίζεται.
Να, λοιπόν, πώς επιτυγχάνεται η de facto αθώωση του ένοχου καθεστώτος πολιτικού συστήματος.
Η προπαγάνδα του, με τα όργανά της (ΜΜΕ), δεν έχει επιτρέψει σε κανέναν να πεί αυτή την απλή αλήθεια.
Αντιθέτως, για να παραπλανήσει όσο γίνεται περισσότερο τον ανυποψίαστο πολίτη, του σερβίρει γελοίες «ανεξαρτησίες» των απολύτως εξαρτημένων από το σύστημα, προσώπων της και τον βομβαρδίζει, επί 24ώρου βάσεως με ανούσιες και χυδαίες «ειδήσεις» και «ελεύθερες συζητήσεις».
Με αυτά τα δεδομένα, η προπαγάνδα του Συστήματος έχει στήσει τη νέα «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» καμουφλαρισμένη πολύ όμορφα πίσω από τις κάλπες των επικείμενων εκλογών των Ο.Τ.Α.
Το καθεστώς πολιτικό σύστημα, ετοιμάζεται να αναβαπτισθεί πανηγυρικά, με χορούς και με νταούλια, μέσα από την εμπιστοσύνη που οι πολίτες θα δείξουν στους, κομματικά εξαρτώμενους τοπικούς άρχοντες που θα εκλέξουν.
Οι αποπροσανατολισμένοι και καθοδηγούμενοι από την προπαγάνδα ψηφοφόροι / ένορκοι, ετοιμάζονται, για άλλη μία φορά, να αθωώσουν τους ενόχους της αιχμαλωσίας και της δυστυχίας τους, μη δυνάμενοι να αντιληφθούν ότι, αφού όλα αυτά τα τελευταία 35 χρόνια έβγαλαν μόνοι τους τα μάτια τους, καθοδηγούμενοι από αυτή την ίδια προπαγάνδα, βγάζουν τώρα και τα μάτια των παιδιών τους.
(στο επόμενο σημείωμα θα καταπιαστούμε με την «επιχείρηση Μνημόνιο»)
Πηγή RAMNOUSIA
0 Σχόλια
Αποφύγετε τις ύβρεις για να μην αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε.Είμαστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης και του διαλόγου