Ν. Λυγερός: Στρατηγικά αναχώματα

Στρατηγικά αναχώματα δημιουργήθηκαν στην Ανατολή για να αποφευχθεί η επιρροή της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Με την πάροδο του χρόνου αυτές οι τοπικές ομάδες μικρού βεληνεκούς απελευθερώθηκαν λόγω της υποχώρησης του μετώπου και απέκτησαν μια εμβέλεια που τις επέτρεψε να δικτυωθούν και να αποτελέσουν ένα ανθεκτικό δίκτυο ως μειονότητα σε μια πλειοψηφία που δεν έλεγχαν, αλλά αντιμετώπιζαν, έτσι ώστε να μην μπορεί να κινηθεί ελεύθερα. Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης αυτές οι δυνάμεις απελευθερώθηκαν de facto από τον κλοιό που βρίσκονταν. Τότε το θρησκευτικό τους υπόβαθρο άρχισε να ενισχύεται και να ενσωματώνει στοιχεία που δεν είχαν περάσει ποτέ στην πλειοψηφία λόγω αιρετικής προσέγγισης. Μόνο που δεν είχαν πια στρατιωτικό εχθρό και κατά συνέπεια η θρησκευτική τους δράση απέκτησε νέες δυνατότητες. Κι επειδή τους χαρακτήριζε το ακραίο στοιχείο, αυτό έγινε καταλυτικό για την απορρόφηση νέων μαχητών που δεν είχαν θεολογικές γνώσεις και συμφωνούσαν φυσιολογικά με τη μη εξηγητική πολιτική του όλου. Έτσι βρεθήκαμε με τα στοιχεία που προσπαθούσαν να θεμελιωθούν μέσω μιας τεχνητής παράδοσης, που βέβαια δεν είχε σχέση με τις παραδοσιακές τέσσερις Σχολές. Αυτό το πλαίσιο ήρθε να ενισχύσει σταδιακά η ενέργεια μέσω του πετρελαίου και λόγω της ελεύθερης αγοράς επεκτάθηκε η δράση του δίχως σοβαρά εμπόδια. Όμως η πραγματική αλλαγή φάσης έγινε με την υποστήριξη την οικονομική δύο κρατών που είχαν περάσει σε άλλο στάδιο θρησκευτικό και αυτά με το πρόσχημα της παράδοσης, δίχως να υπάρχει αντίλογος τοπικά, και η καταστροφή των ναών έγινε μια απτή πραγματικότητα και κανείς από μέσα δεν την θεωρούσε ως πράξη βαρβαρότητας. Έτσι η στρατηγική των τριών σταδίων επέτρεψε, μέσω της διαχείρισης του χάους που προκαλούν οι πολεμικές πράξεις στον αθώο πληθυσμό, να γίνεται εφικτή η μονομερής δημιουργία ενός κράτους που για να τροφοδοτήσει τον εαυτό του σε ανθρώπινο δυναμικό βασίζεται στις τρομοκρατικές επιθέσεις εκτός πλαισίου, διότι συνεχίζει να αποτελεί μια μειονότητα. Τότε όμως αρχίζει η αρχή του τέλους, διότι η Διεθνής Κοινότητα δεν μπορεί να αποδεχτεί την ύπαρξη βαρβαρότητας σε ολικό πεδίο δράσης και μάχης.