«Εθνικός Κομμουνισμός και Εθνικός Μπολσεβικισμός»: Οι κομμουνιστές μπροστά στο Έθνος.


Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της Ελληνικής Αριστεράς είναι ότι θεωρεί το έθνος, την εθνική ταυτότητα και συνείδηση ως δευτερεύοντες η επίπλαστους παράγοντες σε σχέση με τους οικονομικο-κοινωνικούς. Αυτό την οδηγεί σε κορυφαία λάθη τόσο στην ανάγνωση, όσο και στις λύσεις που δίνει σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα. Θεωρεί μάλιστα ότι η ευημερία και επίλυση του οικονομικού θέματος θα κάνουν τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τις εθνικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές και εντάσεις. Αυτό την κάνει να υποστηρίζει ύποπτα νεφελώματα, όπως ο πολυπολιτισμική κοινωνία.
Aυτές τις επικίνδυνες ψευδαισθήσεις, έρχεται να διαλύσει το βιβλίο του Γιάννη Κολοβού βασισμένο σε στοιχεία από πανεπιστημιακούς καθηγητές και σοβιετολόγους, αλλά κυρίως στην πορεία του ίδιου του Κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη και τον Τρίτο Κόσμο.
Το βιβλίο αποτελείται από δύο μονογραφίες («Εθνικός Κομμουνισμός και Εθνικός Μπολσεβικισμός» και «Ο παράγων «Εθνότητες» και η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης») και αποδεικνύουν την αμηχανία των κομμουνιστών απέναντι στην ιδέα του Έθνους, από την επομένη μάλιστα της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Αυτό συνέβη γιατί οι Μαρξ και Ένγκελς θεωρώντας ότι η προλεταριακή επανάσταση θα ξεσπάσει παντού, δεν θα χρειαζόταν κράτη και σύνορα. Έτσι οι θεωρητικοί του ιστορικού υλισμού δεν είχαν προβλέψει πως θα ήταν το κομμουνιστικό κράτος. Αυτό το λάθος το συνειδητοποίησε ο Λένιν, όταν αναγκάσθηκε να δημιουργήσει την ΕΣΣΔ. Συνειδητοποίησε επίσης ότι ο πατριωτισμός και οι παραδοσιακές αξίες βοηθούν την ενίσχυση της εξουσίας και της γεωπολιτικής ισχύος της χώρας, ενώ ο διεθνισμός ουδέποτε έγινε αποδεκτός από τους αγρότες, που αποτελούσαν την πλειοψηφία του αχανούς κράτους. Έτσι έβαλε πρώτος τα θεμέλια του εθνικού κομμουνισμού.

«Μπορεί να είναι ο κομμουνισμός να είναι εθνικός;» μπορεί να αναρωτηθούν οι αναγνώστες μας. Και όμως ήταν ο Στάλιν, που μίλησε για «σοσιαλισμό σε μία χώρα», προσαρμόζοντας τον διεθνισμό στις εθνικές παραδόσεις του Ρώσικου λαού (ειδικά την εποχή του Πατριωτικού Πολέμου) και μετέτρεψε την Κομμουνιστική Διεθνή σε έκφραση του Σοβιετικού πατριωτισμού και όργανο της Σοβιετικής ηγεμονίας.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια