Η Βουλή τεκμηρίωσε το σκάνδαλο Βατοπεδίου αλλά δεν απέδωσε την πολιτική και ποινική ευθύνη

Του Θοδωρή Δρίτσα, βουλευτή Α' Πειραιά & νησιών του ΣΥΡΙΖΑ

 Η δουλειά που έκαναν οι δύο προηγούμενες Επιτροπές της Βουλής για το Βατοπέδιο, ήταν σημαντική. Παράλληλα με τη δικαστική διερεύνηση, συγκεντρώθηκε μεγάλος αριθμός στοιχείων, που βοήθησαν να περιγραφεί με σαφήνεια το σκάνδαλο. Η δουλειά και η ευθύνη της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, στην οποία συμμετείχα κι εγώ εκ μέρους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είχε ως δεσμευτικό καθήκον να αναδείξει, αλλά κυρίως να τεκμηριώσει αξιόποινες πράξεις από Υπουργούς και Υφυπουργούς, που ενεπλάκησαν στην υπόθεση. Η δέσμευση αυτή, προκύπτει με απόλυτο τρόπο από το Σύνταγμα και το Νόμο περί ευθύνης Υπουργών. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διαφώνησε με αυτές τις ρυθμίσεις, από την εποχή της συνταγματικής μεταρρύθμισης και αισθανόμαστε δικαιωμένοι γι' αυτή τη στάση μας. Η Βουλή δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται δικαστήριο. Κυρίως, γιατί σε κάθε στιγμή ποινικής διερεύνησης, ελλοχεύει η πολιτική σκοπιμότητα. Η καθαρά νομική διερεύνηση όμως της υπόθεσης από την Επιτροπής μας, δεν είναι νομικισμός, είναι δεσμευτικός όρος του Συντάγματος και του Νόμου.            Αυτό το θεσμικό πλαίσιο, σε συνδυασμό με την πολιτική υποκρισία και την έλλειψη γενναιότητας από τα πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, καθιστούν αδύνατη την πλήρη απόδοση των ποινικών ευθυνών που έχουν τα πολιτικά πρόσωπα και στην υπόθεση Βατοπεδίου. Αυτό, δεν το λέμε τώρα, εμείς από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Το έχουμε διακηρύξει πάρα πολλές φορές, με δυνατή φωνή, πολλά χρόνια τώρα. Οι συνταγματικές ρυθμίσεις και ο Νόμος περί ευθύνης Υπουργών, ζητάμε να αλλάξουν ριζικά.

Παρ' όλα αυτά, προσωπικά πιστεύω, ότι η Βουλή τεκμηρίωσε το σκάνδαλο με αδιαμφισβήτητο τρόπο. Αυτή όμως την τεκμηρίωση, μπορεί να την βρει κανείς, στον τεράστιο όγκο των εγγράφων και των καταθέσεων των μαρτύρων, μπορεί να την βρει σε τμήματα των πορισμάτων των κομμάτων και χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο, πιστεύω, ότι μπορεί να την βρει στο νομικά και πολιτικά τίμιο περιεχόμενο, του δικού μας πορίσματος.

Οι Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ., χάρισαν με τη μεγαλύτερη ευκολία τη λίμνη Βιστωνίδα και τις παραλίμνιες εκτάσεις στη Μονή, χωρίς να υπερασπιστούν τη δημόσια περιουσία. Από εκεί άρχισε το γαϊτανάκι των ανταλλαγών, στο οποίο έχουν εμπλακεί τράπεζες και επιχειρηματίες. Αυτό το δεύτερο σημαντικό κεφάλαιο του σκανδάλου, η Επιτροπή μας δεν είχε ούτε το χρόνο, ούτε την αναγκαία βοήθεια από τις κρατικές και κυβερνητικές αρχές, για να το φέρει μέχρι το τέλος του. Οι σκοπιμότητες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. μέσα στην Επιτροπή, απετέλεσαν πρόσθετο εμπόδιο.

Μ' αυτές τις συνθήκες, η σοβαρή τεκμηρίωση για την άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της απιστίας του άρθρου 390 Π.Κ., εναντίον του πρώην Υφυπουργού κ. Π. Δούκα και των πρώην Υπουργών Αλ. Κοντού και Ευαγ. Μπασιάκου, ήταν ένας άθλος για τους Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Κ.Κ.Ε. Άλλωστε, ως αποδείχθηκε από το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην Ολομέλεια της Βουλής, η παραπομπή των τριών έγινε δυνατή, μόνο χάρις στις ψήφους των Βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Κ.Κ.Ε., παρά τα περίεργα λάθη που εισχώρησαν στα ψηφοδέλτια, με ευθύνη της πλειοψηφίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

 Άφησα τελευταίο το ζήτημα της παραγραφής, που ορθά κατά τη γνώμη μας, μένει να το κρίνει το Δικαστικό Συμβούλιο. Είναι απολύτως βέβαιο, ότι η παραγραφή έχει συντελεστεί και γι' αυτό η ευθύνη πέρα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Ν.Δ. που ψήφισαν τη συνταγματική ρύθμιση και το Νόμο περί ευθύνης Υπουργών, ανήκει στον πρώην Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, που διαλύοντας τη Βουλή και προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές, συρρίκνωσαν δραστικά ακόμα και αυτό τον περιορισμένο και προνομιακό για τους πολιτικούς, θεσμοθετημένο χρόνο παραγραφής και επιτάχυναν την άρση του αξιοποίνου των πράξεων.

Όλα αυτά, με μια φράση σημαίνουν: ναι, η Βουλή απάντησε ότι η υπόθεση Βατοπεδίου ήταν και είναι τεράστιο σκάνδαλο διαπλοκής αμοιβαίων συμφερόντων Εκκλησίας και πολιτικών κομμάτων, όμως όχι, δεν απέδωσε με επάρκεια, ειλικρίνεια και ευθύτητα, την πολιτική αλλά και την ποινική ευθύνη που αδιαμφισβήτητα έχουν, τουλάχιστον, όσα κυβερνητικά στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. χειρίστηκαν την υπόθεση. Πιστεύω ακράδαντα, ότι το δραστικό ξεκαθάρισμα των σκανδάλων και η αποτροπή της αναπαραγωγής τους, εξαρτάται μόνο από την πολιτική βούληση του ελληνικού λαού.

 http://www.eklogika.gr