Σινεμά:"Incendies"- "Μέσα από τις φλόγες"

Τα δίδυμα Jeanne( Melissa Desormeaux-Poulin) και Simon( Maxim Gaudette) οδηγούνται μετά το θάνατο της μητέρας τους στο γραφείο του συμβολαιογράφου, προκειμένου να διαβάσουν τη διαθήκη της για το μοίρασμα της κληρονομιάς. Εκεί, όμως, τους περιμένει μία έκπληξη, καθώς παίρνουν δύο κλειστούς φακέλους : ο παραλήπτης του πρώτου είναι ο πατέρας τους, τον οποίο θεωρούν νεκρό και ο δεύτερος ο αδερφός τους, η ύπαρξη του οποίου τους ήταν μέχρι τώρα άγνωστη. Τα δύο αυτά γράμματα αποτελούν, λοιπόν, την αφετηρία ενός μεγάλου ταξιδιού και τα πρώτα στοιχεία ενός οικογενειακού αινίγματος, το οποίο μέσα από τις φλόγες του πολέμου και τα παιχνίδια της μοίρας καλεί τα δύο αδέρφια να το λύσουν. Πρώτη η Jeanne και στη συνέχεια ο Simon, ο οποίος αρχικά θεωρούσε όλο αυτό το μυστήριο ως μια ένδειξη πνευματικής αστάθειας της μητέρας του, αποφασίζουν να ταξιδέψουν στη Μέση Ανατολή και να ανακαλύψουν την αλήθεια για τη μητέρα τους, τη Nawal( Lubna Azabal), μια γυναίκα με διαμετρικά αντίθετο πρόσωπο από αυτό που είχαν γνωρίσει ως μητρικό. 

Incendies

Η ταινία, της οποίος ο τίτλος είναι “Incendies”, ενώ στα ελληνικά έχει μεταφραστεί ως «Μέσα από τις φλόγες», αποτελεί την κινηματογραφική μεταφορά ενός θεατρικού έργου από τον Καναδό σκηνοθέτη Denis Villeneuve και προτάθηκε στηφετινή απονομή των Όσκαρ για το Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Παρόλο που η πρώτη μισή ώρα της ταινίας κυλά με πολύ αργούς ρυθμούς και κάποια γεγονότα της ιστορίας παρουσιάζονται με υπερβολικά επιτηδευμένο τρόπο αποσκοπώντας στον εντυπωσιασμό, η ροή της αφήγησης κρατά το θεατή σε αγωνία μέχρι το τέλος, η ερμηνεία των ηθοποιών είναι συγκινητική, η μουσική υπόκρουση των Radiohead( και ειδικότερα στην εναρκτήρια σκηνή) ταιριάζει απόλυτα με το κλίμα που ο σκηνοθέτης προσπαθεί να αποδώσει, ενώ η αποκάλυψη του οικογενειακού μυστικού, που οδηγεί στη μεταθανάτια κάθαρση της μητέρας, προκαλεί εύκολα έναν κατακλυσμό συναισθημάτων σχετικά με τις ηθικές αρχές της κοινωνίας και την ωμότητα της ζωής.

«Ένα κι ένα κάνουν ένα» στην ιστορία αυτή, η οποία κατά την άποψη πολλών, θα έπρεπε να είναι η νικήτρια των φετινών κινηματογραφικών βραβείων, παρόλο που είχε ισάξιους ανταγωνιστές( όπως το δανέζικο “In a better world” και τον δικό μας «Κυνόδοντα»).

Μια μοντέρνα εκδοχή αρχαιοελληνικής τραγωδίας, μία «αμαρτωλή» ψυχή που προσπαθεί ακόμη και μετά το θάνατό της να εξιλεωθεί, αναπάντητα ερωτήματα που πρέπει να αποκαλυφθούν, βίαιες πολεμικές καταστάσεις που περνούν φιλειρηνικά μηνύματα χωρίς να κραυγάζουν πολιτικά και ένα δραματικό ταξίδι από τη Γαλλία του σήμερα μέχρι τη Μέση Ανατολή του χθες αποτελούν αναμφίβολα πηγές πανανθρώπινης αγωνίας και συγκίνησης. Με βάση αυτά τα κεντρικά χαρακτηριστικά ο Villeneuve κατάφερε να μας παρουσιάσει μία από τις πιο σοκαριστικές και ταυτόχρονα ανθρώπινες ταινίες της φετινής χρονιάς.

http://www.ramnousia.com/